Верш Бабровы сьлёзы

Ещё вершы:

1. Фабрыка ананімных сьлёзаголікаў І зноў па выніках году самых высокіх паказьнікаў дасягнула фабрыка сьлёз. Пакуль міністэрства транспарту таптала абцасы, пакуль міністэрства сардэчных справаў […]...
2. Бабровыя слёзы Бабровыя слёзы Глядзіць двума стваламі стрэльба ў бабра спалоханыя вочы – і просьба ў тых вачах: “Не трэба!”, і звера […]...
3. Сэнс Быццам давершаны, ды не пачаты, самы спакойны я й самы зацяты; бачны знутры, не разгледжаны звонку, самы глухі, а яшчэ […]...
4. Я не маю хаціны Я не маю хаціны, Ля кладаў роду майго, Ля тых балот журавінных, Дзе лавіў карасёў. Я не маю часіны У […]...
5. Чалавек зачым ваюе Чалавек зачым ваюе, Зачым сьлёзы лье ды кроў, Зноў і зноў жыцьцё марнуе Прагнай хіжнасьцю сваёй? Былы стогодак адгрымеў, На […]...
6. Не плачце Не плачце. Надыдзе час – жыцьця іскрынку Дзьвюмя далоньмі не стрымаць, Цела, раўнюсенькай скарынкай, На лаўку прыйдзецца пакласьць, Надыдзе час […]...
7. Апошняя скрыжаль Чортавы тузін Склаўся з пялёсткаў Дзікіх цюльпанаў, Кімсьці сарваных Хціва і жорстка Летам на лузе. Стомленай Музе Статак анёльскі Служыць […]...
8. Паходжаньне сьлёзаў Сьлёзы гэта калі сэрца абліваецца потам у шахце грудной клеткі ніколі ня бачыўшы сонца Чуеш, як сэрцу баліць сьпіна? чуеш, […]...
9. Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
10. Лек Лек. Зсыпае попелам ліхое І злыбяду як лебяду, А я трымаюсь за жывое, Яго нясу, за ім іду. І хай, […]...
11. Паэтаў шмат. І ўсе яны нямыя * * * Паэтаў шмат. І ўсе яны нямыя… Не маючы магчымасці казаць Свабоднай праўды словы незямныя, Прадаўшы душы, мусяць […]...
12. Пурпуровае неба над горадам М Я люблю пурпуровае неба над домам маім, Калі дзень адгарэў, калі ў вокнах пагасла сьвятло, І смарагдавых зорак нябачныя кроплі […]...
13. Не хварэць, сумаваць Не хварэць, сумаваць Я зыйшоў да зямлі, Не пакоры чакаць, Не пакору нясьці; На азёры твае, На блакіты нябёс – […]...
14. Хлопец пашаньку пахае Хлопец пашаньку пахае, ой-ёй-ёй! Ў яго сошанька крывая, ой, божа ж мой! Прыйшла к яму чарнявая, ой-ёй-ёй: – Вазьмі ж […]...
15. Яшчэ адзін глыток начной атруты Ноч – налитая цемраю чаша. Прыгублю яе востры настой. Хай душа і смяецца, і плача Над бязладнаю доляй маёй. Л. […]...
16. Не было. Няма. Не будзе Неспраўджанае каханне. Няздзейсненая любоў. Неперажытыя ночы, спатканні Стрэнуцца зноў. Прывіды былых пачуццяў. Аскепкі старых перамог. Сівых, як зімовыя кветкі на […]...
17. Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...
18. Зіма здароў! Белым снегам замятае, Студзень сцежкі і бары Мароз рыпіць і сустракае, Нас з завірухай на двары. Ля хат вясковыя бярозы, […]...
19. Малюю вобраз твой Малюю вобраз твой у думках, Штрыхі наношу прама ў сэрца. Мо, марыць хто аб пацалунках… Я ж на мяжы жыцця […]...
20. Я вазьму твой боль Я вазьму твой боль. Ты заслугоўваеш гэта. Ды заб’ю яго ў сябе І настане твае лета. Я хачу цябе абняць […]...
