Верш Пад напевамі ветраў асенніх

Пад напевамі ветраў асенніх,
Над прасцягам разложыстых гоняў
Карнаваліць жыццём вызвалення
Векапомны Кастрычнік сягоння.

I на вогнішчы буры віхрыстай,
На магіле мінуўшчыны дзікай,
Беларусь, над табой агнявіста
Новай квадры настаў маладзік!

Яго погляды – далі люстраныя,
Волі дух – сакаліны палёт,
Яго грудзі – уздым акіяна
Вольнай песняй вітаюць Заход.

Чую – там падымаецца лёскат,
Разліваецца полем аўсяным, –
Гэта звоніць кужэльная вёска,
Да Кастрычніка туліцца ўся.

I глядзіць туды вокам арліным,
Каб узняцца на крыллях вясенніх,
Дзе равуць вольнагучна машыны
Над краінай бяссмертнага Леніна.

Вольных песень стыхійныя хвалі
Вірабурна прыволлем буяняць
I нясуць у замежныя далі
Кліч прыгнечаным – кліч да змагання.

Прыдзе час, і пад снягам чырвоным
Ашлюбуецца з Нёманам Вісла,
I свабодаю Вільня зазвоніць, –
Хай панурыя хмары не віснуць!

Пад напевамі ветраў асенніх,
Над прасторам квітнеючых гоняў
Карнаваліць жыццём вызвалення
Векапомны Кастрычнік сягоння.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Золак вясны Зара ружовая абуджвае далі I сны таемныя скідае шыр-разгон; Гамоняць, вольныя, спяваюць струны-хвалі Жыцця бурлівага. Гудзе сталёвы звон. На ўлонні […]...

Рыбакі Рассякаючы хвалі кармой, Пралятаюць марскія палі. Пад уладамі ветраў, спакой, І маланак не бачна ў далі. Акрамя рыбаловаў, няма, Разумеючых […]...

Кастрычнік заве змагацца! Кастрычнік заве змагацца, – Фашысты вядуць разбой. Не на вуліцы, Не на пляцы, – Мы сягоння ідзем на бой. На […]...

На асенніх могілках На могілках – ціха і сумна, Змярцвеласць у жоўтай траве… Прымроіцца раптам, што з трунаў Чыёсьці дыханне плыве… Яно выплывае […]...

Гады бягуць Гады бягуць, Гады каменні крышаць, А мора б’е, Цалуюць хвалі дно. На скалах гордага Каўказскага узвышша Табе саўю сузорысты вянок! […]...

Заметался пожар голубой (пераклад) Пераклад верша С. Есеніна Мітусіцца блакітны пажар, Падзабыліся родныя далі. Упершыню пра каханне, нажаль, Заспяваў, як зарокся скандаліць. Быў я […]...

Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...

Трэба мужнымі быць у жыцці Трэба мужнымі быць у жыцці, Памятаць кожны дзень і гадзіну: Жыць на свеце – не поле прайсці, Мы ў адказе […]...

То не гул завірухі мяцежнай То не гул завірухі мяцежнай І не рокаты ўпартага мора, – Гэта Нёман разліўся бязьмежна На грудзях Беларусі прасторнай. Чую […]...

Аб Леніне (З вясковых успамінаў) У Цупрона Канцавога Хата поўная людзей, Ад старога да малога Там сустрэнеш, як нідзе… Сёння з гутаркаю […]...

Радзіме Абароненая, незалежная, Маё сэрцэйка, душа-красачка, Белазвоная, белавежая Ты матуля мая і татачка. Узнялася ў Палессі птушкаю Я з ласкавай тваёй […]...

Сімулянт Імкліва імчыцца хоць час, У нагу Лявон з ім крочыў. І не дай Бог калі каб вас На гэтым свеце […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...

Пераклад верша “Love” Henry David Thoreau Бы дзве планеты, быць бы нам… Ды раптам… зоркаю двайной… Ўзышлі і ззяем… недзе там, Дзе спалучыліся з табой… Сусветных […]...

Дзе крыўда адвечная спела Дзе крыўда адвечная спела, Дзе сыпала гора курганы, Рукой пралетарскаю смелай Гнілы стары лад зруйнаваны. Старыя паломаны праслы, Электрыка рвецца […]...

Не трэба мне казаць “бывай Не трэба мне казаць “бывай”, Бо сэрца больш не вытрывае болю. Ты лепш з жыццём мяне вітай, Жыццём, якое будзе […]...

Светлы час Я да роднай мясціны, можа, буду няветлым, Не скажу, што дзяцінства маё было светлым, Бо жылі мы ў кутку сваім […]...

