Верш Вятры пашумелі, суціхлі
Вятры пашумелі, суціхлі,
Дажджы прамінулі, ушчуклі,
Пупышкі, да першага лісьця,
Ждуць сонейка, быццам матулю.
Над хмарнаю шэраньню сонца
Завейныя ветры клікае,
Ды стрэлы-праменьне жывому
Праз вату аблокаў кідае.
19.04.15.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Пыл на вятры Scorpіons Dust іn the wіnd Я заплюшчу вочы, Толькі на імгненьне – і яго няма.. Мроі ўсе мае, Паўстаюць перад […]...
- Вятры мае Вятры мае, Сябры мае! Шуміце, вейце на ўсю сілу, Каб толькі гул, Каб толькі свіст; Зрывайце шэрасць з небасхілу, Змятайце […]...
- Начныя вятры Якія над сьветам скуголяць вятры, Якія над сьветам шугаюць вятры!.. Ты чуеш, каханая, іх?.. Я ведаю: чуеш і хочаш акрыць […]...
- Вятры-муэдзіны Хай неразумныя выкрыкі птушак Хтось лічыць музыкай лепшай, адзінай… Слодыччу пояць вар’яцкія душы, Выюць у шале вятры-муэдзіны. Выюць, склікаюць сталёвыя […]...
- Трымціць на вятры ліст пажоўклы Трымціць на вятры ліст пажоўклы Адзін на адзін ён з сабой… Увосень сырую ён змоклы, А потым ужо пад зямлёй. […]...
- Пасьпяшае месяц люты Пасьпяшае месяц люты; Дожджык дробны шапаціць, Зімні страціўшы абутак, Сад зьбянтэжаны стаіць, Неба хмарыцца і зьзяе, Вольна гойсаюць вятры, Стэп, […]...
- Вятры нізеюць за смугой Вятры нізеюць за смугой, снягі валодаюць самотай, сляза сцякае за слязой нібы пакрыўджана, употай. Няхай віруе злы мой лёс, мне […]...
- Вятры – Дзе, вятры, вы начавалі? – Ў конскіх грывах. – А чаго так рана ўсталі? – Путаў мы баімся. – […]...
- Засынаюць вятры у палёх Засынаюць вятры у палёх, Птушкі ў гнёздах, Звяры у пячоры, Ды не сню толькі я прайдох Гэтым жнівеньскім адвячоркам. Што […]...
- Вераснёўскія вятры Прыйшлі вятры, і хмараў статкі Нагналі песень дажджавых I жоўтыя паклалі латкі На ўборы паркаў гарадскіх. Здаецца, вежы так намоклі, […]...
- Вечаровае 1. Звон струны – Ці спеў аблокаў? Захад сонца палымнее, І душа – нібы нямее: Звон струны Ці спеў аблокаў? […]...
- Няміга Высокімі гурбамі У снежні снягі засінелі… Якія завеі, любая, Якія завеі! Наскрозь праінелі – Да сонца, да першай адлігі – […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...
- Плакалі ветры ў дуброве параненай Плакалі ветры ў дуброве параненай, Плакалі ў лузе шаўковым. Помніш ты першае наша спатканне? Плакалі ветры ў дуброве. Вольна кацілася […]...
- Ветры сцюжныя Ветры сцюжныя, ветры зольныя холаду знявагі, ганьбы, чэрствасці, не шуміце так злавесна- не студзіце такое трапяткое полымя маёй свечкі....
- Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
- Паводле Дантэ “Земную жизнь пройдя до половины, Я очутился в сумрачном лесу…” Дантэ Бялюткіх дрэваў развітальны клін. Праз рэшата аблокаў гляне сонца […]...
- Кінапамяць Вяртаннем з нябыту мараў, жаданняў Бы ветрам са Свіслачы быў ты жывы. У безлічы дзён, на паперах спатканняў Нібыта тапельца […]...
- Зоркі Золушкі Я глянуў – і знямог: У косах сонца золатам Акрэсліла слядок. Там сонечныя зайчыкі, Вясёлкі пераліў. Я дакрануўся пальчыкам – […]...
- Скрыпка Над Гародняй выходзіць Сарамліва сонца з-за хмараў. Здалося б, што яго ня будзе Да далёкага лета, Да няпэўнай вясны, Але […]...
