Верш Гербарый

Калейдаскопамі гісторыі, шляхоў гербамі,
Нібыта дух блакітнавокі, страчана-арыйскі,
Палілог стагоддзяў, быццам невярбальны,
Аб сканчэнні свету цёмнай марай.

Ён безлітасна стары. Гербырый.
Глянуць бы на свет праз вочы серба.

Не святло ад сонца – ад цяпла Марыі
Маці Боскай. Былое былым пакарылі.
Нечым душу жадае азарыць.
Мабыць, “Азарэннямі” Рэмбо Арцюра?
Дзесці і пярсідскі Дарый…
Вось які… бы зацямнённы хмарай.

За здрадай Зеўса сэрца Геры.
За сэрцам Кая катаванні Герды.

Чыім жа богам пакараны
і ракламу тварам створыць.
Дух узнёслы Гукам арый,
Між блакітных поізрк кары…

З Апалонам была Гіпербарэя –
Адказ дэльфійскага аракулу.
Птушкі адшукаюць вырай.

Ён не шукае. Ён адвечны. Не згарыць у пажары,
Як іспанец, крывёю на карыдзе.

Толькі ён павольны. Вельмі стары.
Морам трызніць дэльфінарый.

І як павольная жыцця гіпербала
Грахі даруюць святары.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Вясновая прыгода Апошні снег ручаіцца ў бары, Імкнецца весняй песняю на ўзлессе. Сумётаў многа намялося ў лесе Ці што не тое зладзілі […]...

Стары музыка СТАРЫ МУЗЫКА Бярэ у рукі свой стары гармонік, Садзіцца з ім пад яблыню ў двары, Яму, як сябру, слоўца рад […]...

Сустрэча праз гады Былы салдат абняў бярозу, Што вырасла над Мухаўцом. Якое супадзенне лёсу – Тут быў ахрышчаны свiнцом. Ад мiн, снарадаў дым […]...

Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...

Была спякота Была спякота І адзінота – Вокны адкрыла. Была сустрэча, Халодны вечар – Расправіла крылы. Была спакуса, Радасць чакання, Ўзлёт і […]...

Салют, дуронік, што глядзіш так? Салют, дуронік, што глядзіш так? На схіле натапырыў вушы. Стары твой сябра ў кепцы ўсмак, травой шамоціць вельмі слушна. На […]...

Калодзеж А цэбар улюбіўся у дно, дзе зорак ззянне. Стары ланцуг хваліўся – мацней ён за каханне. Адзін пусціць не хоча, […]...

На гэтай алеі На гэтай алеі Бярозы бялелі Так бела-зялёна. На гэтай алеі Мы колісь сядзелі, Быў май заімглёны. І сад батанічны, І […]...

Зiмовы дождж Дождж у студзені – нібы насмешка зімовай пары. Ён звісае з галінак, струменіцца ўздоўж па кары. Размывае слязьмі ля абочыны […]...

Студня Нагнуся над студняю, каб убачыць самога сябе. Глядзяць на мяне з глыбіні то светлагаловы хлапчук, то сівабароды стары, а часам […]...

Смуткую… Спачуваю Туга. Адчай. Знямога. Скруха. Паблізу – слёзы. Ледзь крані. Не маю сіл навіны слухаць. У смутку… нават камяні. Страшэнны выбух. […]...

Складанае ў простым Кажуць: “не шукай складанасцей у простым” – У адказ я пагляжу з дакорам. У захапленні ад вачэй пад колер мора, […]...

Пра – Паў Ці былА ў Вас маці, ПАвал? Больш патанняў не знайсьці. Нескладанае пытанне. Немаўлята ж Ваш крычыць. Не кідайцеся адразу. Нешта […]...

Назвы няма *** Радкі на паперы лягуць слязьмі блакітных літар. Соль іх не кожнаму бачна – папера белая і соль – таксама… Не […]...

Будзьма Бачым… Чырвонае сонца не свеціць на нас, Марым… Шляхетны прарок хутка дасць нам адказ, Крочым… Між дрэваў зялёных, балотаў і […]...

Апасля кары Да 75-годзьдзя растрэлу юдэеў на Будакашалёўшчыне. Апасьля кары. Дзе шчырасьць ёсьць – Там ёсьць і сквапнасьць, Што блазнуе ўпоплеч катам, […]...

Стары замак Калісьці ў часы старажытных князёў Вялізныя дрэвы раслі. Сярод гэтых дрэваў ўжо колькі вякоў Ляжаў раней замак стары. Ня ведалі […]...

