Верш Купальшчык-баязлівец
Верабейка ў лужу ўскочыў,
Растапырыў крылцы.
Пакупацца, мусіць,
Хоча
Ды прастыць
Баіцца.
– Гэй, не бойся! –
Я крычу
Са свайго аконца. –
Не прастудзішся,
Дзівак,
Там жа ў лужы сонца!
Ещё вершы:
- Прашу цябе вяльможна, развітанне Прашу цябе вяльможна, развітанне, Не падганяй, шляхі не караці. Яшчэ не падрасло маё каханне, Яно яшчэ разгубіцца ў жыцці. Цябе […]...
- Не бойся таго Не бойся таго… Не бойся таго, Хто у вочы табе Праўду калючую кажа. А бойся таго, Хто у вочы табе […]...
- Маржы Маржы Любяць пакупацца ўзімку члены “Белага мядзведзя” – у палонцы (ванна ім тут!) плюхаюцца, нібы дзеці. Морж на возеры ў […]...
- Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
- За акном стаіць мароз За акном стаіць мароз, вецер завывае. Хоча Саша пагуляць – мама не пускае. – Не хадзі на двор, сынок, снег […]...
- Атрасіны А ты не бойся, любы сыне, зімы не бойся. Стаяць дрыготкія асіны, трапечуць лісьцем, Спраўляла восень атрасіны і вецер свішча. […]...
- Даездзіуся ДАЕЗДЗІУСЯ У маім баку нуль завеуся А заліу яго сусед Вечарком там лічбау досыць Раніцой прастыу іх след Раніцою я […]...
- Абарона – Твая Краіна Слугі народа сёння шыкуюць. Але нічога – гэта не бясконца, Нібы ворагамі сталіся людзі, Загляне сонца і ў наша аконца! […]...
- У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
- Не бойся рукі апячы аб хлеб Не бойся рукі апячы аб хлеб, Бойся горшага- Хлеб апячы аб рукі. Не па кніжцы Пазнай сакрэт Хлебаробскай бацькавай навукі. […]...
- Маё выпрабаванне Што мне рабіць, Як мне быць, З сэрца не хоча яна выхадзіць. Выгнаць ёсць спробы, А выніку нуль, Дайце у […]...
- Зялёныя вочы травеньскай ночы Зялёныя вочы травеньскай ночы, У прыцемках белай акацыі сноў… Ня бойся знянацку удалеч пакрочыць, Ня бойся сустрэцца з пачаткам наноў. […]...
- Смерці не бойся Смерці не бойся. Бо смерць – пераход Да іншага стану душы. Іншага духабыцця – Новага кола-спіралі Душы ў іншасвеце. Дзе […]...
- Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...
- ПЛОШЧА. P. S На цьмянай дарозе стаіць павадыр, З юрлівай усмешкай, у лыжы абуты, – Не хоча са сцэны сыходзіць сатыр; Брахня, гвалт […]...
- Дзяўчына п’е абсэнт Джунглі на шкле марозам малююцца, Чырвоныя дахі – браня чарапах. Утульна зблытаныя Пражскія вуліцы Выдыхаюць таямнічы аптэчны пах. Твае вусны […]...
- Я прашу – не паліце вы смецце Я прашу – не паліце вы смецце Каля вёсачкі роднай маёй Я такога не бачыў у свеце А пабачыў ў […]...
- МАЁ ХАЦЕНЬНЕ Я не хачу цябе, як зайца хоча воўк! Як паляўнічы хоча птушку, цябе я не жадаю… Я, нават, не хачу […]...
- Без перакосаў вельмі цяжка Без перакосаў вельмі цяжка, Без перакосаў – аніяк! I як куратнік наша хатка, Дзе ўсё – касяк-перакасяк. Нядоўга пляскалі мы […]...
- Калючкі-1 К А Л Ю Ч К І – 1 ***************************** Даверыўшы думку паперы, Нядрэнна ў сябе запытаць : -А праўда, […]...
