Верш Вызваленне
Гарматы абвясцілі наступленне.
Мы Беларусі неслі вызваленне.
Дзень памірае
Хмуры, невыносны.
Ідзём утрох
Пад каравулам соснаў.
Як вартавы,
Што толькі стаў на пост,
Агледзеў месяц
Вышыню з нябёс.
Рыпіць марозна вузкая сцяжына…
Стаіць між сосен
Ціхая хаціна.
У хату ўнеслі доўгае маўчанне
Суровыя мае аднапалчане.
Тут, пад страхою,
Дзе вайна шугала,
Жыццё над смерцю
Сцяг свой узвышала.
Тут чалавек
На свет з’явіўся сёння
І ўночы закрычаў,
Нібы спрасоння.
Вайна, што ўсё на свеце руйнавала,
Жыццё жанчыне-маці даравала.
У лесе,
У хаціне,
Тут адна
Ляжала занямоглая яна.
Мы ж тут спыніліся,
Сюды прыйшлі,
Прынеслі волю
Мацеркам зямлі.
Салдацкі хлеб
Мы дзелім напалам:
– Вось цукар вам,
Ён не патрэбны нам…
На досвітку
Пайшлі мы ў белы свет,
І нам жанчына
Паглядзела ўслед.
А да жыцця –
Да матчыных грудзей
Цягнулася дзіця
Бліжэй, бліжэй.
Глядзеў на нас,
Пачаўшы светлы век,
Пазбыты гора
Новы чалавек.
Ещё вершы:
- Дзевачка маці казала Дзевачка маці казала: “Мама, вунь птушкі лятуць!” Тая ёй адказала:”Гэта, дачушка, не птушкі, Гэта, дачушка, вайна!” Рвалі гарматы, снарады Горад […]...
- Сябры франтавыя Маўчаць кулямёты, I міны не выюць. Гарматы сваё адгулі. Хлапцы баявыя, Сябры франтавыя, Мы ўсе з перамогай прыйшлі. З баямі […]...
- Мне кажуць Мне кажуць на зямлі ўжо мір І ўсе сябры. Мана! Вакол забойствы, крадзяжы… Вайна, вайна, вайна. Вайну вядзе сусед з […]...
- Бліжэй да ран Бліжэй да ран, бліжэй да мук, бліжэй да спрацаваных рук. Бліжэй да схіленых плячэй, да заклапочаных вачэй… Тады для кожнага, […]...
- Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
- Сюды цябе ўпусцілі Сюды цябе ўпусцілі па знаёмству, сюды цябе ўпусцілі па любві. Твой абавязак – перадаць патомству агонь жыцця, які ў тваёй […]...
- Сто з ста Куля ў галаве засела, яшчэ пасля той вайны. Не бачыла куды ляцела і трапіла у чужыя сны. Той год, тая […]...
- КУРАПАТЫ Памятай, злыдні ня маюць сумлення. У іх сэрцах лед і камень Яны могуць дзяцей пакрыўдіць Яны могуць “стрэліць” у маці. […]...
- Рэйкавая вайна Тысячы дотаў нямецкіх, А ў іх не злічыць вартавых. Чыгуначны шлях ляжыць, Як струна. Загад Панамарэнкі, Загад партызанам, з Масквы, […]...
- Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...
- Помнік Магiлы без крыжоў, акопы, Ланцуг траншэй уздоўж лясоў, Не ўсе, прайшоўшы паў-Еўропы, Вярнулiсь цэлымi дамоў. Спяць невядомыя салдаты, Дана найбольшая […]...
- Радаслоўная Рослы селянін з-пад Магілёва, Жыў мой прадзед у глухім сяле. Жыў на месцы ўсё жыццё, як дрэва, Ў цемры, як […]...
- Ноч нараджэння Ноч нараджэння. 22.15. Самота. Цішыня. Чаканне. Змрок. Прыйшлі начныя здані павітацца са мной. Іх ледзь заўважыў зрок. Яны прыйшлі павіншаваць […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
- БАЛАДА ЗМІТРАКА БЯДУЛІ (23.04.1886-3.11.1941) Вайна за спінаю і прад табою. Цягнік сівы ў зіме, як кол, стаіць. І ўсім жыццё жыццём, вайна вайною, […]...
