Верш Чароўныя саначкі

Чароўныя саначкі…
************************************
Палічу ўсе спатканні і ростані,
Апрануся ў квяцісты паркаль
І халодныя водгукі восені
Пазбіраю на зорны крышталь.

Я паклічу чароўныя саначкі,
Ясны месяц у іх запрагу,
Паімчу Млечным Шляхам да мамачкі
Гэтак хутка, як толькі магу.

Там, дзе хмары начуюць сцюдзёныя,
Вецер злосны трасе барадой,
Дзе губляюцца справы штодзённыя
І пануе спрадвечны спакой,

Я сустрэну пяшчоту адзіную,
Што ніколі не здрадзіла мне.
…Абдымаўся ядловец з калінаю,
Ну а я з сваёй мамкай у сне…
17.11 – 2015г.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Белае бязлюддзе Завiруха трасе злая Попел белы кругалля На пяшчоту, што ад раю Мела некалi зямля. Белае на шэрым полi, Яркiх кветак […]...

Беларуская полька Тупы-тупы, тупы-туп- Полечка зайграла, Разыдзіся, будзе тут Месца ўсім нам мала! Вось нямоглы дзед Антось Коўзае па лаўцы І падміргвае […]...

Калі надакучаць турботы аб хлебе Калі надакучаць турботы аб хлебе І сцэны відовішчаў стомяць маной, Свой позірк уверх падніміце – у неба – І многае […]...

У зорным гамаку У зорным гамаку… **************************** У кішэнях свішча вецер – Хай сваволіць, так і быць. Адзінота дом мой меціць… З ёй […]...

Як сустрэну прыгожага Як сустрэну прыгожага, з хвалістым чубам, Дык адразу успомніцца колішні, любы… Толькі любым цяпер вось яго я назвала, А тады […]...

Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...

Начныя думы Ноч – вядзьмарка кошкі завываннем Сон прагоніць блізка да світання Сполах, смутак, жах, перасцярога… Вір пачуццяу розных; і знямога… Сціснуся […]...

АДМОВІЦЦА АД ШЧАСЦЯ? Я не паспела ачарсцвець і агрубець, Хоць лёс так біў мяне і калашмаціў. Я ласку жонкі прыхавала для цябе, Любоў […]...

Сэрца засціла слота Сэрца засціла слота, Захлынула самота. Дождж у тысячы ботаў Снег у кашу таўчэ. І, ўздыхаючы ўпотай Над маёй адзінотай, Затапляе […]...

Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...

Смак шчасця Вось патухла апошняя зорка, Час не здольны пакуль што стрымаць… Свет расчыніць магічныя створкі, Каб маглі новы дзень распачаць. Ён […]...

Шэрыя і Белыя Разгледзеўшы, што шэры Воўк – прахвост, Яго з правіцеляў прагналі, На гэты ж пост Ваўчугу белага абралі. Але прайшлі гады, […]...

Збудаваная вера Будаўніцтва – нялёгкая праца, Асабліва эмоцый, душы. Узнікае імкненне здавацца І сядзець нерухома ў цішы. На шматочкі парваная вера, У […]...

Заглянуў я ў вакно туманнае Заглянуў я ў вакно туманнае Да зiмы туманы часцей Запалiўшы лампадку цьмяную Пачынаю чакаць гасцей Мае госцi яшчэ не рушылi […]...

Страчаныя ноты кахання Страчаныя ноты кахання… ********************************* Усё ж гады бяруць сваё – І не згадзіцца немагчыма… І лёс, што нас аднойчы звёў, […]...

Крыніца жыцця Калі добра любіш жыць, Паспрабуй мацней трымацца, Свайго жыцця крыніцы! Цяжка, аль… Добра прымаўка гучыць – Калі любіш ты катацца, […]...

Самотныя радкі Самотныя радкі… **************************** Не хапае паветра – Заняло нават дыхаць. Мне квяцістае лета Напрарочыла ліха. Адабрала ўсмешку, Ў кайданы закавала. […]...

Гэта спакой, ці турбота Гэта спакой, ці турбота… Угледзеўся ў млечны я шлях. У сэрцы гуляе самота, Быццам бы вецер у палях. Што мне […]...

Цёплы вецер нясе ўспаміны Цёплы вецер нясе ўспаміны, Дзе вясковая рэчка цячэ. Тут сустрэў чараўніцу – дзяўчыну… Тут на беразе неяк лягчэй. Сэрца білася, […]...

