Верш Асенні баль

Апошні баль асеніі… Паўсюды таньчыць лісце,
Зняважыўшы прыстойнасць ўсё круціцца шалёна.
Стары тужлівы вальс нам вецер зноў насвіствае
І кружыць у пары восень, забыўшыся на стому…

Сціх баль… Знямоглы вецер ціхенька пазяхае,
Рыхтуецца да сну і восень не сваволіць,
Сваю пасцельку коўдрай мядзянай засцілае.
Сабака калыханку ласкава ёй скуголіць.

Бясследна гаснуць кветкі – азяблыя паненкі,
Іх хлопцы-матылькі ніяк не саграваюць,
Нясмела пазнімаўшы балёвыя сукенкі
Аголеныя дрэвы бязгучна засынаюць.

Аздобна ззяюць зоры на млосным чорным небе
І шчодра дораць нам свае нямыя сны,
Сны аб шчаслівай долі, духмяным чорным хлебе.
І аб чароўных цудах майстроўніцы-зімы.

(3 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

“Замуціла” восень баль на здзіўленне свету “Замуціла” восень баль на здзіўленне свету. Загадала не у паркаль быць на ім адзетым, а ў пурпурную парчу, у багрэц […]...

Выпускны баль Выпускны баль Выпускніцы ўсе ў сукенках бальных, І плывуць па школе вальса гукі. Ноткі жалю ў словах развітальных, Рыцарства партнёраў […]...

На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...

Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...

Асенні пераспеў Асенні пераспеў, як развітанне З Радзімай – для каго і назаўжды, Асенні пераспейў, як спеў чакання, З радзімага гнязда – […]...

АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...

Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...

Асенні дождж Неба хмарныя сутонні выліваюць смутку тоны, і ў імжы халоднай тоне дзень захмураны і сонны. Кроплі ціха шапацелі, на зямлю […]...

Ёсць два будынкі Ёсць два будынкі ( Хатыніцкай СШ-135 год ) На скрыжаванні нялёгкіх жыццёвых дарог Ёсць два будынкі, якія душу саграваюць, Родная […]...

Лістапад закружыў галаву Лістапад закружыў галаву, Сыпле золата восень пад ногі. Журавы па аблоках плывуць, Нібы мары мае і трывогі. Па сумётах кляновых […]...

Гомельская восень Цвітуць белым цветам каштаны. У восеньскім парку старым. Калышуць іх вэлюм туманы І травіць ад вогнішчаў дым. А вецер, зрываючы […]...

Завеса страт Ўсе застылі Мае матылькі Не трапечуцца Ўжо ад світанку… Як жа рана!? Так цёмна вакол Немагчыма Зіма за вакном… Адцураю […]...

Горад асенні, горад настылы Горад асенні, горад настылы, Льдзіна пасцелі выстудзіць жылы, Нібы ў магіле на самым дне, Холадна мне. Ці засынаю, ці паміраю? […]...

ЛiСТАБОЙ I зноў лiстае восень лiсце i гасiць дождж рабiн кастры, А ля муроў, як i калiсьцi, Гуляюць рыжыя вятры. А […]...

Восень любіць Восень любіць ранкам запаліць цыгарэту заплюшчыць вочы і падумаць пра сваю адзіноту пра тое, што яна – восень кахання восень […]...

ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...

САЛАВЕЙ Толькi сонца прагляне – Ладзiць баль салавей, Ухваляе ён ранне Шчырай песняй сваей. З цэлым светам у згодзе, Ладзiць баль […]...

Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...

Вецер галін не хістае Вецер галін не хістае, Звонкім лісцём не шуршыць. Восень стаіць залатая I на зямлі і ў душы. Лёт павуцінкі іскрыстай, […]...

Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...

Рэха зваленага дрэва На золку шэрым Конік бег – Яшчэ й дугі не відно. На золку гулкім Валілася ў снег На хату будучую […]...

Апошнія провады Станислав Шастак Я ведаў, мама, ты мяне чакала Я чуў твой голас з родных мне грудзей. Тым голасам нам песні […]...

Асенні сум Асенні сум. Дажджынак плач. У одуме заціхлі дрэвы… А я прашу цябе: “Прабач – Трывожу часам без патрэбы”. Прабач, што […]...

Асенні рытурнэль Верасень залеў самлелых верадам тушыць лета жар, рассыпаны па верасе. На кастрах з бульбоўніку і лісця грэе пальцы золкія кастрычнік. […]...

Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...

Асенні лес Весь зіхаціць асенні лес, Гэта царства спакоя і фарбаў, І ў ім мы нібыта ў сне Пад ўладай яго дзіўных […]...

Зямля пад сонцам ажыла Зямля пад сонцам ажыла, і кволы парастак нясмела туды прабіўся, дзе была вясна ў агні ружова-белым… Быў свежы вецер… Пах […]...

Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...

Восеньскія малюнкі Прыціхлая прырода засынае, Прыносіць лістапад спакой. Апошні ліст з галін злятае, Апошні сведка квецені былой. І ў люстры белае вады […]...

Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам: Пералічвае золата ў шатах бяроз І страсае падатак – жывыя манеты – За гадзіны […]...

ПЕРШАМАЙ. Успаміны вельмі старога сведкі Скача посуд, скача стол, Дзед Антось у пляс пайшоў. Хлопцы, сёння – першамай! Да краёў жа налівай! Бімбера свайго глынём, […]...

Вітае восень Вітае восень прахалодай ды вільгаццю цмяных начэй, лістотай рознакаляровай, тужлівым позіркам вачэй. А мне так гэта даспадобы! Хай зледзянелы вецер […]...

Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...

ЧАС ЗАЛЕЧЫЦЬ Двурым Ці час праведзены ў журбе, Ці ў весялосці цэлы вечар, Ці то зусім заняцца нечым, Ізноў я чую ля […]...

Вось і лета сышло Вось і лета сышло. Адспявалі калоссі, Цяжка мне заўважаць, Як з’яўляецца восень. Непрыкметна зусім Прыплыве павуцінкай. Гляне жоўтым лістком з-пад […]...

Прыйдзе час, і яна міне Прыйдзе час, і яна міне, восень цяжкая на характар. Сэрца сум запалоніць раптам, і ў далоні твае – тварам так […]...

Нашым сынам Не гаруйце, хлопцы, Што нарадзіліся позна, Што замест рамантыкі – У вас нуда граматыкі. Вы яшчэ на подзвігі Атрымаеце позвы, […]...

Пчолы і трутні Стаў даводзіць селяніну Нехта нейкі ў чорным: Як павінен быці ўслужным, Згодлівым, пакорным. – Бо і пчолцы, – кажа ў […]...

Тчэ палатно жыцця Тчэ палатно жыцця… Цяпер у школу ходзім толькі ў госці, Разбурыў час у маленства наша мосцік, Вядуць туды ўспаміны-сны упарта. […]...

Нічога значнага, проста нядзеля Нічога значнага, проста нядзеля, Бязгучна плача мая надзея. Згубіла сонца восенню хмурай, Ураз неба стала такім панурым. Я абяццала сабе […]...