- Люты холад Люты холад. Сцюжа кружыць. Лёд скаваў Раку і лужы. Першай шэранню Сняжынкі Беляць Хаты і сцяжынкі. Трубіць вецер Над зямлёю: […]...
- Жывая граматыка Той, хто быць пісьменным хоча, ведаць мусіць з першых год род мужчынскі, род жаночы і яшчэ – ніякі род. Гусь […]...
- Пераднавагодняе Пастукаўся ў шыбу верабейка. От шчабятун, не даў дагледзець сон. Прыадкрываю склееныя вейкі: Сядзіць – мой шэра-рыжы паштальён. Праз фортку […]...
- Ты спаталяеш смагу кавай Ты спаталяеш смагу кавай – Пітвом вышэйшага гатунку, А мне пакінуў мёд гаркавы Сваіх пякельных пацалункаў. Гарачыня іх паліць вусны […]...
- Каваль Зранку ў кузнi чуцен звон, – Гэта так шчыруе ён Мой асiлак, чараўнiк, Што да сэрца мне прынiк. Каваля свайго […]...
- Шляхціц Завальня Год за годам, дзень за днём, – Ўсцяж – гадзіну за гадзінай, Паміж песняй салаўінай I агідных жабаў крэктам, Выццем […]...
- Адыходжу я ад вёскі, адыходжу Адыходжу я ад вёскі, адыходжу. Як падумаю, Дык сэрца зашчыміць. Гэту страту адчувае, мусіць, кожны, Гэта страта, мусіць, кожнаму баліць. […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ДРАЗДОВІЧА (13.10.1888-15.08.1954) Па Беларусі ў світцы белай, У пыле зорак і дарог Ідзе, задумны, пасівелы, Вандроўнік-мудрых фарбаў Бог. Чароўны кій вядзе […]...
- І не шкадуе чэрвень сонца Жонцы І не шкадуе чэрвень сонца Поўных жмень, І зноў пастукаўся ў аконца Гэты дзень, І ўсё ляціць па хвалях […]...
- Дзіця, Вожык і Змяя Выходным днём у саснячку Жанчына з дзіцянём гуляла, Лягла пад сонца, задрамала, А небяспека напаткала Яе маленькую дачку. 3 узгорка […]...
- ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...
- ПАД ДОЖДЖЫКАМ Хай дзень задоўжыцца І спыніцца імгненне, Калі пад дожджыкам Каханне – на каленях. І лужы варацца, І пеняць, як ніколі. […]...
- Калі каханне абвянчае Калі каханне абвянчае Жаданай згодай маладых, Свайго сумлення не хавае Яно ад позіркаў чужых. А звяжа шлюбам маладая Сябе з […]...
- Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў, Быццам у іх адвалілася дно Зазлую і крычу:”Хопіць! Досыць!” Шэры снег ты ідзеш усё адно… […]...
- Лужы Лужы, боты, таямніца- Вось заўжды ў дзяцінстве так… Але дзе тая крыніца Успамін жыццёвых смак…? Яна ў думках, слове, марах […]...
- Я ВЫМАЛЮ Я ў неба вымалю цябе, Я выпрашу цябе у сонца, Я заслужу хоць раз сабе Праменьчык у маё аконца. Пасцель […]...
- Зь першым сьнегам цябе, яснавокая *** Зь першым сьнегам цябе, яснавокая, Зь белым полем. Вось і ўсё: лістабой адгалёкаў, Адсваволіў. Скрозь, як вокам сягнуць, замалёвана […]...
- Сівая жанчына стаіць ля крыніцы Сівая жанчына стаіць ля крыніцы, Над ёю плывуць сакавіцкія хмары. I глянуць жанчына ў крыніцу баіцца, Баіцца пазнаць нечаканую старасць. […]...
- Прыварот Я прыгатую свой напой, Бы ў час мінулы чараўніца. Туды закіну смутак свой І дам каханаму напіцца. Ён вып’е зелля, […]...
- Дабро і Зло Дабро і Зло. Ганебнае – хай, падзе за лісьцём, Высокаму – падам руку ў цямніцы, Такое ўсё, яно наша жыцьцё: […]...