Сем дзён… і далей будзем разам Хвалі лятуць, А з далёкага воблака Вызірне промень Пагладзіць ёй локаны… Мора бязмежна, А вочы прывабныя Зноўку ў бездань Мяне […]...

Нарач Срэбныя хвалі, хвалі празрыстыя песцяць, цалуюць далоні мае. Хмаркі плывуць, глядзяцца ў люстэрка. Белыя хмаркі на соннай вадзе....

Салдат Перамогі Ён змог прайсці ад Брэста да Берліна Праз Магілёў, Маскву, Крым, Сталінград… Сцяг Перамогі, што для ўсіх адзіны Пранёс Чырвонай […]...

Чароўны вершаў свет Чароўны вершаў свет, як таямніца, Нас разам згуртаваў і аб’яднаў. Як быццам у спякоту да крыніцы – Душою я цягнуўся […]...

Брат і сястра З далёкіх паходаў вярнуўся Крушына. Не стрэўся з дачкою, Не ўбачыў ён сына, Бо хлопца схавалі дняпроўскія хвалі, А дзеўчыну […]...

Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём Штогодна, штогадзінна, штохвілінна, Твой кожны дзень, Забраны забыццём, Лічы сваім найбольшым адкрыццём, Ты – з […]...

На смерць Леніна Жалобны студзень… Не астудзіць Крыві успененай душы!.. Дзе ты, Ленін? Ленін!.. – пытаюць водгукі машын. Яго няма, тварца камуны. Памёр […]...

Цар-дуб З даўнейшых дзён Па нашы дні Сярод палескіх гоняў Стаіць цар-дуб і ў вышыні З аблокамі гамоніць. Відзён той дуб […]...

Вы куды, журавы, куды? Вы мне жыццём і забыццём былі, I першым, і апошнім спадзяваннем. За Вамі я ішоў на край зямлі На выспу […]...

Дружба Калышуцца Прыпяці хвалі, Цалуюць пясок залацісты, Плывуць у зялёныя далі Ля ног у байца-сувязіста. З узнятай наперад рукою Ён стаў […]...

Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...

Слуцкія ткачыхі Ад родных ніў, ад роднай хаты У панскі двор дзеля красы Яны, бяздольныя, узяты Ткаць залатыя паясы. І цягам доўгія […]...

Юнацтва Хутчэй, хутчэй, гады, ляціце Без перапынкаў-перашкод! Мяне імгненна аднясіце Туды, дзе ветраў карагод. Няхай яны мяне ўзнімуць Да паднябеснай вышыні […]...

Сэнс Быццам давершаны, ды не пачаты, самы спакойны я й самы зацяты; бачны знутры, не разгледжаны звонку, самы глухі, а яшчэ […]...

Хмель лугамі, хмель лугамі Хмель лугамі, хмель лугамі, Цёмным борам дзераза… Накажу сягоння маме, Каб прышла ў дзіцячы сад. Мая мама на заводзе, Ля […]...

Я хачу прайсці па зямлі Я хачу прайсці па зямлі Самым верным, любімым сынам. Каб дарогі мяне вялі Пад вятрамі прасторам сінім, Каб нямоўчна ў […]...

***Навакол – зямная прахалода *** Навакол – зямная прахалода. Дождж пайшоў спаволенай хадой. І сады ўздыхнулі, і гароды, Дажджавой абмытыя вадой. Ажылі прывялыя ўжо […]...

Асенні рытурнэль Верасень залеў самлелых верадам тушыць лета жар, рассыпаны па верасе. На кастрах з бульбоўніку і лісця грэе пальцы золкія кастрычнік. […]...

Ён не згіне Ці дзялю я свой сум з цішынёю, Ці жартую з сябрамі над чарай, Перад мыслью таемна маёю Неадступнай, назойлівай марай, […]...

Прастрэлянае сэрца Паставілі нашыя сэрцы Мы на бязгучны рэжым, Цяпер у іх толькі відэльцы Жалезам скрабуць па жывым. Але адчуваеш, кастрычнік Гербарый […]...

Селькор На прастор Беларусі квяцістай, На шырокі свабодны прастор Выплыў ты, сакаліна-арлісты Беларускіх загонаў селькор. Узгадавала цябе завіруха, Ускарміла шумлівае жыта, […]...

Мой брат Навакол марскія далі. Б’юцца ў борт сівыя хвалі. Над лінкорам ззяюць зоры. Брат мой служыць на лінкоры. Гоніць вецер вал […]...

Раніцай “Раніцай” Устае з-за лесу шар чырвоны І промні-іскры пасылае Паціху, неяк сарамліва Паблекшы зорачка знікае На усходзе нібы бліскавіца А […]...