Верш Сінаптычны абразок
У небе – хмар густая поўсць,
А кожны ранак брудна-шэры.
Зіма нібы абрыдлы госць,
Усё трымаецца за дзверы.
Бясконца б выла і мяла-
Ніяк суцішыцца не можа,
А гэтак хочацца цяпла,
Прырода прагне ласкі Божай.
Ещё вершы:
- Зямны госць Пакуль жывы – не песці цела. Пакуль жывы – забудзь пра млосць. Пакуль душа не адляцела, – Успомні: на Зямлі […]...
- У акно гляджу Пісаць аб чым?.. Думкі няма. Муза мяне Знойдзе сама! У акно гляджу – Пра тое, што бачу, пішу. За акном […]...
- Пакрыўджаны дзіцёнак Пакрыўджаны дзіцёнак Адчайна прагне ласкі, А Канстанцін Путронак На ноч чытае казкі. І 33 каровы, І мама мыла раму. А […]...
- Толькі з табою Толькі з табою мне хочацца быць, Толькі з табою, Радасць і шчасце з табою дзяліць Толькі з табою. Ранняй часінай […]...
- НЕПАТРЭБНЫ МАНАЛОГ Пагавары, Бог, з чалавекам I шлях у цемры асвяці. Спакуса пераважна з грэхам I веры ў гэтым не знайсці. У […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...
- У летні адпачынак На століку маім ляжаць паперы, Чарнільніца, як мачыха, стаіць… А мне так хочацца зірнуць за дзверы, На двор пайсці ды […]...
- Дык як? Я так хачу дапамагчы пабудаваць хаця б падмурак. Ня глебу з глею і дрыгвы, якая ёсць і будзе мурам. Есць […]...
- Заўсёды трошкі таямніцай Заўсёды трошкі таямніцай Была ты для мяне і ёсць: Чагосьці светлага крыніцай, Перад якім я – толькі госць. Прывабнай зоркай […]...
- Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
- Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...
- Апафеоз Чарговая дзяўчына Знікае ў небыцці. Якая прычына Заставіла ісці? На пошукі лепшага лёсу, Які нясецца ў нябёсах, Ды не спускаецца […]...
- На бераг хваля набягала Romeras На бераг хваля набягала, Кіпела, пенілася, спала. Але ёсць хваля карагода, Чароўна вабнага цяпла. Неспасцігальна, як прырода, Знянацку ўсё […]...
- Шчасце для дурня ШЧАСЦЕ ДЛЯ ДУРНЯ Сказ пра тое, верце слову Як дурны знайшоу падкову Яе носіць бы ікону Бы талерку з супам […]...
- Шчасце ШЧАСЦЕ Сказ пра тое, верце слову Як дурны знайшоу падкову Яе носіць бы ікону Бы талерку з супам поуну Усе […]...
- Радасць Радуюся лету і шчодраму сонцу – Я у захапленні ад яго цяпла. Рад, што ёсць заўсёды, кожнае імгненне, і давеку […]...
- Прыгажуня-зіма ****************************** Гэтак казачна – прыгожа – Немагчыма перадаць! Мякка сцеле зімка ложак – Каб не жорстка было спаць… У маркотным […]...
- За горадам – яшчэ зіма За горадам – яшчэ зіма. Ад сонца весняга упрэлая, Свае сувоі парудзелыя Ужо не выбеліць сама. А ў скверах – […]...
- Нечаканае” натхненне У натхнення няма распрадку, Калі яно прыходзіць да цябе. Павінен звыкнуць да парадку, Яно само паказвае сябе. Ні да каго […]...
- Дарагая Пазірні, паглядзі, дарагая: Ціха ў небе зара дагарае. Хоць зязюля куе звонка ў гаі, Дагарае зара, дагарае. Золь, нягоды я […]...
- БАБКIНЫ КАПРЫЗЫ (з цыкла “Скаромныя пацешкі” “Хутка прыйдзе святы пост”- Кажа бабцы дзед Антось. Прынясi глячок гарэлкi, Вып’ю зараз замест грэлкi.” Пасля […]...
- Вясна ў дарозе Яшчэ ўсюль навокал снег Ляжыць, бы белая спадніца. Сустрэць вясны прыемны смех Ніяк не дасць зіма-царыца. Бывае, промні сонца б’юць […]...
- Летняй ноччу Заплюшчу вочы – бачу градкі; Пішчыць назойлівы камар: Шукае месца для пасадкі – Вось-вось апусціцца на твар. Нічога не прашу […]...
- Для чакання ў мяне ёсць Для чакання ў мяне ёсць Многа летаў і многа зім, Ты мой самы чаканы госць, Ты ніколі не станеш чужым. […]...
- Навошта берагчы струны Навошта берагчы струны, Калі жыцце не беражэ нас… Разбіць цішыню музыкай, Але не разбіць адзіноту… Зорны дождж… Падаюць ціха зоркі… […]...
- Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета – няўжо прырода гэткая скупая? To луг травою буйнай не адзеты, то пчолам мёду […]...
- Як мізэрны наш сьвет без усьмешкі Як мізэрны наш сьвет без усьмешкі, Бы старонка забытая сонцам, Дзе маленства чароўныя сьцежкі, І пакінута мараў бясконца. Без усьмешкі […]...
- Ластаўка, дзіўная птушка! Ластаўка, дзіўная птушка! Можа падкажаш што мне? Можа нашэпчаш на вушка, Ці прашчабечаш у сне? Ты адкажы, калі ласка, Край […]...
- Шыкоўны ранак Шыкоўны ранак: сонца ўстала, Раса на травах, на кустах У промнях сонечных заззяла, Блакіт на небе і ў вачах. Заве […]...
- I ўсё-ткі I ўсё-ткі Я мілую гэты свет, Дзе – Скрыжаванні Злосці і пяшчоты, Дзе кожны міг Сябе пытаю: “Хто ты?” Мо […]...
- …Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...
- Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
- Блюз Лёгкі блюз і кава… да раніцы. Расцягнуць бы хвіліны да месяца. За акном твая постаць туманіцца. На галінцы ніяк не […]...
- ВІТАЮ ВЯСНУ ВІТАЮ ВЯСНУ Першы дожджык прайшоў І запахла вясной; На душы харашо – Абудзіўся ад сноў. Сноў зімовых, былых, Што марозілі […]...
- Прырода поўная загадак Прырода поўная загадак, Спрабуем іх мы разгадаць. Дастаўся нам вялікі спадак, Яго нам трэба захаваць. Прырода нам дае натхненне, Нам […]...
- Май Паветра дыхае цяплом, Прыгрэла сонца веснавое, Зазелянела ўсё кругом, Народ ва ўзвышаным настроі. І я іду насустрач сонцу, Лаўлю вясёлыя […]...
- Ізноў мне не спіцца Ізноў мне не спіцца… Што гэта такое? Душа-шаляніца Дзяўбе неспакоем. Сляпая ж, здаецца, Ды глуханямая, А беднае сэрца Назолай праймае. […]...
- Люблю прайсціся пад дажджом Люблю прайсціся пад дажджом, Асенняй лужай стаць на час… У сэрцы шчырым зберажом, Што так шануе нас. У дождж з […]...
- Ланцужковае трызненне Тры колеры вазьму: пурпурны, жоўты, чорны І намалюю ў пространі сябе У выглядзе маленькага дракона, Які пазычыў крылы ў птушкі […]...
- Стары Горад Цэгла і бетонныя абшарпы, Выбітыя вокны пірамід, Што вісяць над стогадовым дахам, Быццам птушак паржавелы скіт. Вуліцы залітыя металам, І […]...