Верш Ужо і зіма – убок
Ужо і зіма – убок,
He згледзіш – май ля парогу:
Разматваецца патроху
Жыцця майго клубок.
На хустцы нябёс паяснелых –
Сонца і галубы.
Іду, крутаверцю белаю
Засыпаны да галавы.
О кволы пялёстак чысты
На баразне сухой!
О сцежка! О мячык чыйсьці!
О леташні ліст пад нагой!
О будня шматкаляровасць!
Глядзі не міні, не міні
І град, і касьбу за дуброваю,
I лотаць, і камяні.
На ўсё хачу наглядзецца,
Усё спазнаць – хоць калі:
Касой намахацца, напецца,
Наплакацца на зямлі.
Уперадзе – вецер, вецер,
Сонечная паласа.
Блытаецца да вечара
Вецер у валасах!
Іду я – не збіцца б з тропу.
I горыч, і радасць, дальбог:
Разматваецца патроху
Жыцця майго клубок.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...
- Я хачу паварушыць тваім хвастом Я хачу паварушыць тваім хвастом, я мару падыхаць тваімі жабрамі і, каб шырэй наглядзецца тваім хараством, з вачэй сваіх сцерці […]...
- Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...
- КАМЯНІ Тут камяні растуць з зямлі, Бо тут – таксама іх краіна. Над імі леднікі былі, Як нас і не было […]...
- Свінарка СВІНАРКА Мне знаемая Прузына, Ідзе на працу балярынай. Зграбнаногая, на шпільках. Павадок, сабака Філька. Падмалеваныя вочы. Не жанчына-фея крочыць. На […]...
- ЗіМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полі – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галінак. Цяпер яны стаяць маўкліва, Там-сям вісяць счарнеўшыя лісты. Навошта […]...
- МЕЛАНХОЛIЯ Так бывае у восень парою У лесе – там, дзе паветра празрыстае, Пазбауляюся зноуку пакою, Ад прыроды маей урачыстасці! Ціхім […]...
- Зіма запрагла сваіх коней Зіма запрагла сваіх коней – Сівых рысакоў табуны, I пах сырамятных супоней Шырока ўдыхаюць яны. Даўно, уздыхаючы сыта, Пра дальнія […]...
- Гарадская зіма Зорка вісне, нібы залаты арэх, На з’інелым дроце трамвая. Так нячутна сёння падае снег – Быццам белая рысь ступае. Мне […]...
- Карацела зіма, карацела І сьвяцілася зьнічкай лампаднай, Яе белае-белае цела Сірацела на дрэвах сада. Ападалі сьнягі лістападам, Залацелі прагаліны шчыра, Уяўлялі сябе вадаспадам […]...
- Мая душа Мая душа, нібы анёл, У чысціні і прыгажосьці Чакае волі і дазвол Ляцець у вырай да кагосьці. А зараз кропляй […]...
- А ў тваёй руцэ А ў тваёй руцэ – не мая рука, а ў маёй рацэ – камяні на дне. Камяні, што кідалі мы, […]...
- Зіма на бацькаўшчыне Дзень цэлы плавалі вятры Над восенню палёў бязмежных, Пад вечар снегам завірыў Спазніўшыся кудлаты снежань. Ён ахінуў стагі лугоў, Як […]...
- За Цябе ухапіцца хачу За цябе ухапіцца хачу, Як за посах сляпы – ухапіцца, Знаю, ведаеш Ты таямніцы і на сэрцы глухую тугу… Далучыцца […]...
- Пра сэнс жыцця Пра сэнс жыцця я маю думкі сёння…не вельмі і весёлы, нават, змрочны. Чытаю вершы, што пісала…некалі… душа ірвалася ў палёт…а […]...
- Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок, Без воч-вушэй, істота, ці ж ты знаеш? …Шляхі-дарогі збіліся ў клубок… Ды што […]...
