Верш Зямныя яблыкі
З зямлі падымаю яблык –
Спелы румяны ранет,
Які быў пупышкай,
Стаў кветкай,
Зваліўся яблыкам…
I так мільёны гадоў.
Падаюць,
Падаюць яблыкі
На мяжу,
На зямлю…
Каб не забылі зямляне,
Як смачна
Пахне ранетамі
На грэшнай
Нашай зямлі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Яблыкі сьнежня Моўкнуць у чароўным сьне зьніклыя сядзібы, Яблыкі ў тваім вакне стынуць паміж шыбаў, Лёгкі сьнегавы кілім лёг над кожным дахам, […]...
- Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...
- Звычайна ў жніўні Зорак, Як зерня, на небе высокім Насыпана ў жніўні. Дзесьці за лесам далёка-далёка Шэпчуцца ліўні. Чутна, Як спаць укладаюцца ветры […]...
- Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
- Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
- Пахне чабор Хiба на вечар той можна забыцца? …Сонца за борам жар-птушкай садзiцца, Штосьцi спявае пяшчотнае бор, Пахне чабор, Пахне чабор… Лёгкiя […]...
- Нядзеля Пахне летам ад сена, Што растрэсена каля воза. Снег хрумсціць на пероне Смачна, як яблык. Крамяны марозік Шчокі ружовіць кабетам […]...
- Бітва Любові Цякуць гады, натужна круціцца Зямля – А мы заўжды ў цянётах подласці і зла. Цякуць гады… Зямля стамілася чакаць! І […]...
- Згубіўся народ Час ідзе, мінаюць дні. Усё добра ў жыцці. Але нешта не спакойна, Брудна ў сэрцы, цяжка, сумна, За Радзіму крыўда […]...
- ПАХНЕ ХЛЕБАМ ПАХНЕ ХЛЕБАМ Пахне хлебам, Тут, за далёкай заставай, Думкамі – пад бацькоўскім небам, У дзяцінстве, якое там бавіў. Пахне хлебам, […]...
- ЗА НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ, БЕЛАРУСЬ! Святы Міндоўг пачыў, але ж зямлю яго Не змог ніхто паставіць на калені. Прымаючы, як крыж, ад брата цяжкае ярмо […]...
- НАША КРАIНА Мы жывём у той краiне, Дзе азёры ззяюць сiнiм. Дзе лясы амаль да неба, Дзе палi паўнюткi хлeбам. Рэк блакiтныя […]...
- Гуляй, беларус! Гуляй, беларус! Што табе застаецца – Магiлкi бацькоў ды гарэлкi глыток. I покуль не зломлена воля ў сэрцы, Жыве Беларусь… […]...
- Шэсьць Гадоў Шэсьць гадоў гром грамыхаў. Шэсьць гадоў сьмярдзела сьмерцю. Шэсьць гадоў хтось пратрываў, Хтосьці трапіў ў чэргу першу. Шэсьць гадоў чакала […]...
- Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...
- Барометр жыцця Любушцы “Барометр” жыцця… другога параўнання як не шукаў, я адшукаць не мог. Матуліна любоў, сустрэчы, раставанні І роўня для цябе […]...
- Эверэст Горы знікаюць. Іх выпарае Барвовы гігант, Што нябёсы скарае. Крывавае неба, Два сілуэты. Абодва – у скафандрах, Чырвоны і шэры. […]...
- БАЛАДА ПАЎЛЮКА ТРУСА (6.05.1904-30.08.1929) “Падаюць сняжынкі-дыяменты-росы”, Падаюць бялюткі за тваім вакном. І бяжыць юнак па першым снезе босы Да труны з жытнёвым просценькім […]...
- Як паніжэлі Дазволь цябе пацалаваць ва ўсмешку, У промнікі лагоды ля вачэй. Схаваюся ў табе, нібы ў падстрэшку, І мне адразу зробіцца […]...
- Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы, Сто гадоў чакаў ты гэтых воч, Знаючы, што прыйдзе гэты вечар, Верачы, што будзе […]...
