Верш Пастушок
У неба узняўся маладзік пяшчоты слыннай,
Пачуццяў стрункіх пастушок.
Яго спагадай бездакорнай,
Улашчыць мы павінны, галубок.
Бо пасьвіць нашыя пачуцці,
Прымружыўшы свой пільны зрок,
Каб не пакрыўдзілі халуі,
Стажараў шчырых незнарок.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ты ведай, – у час няпраўды і бязвер’я Ты ведай, – у час няпраўды і бязвер’я, Калі пануе злоба. Цяжэй ў сьвеце заставацца, У душэўнай раўнавазе. Ты добра […]...
- СВАЯЧЧЫНА Ны сыйшліся шчэ хмары над намі, Вогень ведаў з мінуласцяў даўніх Гучным гоманам дае аб се ведаць, Не аддалі Сваяччыну […]...
- Можа нічога не было Можа нічога не было, Можа – прывід, а можа – ява. Можа пачуцці замяло Чырвоным лісцем лістапада. Яшчэ надзею шле […]...
- У пакаленні “Лайк Пад змрочнай хмарай льецца чорны дождж Не йначай, як і сотні год таму Не іначай плоць пранізвае нож І брук […]...
- Я тку рушнік Я тку рушнік, старэйшая сястра, Я з кужалю напрала тонкіх нітак, З ільну табе рушнік вясельны вытку, У хаце свой […]...
- Сумленне – нязручная рэч Сумленне – нязручная рэч І сёння, дарэчы, не ў модзе. Ды як ні адкідваю прэч, Яно ад мяне не сыходзіць. […]...
- Пераклад санета 150 У. Шэкспіра Скуль у цябе магутнасці выток – Каб нада мной ўладарыць слабіною І вымушаць, згубіўшы ўласны зрок, Прымаць за праўду спойванне […]...
- Колькі Колькі шляху, прабач, У нас пройдзена міма. Мы з табою не побач, Дзе быць былі павінны. У жыцця свой этап […]...
- Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць, Каб сэрца не казала: праглядзеў Ды не пражыўшы страціў, і забыць Не змог чамусьці. […]...
- Цягне Сусвет Неба правісла ад колькасці зорак ледзь не да самай зямлі! Цягне Сусвет і ў 15, і ў 40… Там, у […]...
- Крумкач Чорны крумкач па-над зямлёю Сыпле праклёны на сьветлыя мроі, Дыхае злосьцю, сэрцам зьмярцьвелым; Цемрадзь рагоча пад ім, ашалелым. Перад табой […]...
- Горкія роздумы Сучасны свет даволі жорсткі, Ў ім жывуць не па сумленні. І гэты досвед вельмі горкі Нам спрычыняе засмучэнні. Няма тут […]...
- У эпіцэнтры восені У эпіцэнтры восені, У беразняку Ліст з настылай просіні Злятае на руку. Зялёныя пражылкі, Жаўтлявае крыло, – Адбіўся, пакружыўся, Ды […]...
- Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
- Радасць жыцця Распускаецца белай лілеяй На жыццёвых прасторах душа. Жыць у шэрані дзён я не умею. Трэба бачыць мне зорак абшар, Трэба […]...
- Зефір Жыву ў марах не зямных, Тугу закінуўшы ў мех. А тая брыкае нагамі, Грызе зубамі, касмыкі выдзірае. Злуецца скруху зазывая, […]...
- У якіх краях Зямля Гасподня? У якіх краях Зямля Гасподня? Свой погляд кожны бараніць I супярэчнасць расце штодня На часткі дзелячы наш від Я бачыў […]...
- Муза ў белым халаце Мушу зноў працаваць на старой пасадзе, пешчу зноў загрубелыя рукі я, усміхаецца муза ў белым халаце – лабарантка мая. На […]...
- Да нас даходзіць пакрысе Да нас даходзіць пакрысе, Што жыхары зямлі мы ўсе, Ахвяры і астрожнікі, – Чарнобыля заложнікі. Хлапчук на цацачным кані Гукае: […]...
- Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
- Экалогія душы Высякаюць лясы, I няшчадна вытоптваюць боты За дзялянкай дзялянку – Верасы, і багун, і чарот, На мяжы растапталі Жывую яшчэ […]...
- Балада пра чырвоны сцяг Імчыцца песня па шляхах Пра славу казака – Яму даручаны быў сцяг Гвардзейскага палка. Пад сцягам, хілячы чало, Стаяў казацкі […]...
- Не перайсці мне даўні брод Не перайсці мне даўні брод, Што ў повадзі зглыбеў нямой слязіны; – Закамяніў у жылах, сціснуў лёд Пачуццяў гронкі палкія […]...
- Званы памяці Каля дзядулевае хаты Ёсць агароджаны бугор. На ім, бы вартавы зацяты, Нясе свой зорачка дазор. Гамоніць з ветрам бор сасновы, […]...
- Прызнанне Ў душы адказнасць і трывога Баюся лёс свой не пазнаць : Сярод шляхоў знайсці Дарогу І ўбок з яе не […]...
- Май Паветра дыхае цяплом, Прыгрэла сонца веснавое, Зазелянела ўсё кругом, Народ ва ўзвышаным настроі. І я іду насустрач сонцу, Лаўлю вясёлыя […]...
- Беларусь – ты мой сон велікодны Беларусь – ты мой сон велікодны, Сон, што сніцца анёлам вясной. Зрок і слых мой табою галодны, Дух жыве мой […]...
- КІРАЎНІК Камусьці трэба працаваць… І ўсе працоўныя павінны Работаць і адпачываць, Амаль не разагнуўшы спіны. Ўтрая ж працуе кіраўнік, На ўсіх […]...
- Дождж ” Дождж” Дождж залівае, я адна Сяджу гляджу ў акно Не відаць неба, пустэча Акно ўсё ў слёзах святла Бяроза […]...
- Мікалай Чэпік Жыццё – У дваццаць вёснаў, дваццаць зім, He зжухла пожняй. Крыло бяды ударыла па ім Зімой апошняй. Хлапчук, падлётак пушчы […]...
- Д’ябал носіць Prada Герояў і іх ззянне годнай славы мы ўспамінаем па святочных днях… а ў душах – зруйнаваныя заставы, і горыч на […]...
- Пераклад санета 147 У. Шэкспіра Каханне – ліхаманка… Жар залью – І зноў нутро калоціцца ад смагі І немач неспатольную маю Ўсё болей распаляе хмелем […]...
- Вясновыя думкі Вясновае надвор’е – змянілася зімовым. У маім сэрдцы – зноўку зіма. Ні якія не ўзрушаць яго ўжо замовы, То, што […]...
- Палёт нерухомай стралы Бязь дзьвераў разьдзьвернуты дом бяз вокан неба ў пакоі бязгучны удар вяслом аглушаны бераг прыбоем Бяз золку залочаны дзень бязь […]...
- ЯК ПРАЖЫЦЬ АРОЛ І КРУМКАЧ Яшчэ залева за ракою Маланак нішчыла агні, А над прыціхлаю зямлёю Кружыў арол у вышыні. Крыла магутнага […]...
- Свой лёс мы самі выбіралі Свой лёс мы самі выбіралі Не на гады, а на вякі. З усёй Расіі паміралі За Беларусь бальшавікі. Я не […]...
- Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...
- ЗАКАХАНЫЯ Мы не апошнія — заўсёды першыя. Каханне нашае з усіх найлепшае Сярод мільярдаў, як мы, каханых. Ты мной абраная, я […]...
- Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...
- Ты, калі ласка, зноўку апрані Паліне Ты, калі ласка, зноўку апрані Зялёную ці сінюю сукенку, Як некалі ў свайго юнацтва дні Любіла апранаць напераменку. Ты […]...