21. Спpоба пеpшай малiтвы Мой выток i мой апошнi вырай, прыпяцкiя неруш-берагi, дайце сiлы быць да донца шчырым у краiне восеньскай тугi; дайце крылы, […]...
22. Зноў дажджынкі – нябесная паства Зноў дажджынкі – нябесная паства, Бьццам сьлёзы, па твары цякуць… Ці твае неспакойныя пасмы Лёгкім дотыкам лашчаць шчаку?.. Можна вочы […]...
23. Калі Везувія Чарнобыльскага змрок Калі Везувія Чарнобыльскага змрок Дыхнуў у твар краіны Ефрасінні, Атрутны водар сапсаваў на час Ёй зрок, Змяніўшы шэрым задуменна-сіні. Калі […]...
24. У гасьцях ня быў – то й не зразумееш У гасьцях ня быў – то й не зразумееш. і сэрцам не адчуеш гэты кліч. Сьвятло радзімы позірк твой сагрэе, […]...
25. Родны край Мая радзіма, родны край Адзін такі ты у белым свеце Ты для мяне як быццам рай! Тут радасна смяюцца дзеці […]...
26. Бывае, часам вельмі трэба Бывае, часам вельмі трэба Прачуцца стомленай душой, Што самы мілы ўскрайчык неба – Над хатай бацькавай старой. Як сон – […]...
27. Сьляпы дождж Дождж быў сьляпы… Я добра помню, Бо на душы яго таўро. Наперарэз гарачым промням Ляцела зь неба серабро. Нібы дзіця, […]...
28. Неспатоленая вясна Адхланнем неспатоленай вясны Душа пялёсткам раскашуе, На ўзлеску Белае Русі Пан Бог ліцьвінам моц даруе. І Страцім-Лебедзь паляціць Пад перазвон […]...
29. Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я, Апантана, да болю ў грудзях. Той агеньчык, дзяўчына сьвятая, Што прыносіць каханьня пах. Дзесьці […]...
30. Дзеці суп варылі Дзеці суп варылі. – Будзе добры, – гаварылі, – От жа будзе Смачны суп: У гаршчок насыплем круп, Пакладзём яшчэ […]...
31. Не каралі Паэту даюць Слова Не каралі Паэту даюць Слова І не народ дрыжыць прад каралём, Толькі натоўп уладарцу падпанован, Таму, што ён натоўп, а […]...
32. Старонку за старонкаю ў вечнасць Старонку за старонкаю ў вечнасць Мой каляндар адлічвае гады. Па ім звярае час і чалавецтва. Усяму мяжа, і я іду […]...
33. Век Век. Век не кат, не гіцаль век, Твар не крые ад вачэй, На лязо вады не лье, Каб ім секлася […]...
34. Хірувімы прыляталі Хірувімы прыляталі – Нівідушчаму, сьляпому І глухому штось шапталі… Нівідушчы не пабачыў, Ён глухі, шэпат ня чуў, Ён ў жабрачыне […]...
35. Са мною нешта адбылося Са мною нешта адбылося Як сорак год мiнула мне Як птушка, сэрца узнялося Як быў я ў роднай старане Я […]...
36. Трымайся, сябра, будзе час Трымайся, сябра, будзе час – І мы удачу адсьвяткуем, Яе напояў пасмакуем, Ўвесь смутак выпіўшы за раз. Хай мала верыцца […]...
37. Выбачайце Я не з вамі, выбачайце, я даўно гляджу ў бок, каб схіляць куды… страляйце, трохі ўжо пажыць я змог. Не, […]...
38. На адкрыццё помніка Максіму Танку ў Мядзеле Глядзіць паэт у супрацьлеглы бок таму, хто Мястра аніколі не пабачыў, але імя чыё ў вуліцах шматлікіх гарадоў, у якіх […]...
39. Калі я дапішу апошні верш Калі я дапішу апошні верш І духам узнімуся над зямлёй, Я палячу туды, Дзе ты Жывеш, Каб стрэцца і развітацца […]...
40. Падаруйце надзею Падаруйце надзею, Хоць бы ўкрыж, на хвіліну, Солі зь белай завеі На падлогу-скарыну. Запаветнае слова Мне ўслых пракрычыце. Сонца-лямпу на […]...