Восень і Зіма Здароў лістапад любімы! Здароў жалуді жоўтыя мае! Мяцель пакуль яшчэ не вее, Мяккі снег не панавее! Пайшоў на гуляць, а […]...

Гуркі Аднойчы, робячы агляд калгаснаму гароду, Гароднік, дзед Мірон, заўважыў шкоду: Там нехта пачапаў гуркі. “Чакай жа! – думае стары, – […]...

Злівай ваду Прыйшла камісія кантролю у той дурдом, што ледзь жывы. Пытанне простае павольна яна паставіла з журбы. – Як вы праводзіце […]...

Прытча пра двух манахаў Манахі-святары – стары і малады – Вярталіся аднекуль у абіцель. Ды шлях ім заступіў прасцяг – абшар вады – З-за […]...

Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...

Па расе Ноч ідзе пакрысе, Пах палыну нясе, Адзінокая дрэва, Дождж ідзе па траве. Чую водар у краіне, Маці мілай, Літве! Ехаў […]...

Мы з братам Каб у нас была сястра, Мы б яе не білі, Каб у нас была сястра, Мы б яе любілі. – […]...

Стары да малая Бегала дзяўчынка басанога Сонейка ззяла яскрава Убачыла дзяўчынка старога І звонкім галасочкам запытала Дзеду, а чаму ты такі вялікі? Дзеду, […]...

Сыну Пад стосам блакітных пялёнак хаваеш маленькія крылы. Ірвешся з усіх абалонак у гэты слезатачывы свет. Ён майго адгалосак, а межы […]...

Вулічная замалёўка Ідзе! Маладая! Прыгожая! Імклівая быццам лань! Нямеюць мужчыны-прахожыя: Ці ява яна, ці здань? I кожнаму хочацца позірку Яе зіхатлівых вачэй, […]...

Разважаньні пра “Дзень Перамогі” Чаму рады вы ўсе, людзі? Хто перамог? Хто перамог? Хто атрымаў у вайне паразу? Хто вэтэран, хто патрыёт? Колькі іх […]...

Да ўгодка Да ўгодка. Угодак першы, не вясельны, Не шлюбных, велічных званоў, Угодак першы, не да зельля, Не кліча стратам дактароў. Ён […]...

Былі на моры Мы з сям’ёй былі на моры, Там каталіся на хвалях. Нібы рыбы на прасторы, Мы плылі ў блакітных далях. На […]...

НеспаДЗЕЎКА (Лірычны маналог лірычнай гераіні) Я ў цябе – юбілейная, ты ў мяне – першы. Прамалінейная праўда ў вершы. …І была […]...

Ці хопіць да Каляд гарэлкі Селядзец пад футрай бураковай, я ў сукенцы аксамітнай новай. Шампанскае шампаніць пенай белай, раблюся больш упэўненай і смелай. Серпанцінам на […]...

Я дзедзіч неба Я дзедзіч неба, Асушка хлеба, Вясковай мовы, Каня падковы, Брыля з саломы, Уласнай стомы; Васпан вадзіцы, Зары сьвятліцы, Красы палеткаў, […]...

За сямейным сталом Рэцэпт. -Твае грыбочкі – проста дзіва! – Муж жонку хваліць за абедам – Адкуль рэцэпт, хацеў бы ведаць? -Яго ўзяла […]...

ЯК СПРАВЫ? Мімаходам, мімаволі Цяжка нешта адшукаць, Мусіць толькі ўзнагароду І каханне напаткаць. Напатканне не сустрэча. Узаемнасці няма. Узнагароды і каханне Мы […]...

Калісьці была я маленькай Калісьці была я маленькай, Я верыла ў казкі і сны. Маленства прайшло, на каленках Пакінуўшы шрамы адны… Калісьці была я […]...

Казка пра мурашоў, пчолаў, медведку і чмяля Медведка – Адзіная сведка, Таго як мурашы Спалілі ля шашы Вялізны пачак анашы. А пачак той згубілі пчолы, Яны цяпер […]...

МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...

Прадчуванне мая Нарэшце адступілі халады, Зіма зубамі болей не скрыгоча І збегла немаведама куды – На градусніку з плюсам, нават ноччу. І […]...

Не думаў, не гадаў, не падлічыў А. П. Ц. Не думаў, не гадаў, не падлічыў, Што будзеш бескарыснаю аддушынай, Не датыкаючыся той свячы, Якой у памяці […]...