- Саната Прачнуўся дзень, і граю я адна, Раяль кідае ноты на вятры. Мы бачымся здалёку – гэта ты. Цячэ саната вольна […]...
- Ты не едзеш, не тэлефануеш Ты не едзеш, не тэлефануеш, Горад свой ад навальніц вартуеш. Я не сплю – маланкі вар’яцеюць, Нібы стрэлы ў хату […]...
- На востраве воўчых харомаў Твой востраў зусім не бязлюдны. А я… як той карабель, Праз рыфы мерыдыянаў Шукаю тваю паралель. Твой востраў тугі і […]...
- I крочыць год далей Адцвiў язьмiн, i крочыць год далей, У блакiт самотнай безданi аблокаў. …Ты, насамрэч, i блiзка, i далёка… У кожнай у […]...
- АБЛОКi Для лёгкiх для аблокаў Няма канца нi краю, Плывуць яны высока Над родным нашым краем. Над тым – што перажыты, […]...
- Хачу ісці туды, дзе чакаюць Хачу ісці туды, дзе чакаюць, Праз снег, праз лес і балоты ісці. Ад людзей, ад сабак, што балюча кусаюць, Туды, […]...
- Горкі зман неспраўджаных жаданняў Горкі зман неспраўджаных жаданняў – Нечаканы жорсткі ўдар пад дых. Праз памылкі і расчараванні Свет аглух, аслеп, заціх. Толькі плача […]...
- Майго дзяцінства сенажаць Майго дзяцінства сенажаць. Прыйшлі мы з мамай сена жаць. Са мною роўная трава Шугае ў гаі Крапіва! І мне прыемна, […]...
- Зялёнае мора Нябёсы плакалі спаленай шчаснасцю. Хісталіся на вятры вагі прасторы. А мы стваралі ружовыя акуляры марнасці. І назіралі праз іх на […]...
- …я не спрачаюся з лёсам Я не спрачаюся з лёсам як не спрачаюся з плёсам сонечных вёслаў якія бязмежжа пераўтвараюць ў памежжа просіні з плямаю […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...
- Дзень здзівіўся Месяцам Месяцам дзівіцца дзень, Шум цішыні – дождж. Кідае Сонца прамень: Час сівізны – что ж. Цені рубаі – святло, Будзе […]...
- Магутны Божа Магутны Божа! Ўладар сусьветаў, Вялікіх сонцаў і сэрц малых! Над Беларусяй, ціхай і ветлай, Рассып праменьне свае хвалы. Дай спор […]...
- Як спяшаюцца рэкі да вусцяў Як спяшаюцца рэкі да вусцяў, І аблокі зліваюцца ў хмару, А каханыя вусны – да вуснаў, Гэтак я аб Радзіме […]...
- Чарговая гісторыйка неспраўджанага кахання Выпадковых сустрэч проста так Не бывае. На ўсё свае блаты. Сутыкнуў іх сусветны бардак – Двух чужых, усміхнуўшыхся раптам. Яны […]...
- БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА (4.11.1816–1884) “З Беларушчынай не развітаўся. Гэта мой ідэал,”– ты пісаў І праз ночы душою вяртаўся У той край, дзе раса, […]...
- Радзіма пачынаецца з жанчыны Радзіма пачынаецца з жанчыны. Я гэта адчуваў, а ўразумець яшчэ не мог – дзіцём шчапаў лучыну, каб хворую матулю адагрэць, […]...
- Юнацтва Хутчэй, хутчэй, гады, ляціце Без перапынкаў-перашкод! Мяне імгненна аднясіце Туды, дзе ветраў карагод. Няхай яны мяне ўзнімуць Да паднябеснай вышыні […]...
- БАЛАДА ПЯТРА КРАЧЭЎСКАГА (7.08.1879 – 8.03.1928) Прага. Альшанскія могілкі. Светла Сцежка вядзе праз гады і праз лета Зноў да цябе, быццам бы да […]...
- Нараджаемся не для смерці Нараджаемся не для смерці, Нараджаемся мы, каб жыць, Ды страла нацэлена ў сэрца, Праз вякі ўжо страла ляціць. Чорны продак […]...