Верш Лукашэнку Ляксандру Грыгоравічу

Ещё вершы:

1. Бязладнасць сэнсу Бязладнасць сэнсу. Маўчання цяжар. Маўчу. Ты чуеш? Не снюся. Бачыш? Іду насустрач Інакшым людзям, Інакшым жыццям, Інакшым суддзям. Мой лёс […]...
2. Твой голас Ты гаворыш мне, А я не чую слоў. Твой голас У спалоханае сэрца Сонечным цяплом Ласкава льецца – І ў […]...
3. Не задзімай свае святло! Не задзімай сваё святло! Не рві духоўную аброць! І, як бы цяжка не было, Ў абдымкі цемры не сыходзь. Нясі […]...
4. Не сыходзь Не сыходзь, будзь побач. Усё рушыцца? Ну i хай. Калi ласка, у апошнюю ноч Чалавецтва мне “Good bye” Не скажы, […]...
5. Падыдзі да мяне Падыдзі да мяне, але асцярожна, Не кранай цішыню, што трымае сусвет. Ты не хвалюйся – мне ўсё можна, Бо я […]...
6. Пакліканне Там, ля Ярдана, шэпча голас: Хадзем за Мною, Я – твой Бог, У Галілеі сьпее колас, Жніво надходзіць… Між дарог […]...
7. Істота Істота Што бачыш ты, істота, аслепленая жоўта-чырвоным бляскам золата? Фарбы зямлі?.. Не!.. Твой колер адзіны – жоўта-чырвоны! Узыходы і заходы […]...
8. Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
9. Водар сьнежаньскай адзіноты Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]...
10. Ці ты чуеш? Ці ты чуеш, дзяўчынка, Як трасецца хацінка, Як вятрыска скуголе, Шум нясе нейкі з поля? Ці, пачуўшы, пазнала, Што ўсё […]...
11. Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
12. Санэт. А хочаш – заставайся назаўсёды А хочаш – заставайся назаўсёды! Як цёплы пыл, як мягкі хлеб, як свет. Так можа быць задумлена прыродай, Як светлы […]...
13. Паходжаньне сьлёзаў Сьлёзы гэта калі сэрца абліваецца потам у шахце грудной клеткі ніколі ня бачыўшы сонца Чуеш, як сэрцу баліць сьпіна? чуеш, […]...
14. Не пакідай Бачыш, як неба спусцілася так блізка да нашай зямлі. Вось так да цябе прытуліўся і я… Да мора хіснуцца ўсе […]...
15. Не прапяю Я д’яблу гімн не прапяю I за мільён даляраў, Хоць і грашу, гарэлку п’ю, Жыву-скрыплю затару. Я д’ябал сам? Што […]...
16. Я закаханая У маём сэрцы страшны бой – Я закаханая ў цябе. Ты належыш да кожнага, але ты не мой. Дарагі, што […]...
17. Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...
18. Зніч Чуеш подых гарачы агню I ахвяраў жахлівыя крыкі? I спалох бачыш духаў вялікі? Гэта ЗНІЧ* зноў прыйшоў на зямлю. Ён […]...
19. Саната Прачнуўся дзень, і граю я адна, Раяль кідае ноты на вятры. Мы бачымся здалёку – гэта ты. Цячэ саната вольна […]...
20. Будзь удзячны Бачыш? – Сонца ўстае, асвятляе твой дом. Чуеш? – Поўняцца спевам крыніцы. Прачынайся, мой дружа! – Ты гэтым святлом Удастоены […]...
21. Прывітанне растання Мільён разоў сустрэліся, разышліся мільён разоў… Жавалі кахання нас чэлюсці, і выплёўвалі зноў і зноў. Я радасны быў і шчасцем […]...
22. Ці бачыш ты маё каханне? Ці бачыш ты маё каханне? Яно табе як прывітанне, Яно заўжды дапамагае, Мне аб жыцці апавядае. Ці бачыш ты маё […]...
23. Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары, Прасёлкаў гул i пыл ад трактароў… i хмызнякоў зялёныя пажары, Вазы аблок над […]...
24. Нябеснай калыханкай засынае Нябеснай калыханкай засынае Спавольна сонца між духмяных руж, І зьзяе зорка закаханых душ. Вятрыска ў летнім садзе заціхае. Стаіць у […]...
25. БАЛАДА АДАМА ПУСЛОЎСКАГА (1842(?)-26.06.1863) На белых травах кроў і кветкі на крыві, І ты па іх, палонны, на растрэл ідзеш, І спадзявання ўжо […]...
26. Яе імя Ад прыцягнення ночы зорнай На міг свой позірк адарві. Яна паўстане ўся ў крыві, Яна ідзе нямой і чорнай. Гучыць […]...
27. Рэчка Труба І мроіць зноўку прад вачыма; Чыгунка, лес, ускрай лагчыны, Труба, што рэчкай не назваць І водар траў, дзе сенажаць, І […]...
28. На якіх бы “языцех” размовы На якіх бы “языцах” размовы Пры сустрэчы сябры ні вялi, Мне мiлей беларуская мова – Дзіўны скарб маёй роднай зямлi. […]...
29. Крык Яны ішлі насустрач веры – яны ішлі! Без ценю рабскага сумневу – яны ішлі! Ішлі з адкрытымі вачыма – яны […]...
30. Грунвальдская балада (Паэма-трыпціх) 1 – Груганы ляцяць, груганы! Крумкачы крычаць, крумкачы! Да вайны крычаць, да вайны… – Памаўчы, сынок, памаўчы! – Ды чаму […]...
31. Ну дзе Ты, Бог …А можа й праўда… Мо Цябе й няма?.. …Ну дзе Ты, Бог? У чым твая прысутнасць? Халодзіць кроў няўцямная вайна… […]...
32. Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
33. Люты, супраціў, воля, краіна Даруй нам Люты гэты супраціў, сыходзь па волі ды пакінь краіну. Бо набліжаецца страшэнны час – паціху рыеш сам сабе […]...
34. Марш мільёнаў “Марш Мільёнаў”. На Марш Мільёнаў – з чыстым сэрцам, Мы выдзем разам, грамадоў! Каб адваяваць сваю свабоду, Каб халуям і […]...
35. Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар: Чорнымі крыламі сад вечаровы калыша, Рукі цалуе, у вусны ўкладвае вершы – Ціша. Подыхам лёгкага […]...
36. Чэрці Ведаеш, што незвычайна? калі страшна, што нельга баяцца. чуваць вокліч адчаю і незаўважна змагацца. Верыш, можа быць, бачыш, чуеш, як […]...
37. Марш Як быццам вольнае паветра малюе ў Гомлі мімаходзь. Калона каля кіламетра, скрозь абыякавасці нетры гучала моцнае: “Сыходзь”. Не злодзеі, народ […]...
38. Чырвань крыві маёй Гэта так дзіўна. Знаёма. Толькі не мне. Упершыню. Сцену прамІну Садома. Вусны твае. Наталю. Толькі адкрыйся мне, чуеш?! Той, хто […]...
39. Як табе, Міша, у Нью-Ёрку Як табе, Міша, у Нью-Ёрку Як сябе чуеш ты там Кажуць, там скачуць вавёркі Па чалавечым слядам Як ты жывеш […]...
40. За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...