Верш ПРАБАЧ МЯНЕ, НЕБА, ПРАБАЧ

Я чую – Ты плачаш, не плач,
Далёкае блізкае Неба…
Спадаюць слязінкі…
Крумкач
Ірве набрынялую глебу.

Я чую Твой стогн…
І ў журбе
Выпростваю стомлена рукі.
Ты плачах, ці чуеш –
К Табе
Вандроўнік ідзе блізарукі.

Выслізвае крыж з далані,
Халоднай, амаль акалелай.
Сцяжына – наўсцяж аканіт 1,
І цела – ледзь-ледзь ацалела.

І сэрца ледзь б’ецца, ды плач,
Твой плач ушчувае дакорна.
І шляхам грымотных няўдач
Іду нетаропка, пакорна.

У тварах счарнелых кабет
Шукаю зноў існасць і веру,
Нязнана шапчу свой абет –
Выдыхваю думкі даверу.

Прытрызніцца ветразь…
і плач,
Твой плач, Найвысокае Неба…
Прабач мяне, Неба, прабач,
За слабасць адсутнасці хлеба.

Akonіton 1 – з грэчаскай назва расліны, ужывальнай для атручвання ваўкоў і іншых драпежнікаў.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Прабач мяне, я крыху старамодны Прабач мяне, я крыху старамодны, І веру ў чараўніцтва ды любоў. Сярод натоўпу буду я самотны, Не пераношу чорна-белых сноў. […]...

Прабач Прабач мяне за ўсе… За пылкае каханне, Якім жіву я серцам і душой. Хвіліны без цябе – цяжкое пакаранне, Але […]...

Прабач мне, Мінск! Прабач мне, Мінск! Ізноў цябе мінаю, Хоць сэрца напаўняецца журбой Што з вышыні палёту ледзь пазнаю Паміж лясоў знаёмы абрыс […]...

Ты мяне, калі зможаш, прабач Маё сэрца так доyга баліць… Што здаецца не здолею болей… Без цябе y гэтым свеце пражыць… Каб не згінуць пад […]...

Прабач мяне, мой сябар Прабач мяне, мой сябар! За ліст, што не дайшоў За слова, што так доўга спала У цемры думак нязлічоных мной. […]...

Асенні сум Асенні сум. Дажджынак плач. У одуме заціхлі дрэвы… А я прашу цябе: “Прабач – Трывожу часам без патрэбы”. Прабач, што […]...

Белы снег Белы снег, нібыта забыццё, лёг на дол так хутка і ахвоча. Я яшчэ не вытрывала ўсё, я яшчэ шукаю твае […]...

Не будзі мяне раніцай Не будзі мяне раніцай, родная. Буду бачыць я сон пра жыццё, Дзе краіна, ад глупства свабодная, Прарываецца скрозь забыццё. Дзе […]...

Калі гляджу на неба сінь Калі гляджу на неба сінь – Прыпамінаю твае вочы. Калі гляджу на твае вочы – Прыпамінаю неба сінь. Угледжу ледзь […]...

Калі раптам знікну я, і мяне не стане Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто табе тады, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалыша […]...

Неба Дрэвы рукамi – галiнамi Неба iмкнуцца абняць У вышынi над далiнамi Птушкi на поўнач ляцяць Неба – ты ўсiх аб’яднала […]...

Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...

Начное неба ў задуменні Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: – Там, на зямлі, Ужо многа год […]...

Нічога значнага, проста нядзеля Нічога значнага, проста нядзеля, Бязгучна плача мая надзея. Згубіла сонца восенню хмурай, Ураз неба стала такім панурым. Я абяццала сабе […]...

Крылатым – неба і зеніт Крылатым – неба і зеніт, І ў спіну – вецер спадарожны. Бяскрылым – непазбежнасць крыўд У момант той, калі зняможны. […]...

Шукаю ў начы Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...

Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...

Папрасі ты ў неба зорку Папрасі ты ў неба зорку – хай Сусвет яе адпусціць да цябе ў тваю хату запаліць табе святло Папрасі ты […]...