- Крыльле Аблятае крыльле маё крохкае – сыпле зь яго пер’е, быццам сьнег… Неба! О, якое-ж ты нялёгкае! Быццам самы ясны пан […]...
- Пахне верасьнем Пахне верасьнем, Жнівень босы сьмяецца з нас, Хоць ня верыцца, ды ня вернецца Залаціць руку гэты час. Пахне верасьнем, жоўтым […]...
- Мабыць, мабыць, мяне не забылі Мабыць, мабыць, мяне не забылі Тыя з вас, каго я не забыў: Як каханьня сьцяжынкі зьмяіў я, Але ж, гадам […]...
- Сястронкі А сосны нагадалі мне Сястронкі. Сястрыцы-сосны, я начэй не сплю, Ляціць мой бусел да лясной старонкі, Калыша крыламі пшанічную зямлю. […]...
- Ці ж сьвет наш благі? Ці ж сьвет наш благі? Падаюць ясныя кроплі… Падаюць… ці ж сьвет благі, Той, што дажджамі гаворыць Зараз з пачуцьцем […]...
- ХУТКАЯ ДАПАМОГА Пераклад “Домовята и каша” Кирилла Авдеенко Што за крык? Што за роў? Цягнік можа з рэльс зыйшоў? Не цягнік – […]...
- Вецер-гарэза Вецер-гарэза Хіліць галіны Самотных бярозак На ўскрайку сяла, Лагодзіць пяшчотныя Рукі рабінаў… І яблыкам сьпелым Цяжарыць зямля....
- Канцона Там, дзе ранеты на золку свой пачынаюць “дэсант”, росніцай Верасень золка мерае крокамі сад. Ціха ступае, няспешліва паміж падпорак з […]...
- Гады мільгаюць, як слупы каля дарогі Гады мільгаюць, як слупы каля дарогі, Доўгай чаргой яны прайшлі ўжо з тых пор, Як на зямлю нашу ступіў фашысцкі […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 5 – “Стагоддзі аскепкаў” Ты – люстэрка, над якім навіслі стагоддзі. Срэбрана-сталёвы свет назаўжды замарозіў тваю душу. Ты адбіваеш мільёны лёсаў, якія сыйшлі з […]...
- Прыезд дамоў Як мінаеш узгорак, пожні поля і лес – выглядае надворак, вугал хаты і бэз. Зачакаліся надта на парозе гасцей, комін […]...
- Божы аўтограф Калі пан Бог хадзіў Па створанай Ім зямлі – Рабіў ён не толькі дзівосныя цуды. Паэт і мастак, Тварыцель Пацалаваў […]...
- …І тады закрычаў. І роспачны крык …І тады закрычаў. І роспачны крык праз храмы канфесій, праз выбухі й кулі вырваўся ў космас і ў вечнасці знік. […]...
- Святло галінкі Лісток. Галінка. Яры першацвет. Да сонца сокі выганяць галіну… Паўторацца ў ёй бліскавіцы след, Разгалістасць вясновай ручаіны, Нябачныя ў глыбінях […]...
- Беларус Я маю тут вялікі дар, Я маю тут буйны хаўрус, Сваёй зямлі я гаспадар, Сваёй зямлі я беларус! Я маю […]...
- Абцалую цябе Абцалую цябе, Абшапчу, Адагрэю, Не пушчу ні на міг У сівую зіму. Над вяршынямі сосен, Над вольным палётам барэю На […]...
- Сустрэнемся мы Цемная ноч ахінула зямлю, Зоркі на небе яскрава ззяюць, Толькі цябе аднаго я люблю, Ціха шапчу небакраю… Колькі з табой […]...
- Падаюць сняжынкi (Урывак з паэмы “Дзесяты падмурак”) Падаюць сняжынкi – дыяменты – росы, Падаюць бялюткi за маiм акном… Расчасалi вiшнi шоýкавыя косы I ýранiлi долу снегавы вянок. […]...
- Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...
- Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...