- Пясняр жыцця Янку Купалу прысвячаецца Пясняр жыцця, пясняр свабоды. Змагар, пакутнік, чалавек. Сябе ўсяго аддаў народу. Блакіт нябёс і хвалі рэк завуць […]...
- ТРЫЯЛЕТЫ Палю за волю сёння свечку, Злучаю часу берагi. На правым – людзi косяць грэчку, На левым – звезены стагi. Палю […]...
- Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
- БАЛАДА САЛАМОНА РЫСІНСКАГА (1560 (?)-13.11. 1625) Ты ў князёў Радзівілаў прыдворны паэт. Ты не рыфмы рыфмуеш, ствараеш свой свет, У якім беларус мае […]...
- След І гледзячы на свет нявіннымі вачыма, Мы зла не ведаем, ні крыўд, ні змен. Мы гэты свет, парой, не разумеем […]...
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
- Драпежны інстынкт Вайна iдзе бясконцая заўсёды, Знiшчаюць людзi нiзашто людзей, Не мiрацца з сiвых часоў народы, Нiколi мiру не было нiдзе. Ваююць […]...
- Не клянчу Я не клянчу з вас волю, Шаноўны. Я ўсё маю ці проста хапае, А яшчэ мяне хлопец кахае. Не трымалі? […]...
- Мы жывём на бацькоўскай зямлі Мы жывем на бацькоўскай зямлі І не клянчым ні ў кога хлеба. Хто, адкуль вы б да нас не прыйшлі […]...
- БЕССМЯРОТНАЯ ДУША Павольна пад вечар валiцца снег, Зоркi смуткуюць – памёр чалавек. Застыў на марозе абрыс дабраты, Вецер, як смецце шпурляе сляды. […]...
- Ляцець Я так люблю ляцець ўніз. У соты раз. Яшчэ. На біс. І колькі ні губляла рыс І позіркаў вачэй, актрыс? […]...
- Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
- He трэба спачувальных тэлеграм He трэба спачувальных тэлеграм – Папера рвецца і ліняюць словы. Часова ўсё, да роспачы часова. Любіце тут. Любіць дарэмна там. […]...
- Водка Дарэмна думала што кот, Часала супраць шэрсці… Прыйшлі Варгін і Бегемот – Прыйшлося ёй памерці. Дарэмна думаў ён што котка, […]...
- Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...
- Я кожны міг імкнуся да цябе Я кожны міг імкнуся да цябе Праз часу неабдымныя абсягі – Усё жыццё – і ў шчасці, і ў бядзе […]...
- Дзеці ліхалецця Экскурсія ў музей Наваельнянскай сярэдняй школы (Гістарычная даведка: На тэрыторыі г. п. Наваельня да Вялькай Айчыннай вайны існаваў інтэрнацыянальны піянерлагер […]...
- Два лёсы Гэта неба ад краю да краю, Пад якім давялося мне жыць, Я да кроплі ў душу забіраю, Разапнуты на вечным […]...
- Мы з табой Ішлі разам з табой сэрца ў сэрца, крок у крок… Першы раз цябе ўбачыў халоднай зімой… І тады ўсе жыцце […]...
- Полацкі санет Квітнее буквіц родны першацвет, Нягледзячы на холад і прынуку. Радкі як шлях – накшталт старога бруку – Між забабонаў, прымхаў […]...
- * * * Як балюча! Як крыўдна! Як горка ” А свет ізноў на вастрыні надзей” Я. Янішчыц Як балюча! Як крыўдна! Як горка… Там вайна!.. На суседскім падворку. […]...
- Век Век. Век не кат, не гіцаль век, Твар не крые ад вачэй, На лязо вады не лье, Каб ім секлася […]...
- Якое стромкае жыццё Якое стромкае жыццё, І што ні крок, то новы камень, А час сыходзіць у забыццё… І прыдзе час – мы […]...