- Квітнею для цябе Я прамінаю і хачу, Каб Ты глядзеў на гэта прамінанне. Пакуль квітнею, хоць цярплю : Са мной няма твайго адлюстравання. […]...
- Колеры вянуць у Леце Вецер насіў вясны колеры, Вецер пафарбаваў неба. Добра дзьмуў вецер для лётчыкаў, Ластавак чорных над глебай. Мілы, ты летняе сонца, […]...
- Успамін пра маленства – пераклад Марына Влада Верасень Васільковае поле, Зацянённае з краю бярозкамі, Ты пакліч удалячынь І як страту маленства вярні – Басаногае, любае, мілае, Хоць з […]...
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- Пераклад верша “Без тебя” (Пётр Градаў, 1967 г) Не магу, не хачу, не ўмею Жыць без цябе на свеце. Без цябе і сонца не грэе, Без цябе і […]...
- Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- Зіма мая прыгожая Іскрацца дрэвы ў інеі, на сонцы зіхцяць, Зіма нас па-святочнаму вітае. З пагорка санкі хуткія імкліва праляцяць, Аслепіць сонца ўсмешка […]...
- Што за дзіўная зіма? Што за дзіўная зіма? Красавік, дый годзе! Ні сняжыначкі няма. Лужыны – не ў лёдзе. Дожджык пырсне – і з […]...
- Мне падабаецца зіма З маленства я люблю зіму З яе пушыстым белым снегам, Каб быў дзіцём – без роздуму, Абутак скінуушы, я б […]...
- Зіма здароў! Белым снегам замятае, Студзень сцежкі і бары Мароз рыпіць і сустракае, Нас з завірухай на двары. Ля хат вясковыя бярозы, […]...
- Зебра Радок к радку – засеянае поле Палоска к паласе-жыццё І хочацца пажыць І хочацца адведаць Кахання незямнога пачуццё… Я думаю […]...
- Зіма Зiма скавала рэчак бег, Iльдом пакрыла лужыны старанна. Цалуя дрэу ласкава раны, схавала iх у iскрысты снег. У новай вопратцы […]...
- Зіма раскажа Халоднай птушкай прыляціць да нас зіма. Пабеліць шчодра ўсё навокал, як сама. Не застанецца месца нават на зямлі, Бо коўдру […]...
- Зіма зышла Зіма зышла… Вясна!.. І яблык першы ў тваёй руцэ спакусліва дрыжыць. І для цябе адной — маленне вершаў, Бо толькі […]...
- Восень і Зіма Здароў лістапад любімы! Здароў жалуді жоўтыя мае! Мяцель пакуль яшчэ не вее, Мяккі снег не панавее! Пайшоў на гуляць, а […]...
- Цвердалобая зіма Цвердалобая зіма, ну, ніяк не зразумее, Што уйсці прыйшла пара. Памарозіла, і досыць! Пазабавіла спална! Сыпіць, сыпіць белым снегам. Скрозь […]...
- Бусліха Узняўшы неба сіні шал, Хістаючы аблокаў крыгі, Бусліхі белая душа Трывожна развінае крылы. Ад гнёздаў цёплых немаўлят, Што ўпершыню вітаюць […]...
- Прыгажуня-зіма ****************************** Гэтак казачна – прыгожа – Немагчыма перадаць! Мякка сцеле зімка ложак – Каб не жорстка было спаць… У маркотным […]...
- Зіма ў Менску І яркае неба, і яркае сонца, І дымам з трубы курыцца. Снег чорны – снег белы – Снег брудны – […]...
- Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
- Зіма – ды ні снегу, ні лёду Зіма – ды ні снегу, ні лёду На рэках і ў полі няма, Як быццам вясны прахалоду Нясе ў цёплым […]...
- Нечакана падкоціць зіма Нечакана падкоціць зіма і пабеліць маю галаву. А прыпынку яшчэ няма, ды й калі да яго даплыву? Адгучаў маладосці смех, […]...
- Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...