Верш Да мовы прынік беларускае

Ещё вершы:

1. Без мовы ты ніхто Без мовы ты ніхто – жывёла ды і толькі. Яда, работа, сон – такі расклад жыцця. А роднага ў душы […]...
2. Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...
3. Я беларускай мовы носьбiт Я беларускай мовы носьбiт, Адданы за яе змагар. Няўжо не будзе прыкра ўнукам, Што мы згубiлi гэты дар… Брат-беларус, прачнiсь […]...
4. Водар мовы Кавярня напоўнена водарам смачным, Салодкіх пірожных, сіропамі з вішань. Праменнем ляціць ен ў цела нябачна, І разумееш, што розум тут […]...
5. Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! […]...
6. Чыгуначным маладзіцам Чыгуначным маладзіцам. Каптурамі сьнег лажыцца На хаціны, на машыны, Белы сьнег – зімы жывіца, Якім ёй не наталіцца. Гэты сьнег […]...
7. “Калі няма на свеце маёй мовы…” Калі няма на свеце маёй мовы, Майго народа і мяне самога, – Дык для каго будуеце, панове, Канцлагеры, катоўні і […]...
8. Беларускае вяселле * Кружаць хутка каруселі, Кружаць часу каруселі… Вось і нам Бог даў вяселле, Беларускае вяселле. І жагнае сына маці, Выпраўляючы […]...
9. Яна ведае мовы і моду Яна ведае мовы і моду, мае цверды жыцьцёвы план, і з усьмешкай ўкладае прыгоды ў наш сур’ёзны лірычны раман. Яна […]...
10. Сьнежань Прачнуўся сьнежань, сьнег і не спазніўся Мяне віхор халодны падхапіў, Душа ўздымаецца без успамінаў, Я вольная – гасанна на зямлі! […]...
11. Становішча мовы Доўгі час была Беларусь пад прыгнётам, І не маглі беларусы на мове сваёй размаўляць, Кіравалі ваякі нашым цудоўным народам І […]...
12. Да беларусаў Ёсць у мовы маёй прызначэнне- Чалавечую годнасць нясці, Каб мы ведалі продкаў карэнні, Каб і зноў каласком прарасці На зямліцы, […]...
13. Купляй беларускае Было то шмат гадоў таму, Калі наш сын яшчэ і не наведваў школу. Купілі тэлевізар мы ў сям’ю, Ды з […]...
14. Першы сьнег Халоднай пабелай магільна залёг На зжатае поле, на скошаны лог. Лёг пухам на лусе, на жоўтых дісьцях, Абсеяў, абсыпаў прысады […]...
15. Курапатам Між крыжоў блукаю асцярожна. вокам дзе ні кінь – адны магілы. Перад БОЛЕМ час бездапаможны. Цішыню трываць не маю сілы… […]...
16. Усёй трупе дабрадзея старыцкага беларускае слова Дзякую Вам, брацікі, сястрыцы родныя! За Вашы хвацкія песні народныя, За тую гутарку Вашу вясковую, За праўду светлую, за праўду […]...
17. Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...
18. Скупое праменьне Белы сьнег Белы сьнег Белы сьнег І нябёсаў скупое праменьне… Халадзее надзея на вуснах маіх Да свабоды імкненьне. Імгненьне… Хутка… […]...
19. Немаўля На сьнезе знайшлі немаўля – У неба глядзіць і ня плача. Далонька сьціскае імя – Адзіную спадчыну. Марозу яго не […]...
20. Памiж летам i восенню Памiж летам i восенню Ёсць пара – Спачуванне. Спачувае лес возеру, Лесу – я спачуваю. Мы пад небам адзiным Тры […]...
21. А першы сьнег А першы сьнег, Як першае каханьне… Прачнешся, А вакол – сьвятло. А ўчора – Гэтак не было. І гэтак – […]...