Нязжатыя гоні Позняя восень. Буслы адляцелі, Лес абгаліўся, палі апусцелі, Толькі нязжатыя гоні адны, Смутную думку наводзяць яны. Шэпча, здаецца, там з […]...

Зорныя пацеркі Зорныя пацеркі… ******************** Плачуць нябёсы. Я разам з імі. Дзень такі злосны – Сэрцайка стыне. Сонца за хмару Тварык схавала. […]...

Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...

На могілкі На могілкі знаёмым шляхам Іду-брыду па-над ракой, Тут, пад нябёс блакітным дахам, Пануе велічны спакой. З вякоу жыцця такая проза, […]...

БАЛАДА ЛЬВА САПЕГІ (4.04.1557-7.07.1633) У Ружанах на вуліцы вецер, Нібы воўк, што ў начы заблудзіў, Ля вакон, што да раніцы свецяць, Прыпыніўся, свой […]...

Адзіная Адзіная… На ўсёй зямлі адзіная. Яна, як радасць у салодкім сне, З’яўляецца і мроіцца гадзінамі, Калі начуе месяц на акне. […]...

Скрозь перашкоды Не ўбачу я тваіх вачэй пяшчоту І голас твой празрысты не пачую, Мне не адчуць гарачых вуснаў дотык – Ніколі […]...

Клёны Над хатамі светла-зялёны Клён – сонца паўдзённага брат… He ў лес наш спяшаюцца клёны, Яны ўсе чамусьці ля хат. Як […]...

Нічога мераць не хачу на грошы – Нічога мераць не хачу на грошы І сквапным быць – ніколі не змагу. Сваю пяшчоту маме я прыношу, Перад […]...

У вясёлкавай спадніцы У вясёлкавай спадніцы.. ****************************** А люты сёлета не злосны: Адліга днём, мароз уночы. Сінічкі ўжо гукаюць вёсны, Сарока весела стракоча. […]...

Месяц Ціхай ночкаю З-за хмар Выйшаў месяц-гаспадар. На зямлю глядзіць ён З неба, Ці ў парадку ўсё, Як трэба? Ці паснулі […]...

БАЛАДА КАНДРАТА ШНІПА (1820-1916) …А ты-ляснік і лес-твой панскі дом, Зялёным перапоўнены святлом Шуміць і не дае спакою ўсім Ні чужакам-падпанкам, ні сваім, […]...

У вёсцы Бульба варылася ў печы, Шкваркі весела зквырчэлі. Усе на сьвеце справы, рэчы Ўжо каштоунасьці не мелі. Гурок са слоіка ўсплывае, […]...

Таджыкская легенда Чуеш?.. Клёкат арлоў На сівым Гіндукушы – рэжуць крыламі ў небе воблачны дым… Іх спрадвечны спакой на вяршынях парушыў апаўночы […]...

Каляровая стужка Ведай, мне будзе значна лягчэй, Бо цяпер я не ўбачу вачэй, Гэтых светлых і сініх тваіх. Бо ніколі не быць […]...

БАЛАДА ЯЎХІМА КАРСКАГА (20.12.1860-29.04.1931) У словах беларускіх Беларусь жыве, Як у жывой крыві-спрадвечны шлях людскі. Па ім жыццё, як сонца праз сусвет, плыве […]...

Гарадская зіма Зорка вісне, нібы залаты арэх, На з’інелым дроце трамвая. Так нячутна сёння падае снег – Быццам белая рысь ступае. Мне […]...

Адшукай мяне ў мокрай смузе Адшукай мяне ў мокрай смузе. Забяры, каб не зносіць агіды. Садкі дождж свежы водар нясе. У каштанах губляюцца шыльды. Затулі […]...

Шлях скрозь жыццё Ці магла калі-небудзь я толькі падумаць, Што сустрэну цябе, Што наогул ты тут, а не дзесці яшчэ. Ты жа можаш, […]...

Чароўная восень Чароўная восень. Кастрычнік, а сцюжы – ніякай. Далонейкі лісця прасвечвае сонца рэнген. Надвор’е такое… такое…, што… “Божанька, дзякуй!” – за […]...

Ты прыйшла Ну няўжо ўсё было са мной: Чысты воблік і вобраз твой? Ты прыйшла, як святло ў пакой, У трывогі мае […]...