Ты не пытайся ў мяне Ты не пытайся ў мяне пра што я думаю калі, Сад за акном маім цвіце, спяваюць песні салаў’і? Чаму ў […]...

Мая малітва Кленчыў я перад крыжам, І маліўся да Бога, Заняпад і знямога, То занадта ўжо многа. Ты даруй мне мой Божа, […]...

Я існасць Я існасць няўлоўнай павуцінкай з рук выпускаю ў абдымкі ветру, – Ды словы-абалонкі – пакідаю, бо ў вяртанне страчанага – […]...

Травень рассыпаў на неба Травень рассыпаў на неба- схіле зоры карцеччу. Вечар хіліцца ў ноч. Дыяментаў гушчар травень рассыпаў на неба. Вочы твае ахінаюць […]...

Неба памяці Шэрае неба ў вачах шарэе Марва наўкола, нібы радзюжка, Даўка па ходніках днее, Горка як памяць курэее. Неба гаўбцовае шэра-саспелае […]...

Хмарнае неба Хмарнае неба, хмарны настрой, Што кладу на свой аналой?- Ці нікчэмнасьцьі слоў пустэчу, Ці святыя, каштоўныя рэчы. Што было, зберагчы […]...

Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...

…Якое неба выблісне з аблок *** Якое неба выблісне з аблок!.. Нібы кране істоту раптам неруш, Нібы з душы здымае боль і немач Яго бясконцай […]...

Зямное неба Гляджу я ў Ясельду-раку – Якая чыстая вадзіцца! Такой на ўсім мацерыку Нідзе вам болей не напіцца. Схаваўшы крыўды ўсе […]...

Вярнi жанчыне неба Вярнi жанчыне неба, Блакiт над галавой. i большага не трэба Самотнай Ёй. Жыве ў душы патрэба Мудрэйшым быць з людзей […]...

ІСНАСЦЬ Як лісце залатое У сонечнай алеі, Твая – прысутнасць, мілая, Патрэбна на зямлі. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...

Вярні жанчыне неба Вярні жанчыне неба, Блакіт над галавой. І большага не трэба Самотнай Ёй. Жыве ў душы патрэба Мудрэйшым быць з людзей […]...

А неба смяецца Па мокрай траве кацяцца слезы… Разрывае душу маўклівы адчай, А неба смяецца і ціха вуркоча, Рвецца маланка за вечнасці край. […]...

Я веру Я веру ў Бога, І сілу Слова, І што нічога Невыпадкова. Я веру ў Вечнасьць Шляху зямнога І Чалавечнасьць, Што […]...

Шэрае неба У самыя светлыя, чыстыя дні Мне шчырасці гэтай не трэба. Адхіну я, сонца, твае прамяні, Знайду сваё шэрае неба. У […]...

Напрасткі да неба Напрасткі да неба, Дзе лістота коўдрай Атуляе восень Залатой пяшчотнай. Напрасткі да зорак, Талераў зіхоткіх Для душы сасмяглай У лесе […]...

У гэтым сне з Табою бачыў неба У гэтым сне з Табою бачыў неба, І мы ляталі ў сонных гарадах. Пакліч ізноў! Табе ж сягоння трэба Да […]...

Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...

Навокал мяне атачаюць прасторы Навокал мяне атачаюць прасторы Цябе, Беларусі, прыгожых мясцін і гледзячы ўдалеч я ганаруся Што тут, у цябе, народжаны быў Праз […]...

Т. Б. М Веру ў вачах тваіх сініх чытаю. Верас, рамонкі, валошкі збіраю. Дзеўчына, розумам, сэрцам – я твой, Муж, абаронца, сапраўдны герой. […]...

За неба рысай За неба далёкай рысай – Вялікі, дрымучы лес, Жылі там на дрэвах рысі, Мядзведзь праз гушчарнік лез. Драмалі ваўкі маўкліва […]...

Ліст да маці Мне барабаніць дробны дождж у шыбу, Лісткі праз фортку падымае вецер. Радкі хвалююцца і скачуць, нібы дзеці, І сын, што […]...