22. Пацеры да мовы Мазалёвая, з крываточынай, і не сынава, і не доччына, паўсядзённаю, усяўладнаю, як жыццё-быццё, безагляднаю, мова родная, Богу годная, уваскрэсні, прашу, […]...
23. Міжнароднаму дню мовы прысвячаецца Ты мой святочны колер веры. Веры ў будучыню тую, Што зменіць час сумлення шэры, Што зменіць і зямлю святую… Я […]...
24. Пакуты беларускай мовы З-за непахіснасці крочыла ззаду, Змардаваная, згвалтаваная часам, Безнадзейная, але ж непаданая гаду, Цягнулася з тым, хто пакрыўдзіў, разам. Вочы пабляклі […]...
25. Да Дня і ў рамках роднай мовы ш Ты будзеш хвайны дзек Па-за мяжой пачуццяў кволых Мы любім ліхалецьць? Ці толькі беларускай моўкай Вслаждае вусн Палесьсь? Дык дзе […]...
26. Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
27. Танец надваіх Ты да маёй рукі прынік Я бачу свет вачэй тваіх Плыве луна, гарыць начнік Ды цень ад танца надваіх Каб […]...
28. Ваба Ваба. Дзённая мроя начы не чакае, Зьнедкуль прыходзячы, сэрца хапае; Быццам пад зайчыну пастка-сілок, Быццам дзяўчыне татарскі палон. І спавівае […]...
29. Вечаровая малітва І дождж, і сьнег, і сум адвечны мой. І кнігі бескарысныя, і песьні. І час ляціць над мёртваю травой, І […]...
30. Краю Я, краю, твой. Нашто мяне зракацца? Я ў дзень народзін падпісаў крывёй З табой дамову. Путам не парвацца, Што лучаць […]...
31. Апошняя восень беларускага воўка Зацугляны кастрычнік шэрасцю хмарнай вільготным адчаем воўка вітае жоўтым ліцем наўкола беларуская мова ападае да долу – ног Перуновых не […]...
32. На Вуж рацэ Каляндары Мігцелі лускай І год змяі Поўз ціха ўперад… А ля ракі А ля нагі Мільганула нешта Заміраю… І жоўты […]...
33. З даўніх пачуццяў Савецкая Гавань і Ваніна, Татарскі праліў і Находка… Прасушваюць спіны падлодкі, Нібыта вясною праталіны. I чайкі кігікаюць зморана, Задумліва скачуць […]...
34. Вуснаў цёплых рух прыемны Вуснаў цёплых рух прыемны Ціха шэпча мне: “Павер…” Ды, напэўна, недарэмна Адбылося ўсё ў чацвер. Я адзіны з тых маўклівых […]...
35. Найвялікасьць Найвялікасьць. Жыцьцё; найвялікасьць, Утаймаваньне, Вяльможная літасьць, Вытокам вяртаньне. Яно – ёсьць прысуд За шляхам блытаным: Яно – Найвялікасьць, Дзе,,Найміласьць – […]...
36. Таткава мова, матулін напеў Утульнаю, роднаю хаткаю, Смачнаю, цёплай аладкаю Вее ад мовы таткавай, Роднае мовы мае. Клопатам і пяшчотай, Асенняю пазалотай, Ці туманом […]...
37. Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...
38. Амаль буколіка Я зноў, каханая, з табою. Мы ў красках вязнем лугавых – Не бачым неба над сабою, Не чуем пад сабой […]...
39. Адказ на,,Зварот Адказ на,,Зварот да братоў-маскалёў,, аўтара Мікола Трафімчук. Вялі з Масковіяй мы бойкі, У паспаліцтве з ляхам йшлі, Але той зваўся […]...
40. Рэквіем па Беларусі Мовы няма… Паступова зьнікае. Мы, пэўна, ужо не адродзім Яе. Кожны другі Яе ганьбіць, турае Хутка ў Лета наша Мова […]...