Верш Як жыць, чым дыхаць, што спяваць

Ещё вершы:

1. ***Калі не пяецца – навошта й спяваць Калі не пяецца – навошта й спяваць і песняй натужнай маркоціць душу. Услухайся лепей у пошум дажджу, учуй, як рагоча […]...
2. І трэба жыць На свеце праўда ў нас адна: Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня. А гэта значыць: трэба жыць, І […]...
3. Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...
4. Дыхаць Непахісныя…сьцены і вокны Падаецца, ня з гэтага сьвету, Я – часткова гукі і водар, Я – часткова сонца і вецер. […]...
5. Дыхаць мець моц Зоркі змяняюць мапу нябёсаў, Як толькі злятаюць адтуль, Кожная пойдзе сама, сваім лёсам, Сказаўшы нябёсам: “Пакуль”. Знічка адчуе пах пераменаў, […]...
6. Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...
7. Жыць хочацца, бадай што, як ніколі Жыць хочацца, бадай што, як ніколі, тым больш любіць, тым больш, калі вясна, тым больш, калі ў цябе дачка на […]...
8. Антытэрор Больш за трох не зьбірацца! Гэта будзе пікет! Шмат чаму атрымацца. Выбуховы пакет. Калі слухаюць болей – Кандыдат за краты! […]...
9. Не бывае гэтак, не бывае Не бывае гэтак, не бывае, Немагчыма любых праклінаць. Як жа так, што я табе жадаю Больш нікога ў свеце не […]...
10. Веру, спадзяюся і кахаю Прытуліся да мяне хутчэй, Я тамлюся без тваёй увагі. Моманта ў жыцці няма ярчэй. Непатрэбна лічыць перавагі… Непатрэбна! Ёсць адзін […]...
11. НОЧ У ЛЕСЕ Маладзік у небе ззяе, Птушак срэбрам спакушае, Каб ляцелі да аблокаў Ад чужых, павольных крокаў З лесу цёмнага, бо хтосьці […]...
12. Мне прызначана жыць на мяжы Мне прызначана жыць на мяжы, Быць палітрай шматлікіх абліччаў, Ткаць са слоў габелен таямнічы І з пачуццяў ствараць вітражы. На […]...
13. А я верыць у казкі хачу А я верыць у казкі хачу. Так упарта. І так зацята. Кужаль бачання веры. Скручу. Непатрэбна. Адмоўнае сальда. Захінуся ў […]...
14. Каб у любові ў родным краі жыць Хаця і шмат дзікунства на зямлі, але такое – поўны заняпад: каб маці-птушка крыламі сваймі не бараніла ўласных птушанят. Каб […]...
15. Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
16. Якое шчасце жыць у Беларусі Якое шчасце жыць у Беларусі. Калі навокал ціха і спакойна. Сваёй радзімай вельмі ганаруся. Бо кожны можа жыць прыстойна. Адкрыты […]...
17. Ты не пытайся ў мяне Ты не пытайся ў мяне пра што я думаю калі, Сад за акном маім цвіце, спяваюць песні салаў’і? Чаму ў […]...
18. Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...
19. Даўно закончыліся спрэчкі Даўно закончыліся спрэчкі Зімовай цемры і святла, Даўно ўжо ў ручаі і рэчкі Вясна зляжалы бруд змяла. А лес пад […]...
20. Я ўсё чакаю тых падзей Бароніць Бог надзею крохкую… Ён не дае ёй ушчэнт заглухнуць…І дзверы зачынілі хоць усе… замок вісіць свіраны…Мы ў акне…задзёртыя фіранкі… […]...
21. Я дзякую Богу Я дзякую Богу за сэрца разбітае, з асклепкау сабранае клеем кахання. За годы пакут, не з табою пражытыя. За то, […]...
22. Я не люблю Я не люблю, калі гавораць за вочы. Я не люблю, калі кідаюць малых. Я не люблю, калі кахаюць за грошы. […]...
23. Разважанні ўслых Не аднойчы чуў пра тое, Што патрэбна быць цішэй, Думкі тоечы ад волі.- Будзе так жыццё даўжэй. Гэта мабыць так, […]...
24. Хачу жыць Хачу жыць, Захлынацца і верыць. Піць каханьня нязведаны боль… Дай руку мне, Дай вусны, дай сэрца, Дай мне воч тваіх […]...
25. Хто ‘шчэ павінен жыць Хто ‘шчэ павінен жыць, Той лёгка не памрэ… Хоць кідайся з акна, Хоць лі ў сябе атруту, Жыццё не ўгаманіць, […]...
26. Сьпяшайма жыць! Міхасю Скоблу Па дарозе з Гомеля на Менск у лісьцёвым залатым тунэлі хуткасьць набывае новы сэнс, нібы штрых на сьвежай […]...
27. Воля Каштоўнасць, дадзеная Богам, Але яе ўсе мараць атрымаць І нават шэры месяц уволю У цемры хоча зоркі ўтыкаць. І птушкі, […]...
28. Мы будзем жыць “Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся. Бывай, смуглявая, каханая, бывай…” Аркадзь Куляшоў, 1928 Цякуць удзячнасці напісаныя словы, Да тых, хто […]...
29. Як цудоўна жыць! Як хвалюецца сэрца вясною! З капяжамі надзея звініць. Што такое, скажыце, са мною?! Як цудоўна і радасна жыць! Сонца ў […]...
30. Павінны жыць Мароз падсцёгівае папругай Не крочу, а амаль лячу Зямлі не чую пад сабою Ўсё будзе так, як я хачу! І […]...
31. Буду жыць Я чую, бачу і люблю, А гэта значыць, што жыву… І ў маім сэрцы свет гарыць, А гэта значыць буду […]...
32. Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...
33. Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў, Быццам у іх адвалілася дно Зазлую і крычу:”Хопіць! Досыць!” Шэры снег ты ідзеш усё адно… […]...
34. Зацікавіць жыць па-людску Каб не цяглі воз праблемы, трэба ведаць – хто мы, дзе мы! Дзе магчыма – зупыніцца, каб цякла яшчэ крыніца. […]...
35. Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
36. О, як холадна жыць, Божа мілы! О, як холадна жыць, Божа мілы! Стынуць вусны, ляднее душа. Дай мне сілы, мой Бог, дай мне сілы! Хай загіну […]...
37. Міні-паэма “Як жыць?” Восень. Шэрая брудная вуліца. Дзеянне адбываецца каля газэтнага шапіку. Інтэлегент (хавае нешта ў торбу і азіраецца): – Як жыць, то […]...
38. Замінаюць жыць кастрычніцкія дахі Замінаюць жыць кастрычніцкія дахі падваконьні дзьверы скразьняком гундосяць мы з табою разам зьнішчым свае страхі што зь дзяцінства нас з […]...
39. Колькі жыць мне засталося? Колькі жыць мне засталося?.. Дык імчы ж мяне, цягнік, Морам жоўтага калосся На жаданы мацярык. Там зязюлька мне лічыла Леты […]...
40. Мае сэнс жыць на Зямлі Мае сэнс жыць на Зямлі, Мае сэнс і наша гора. Бо з нябёс нас саскраблі, І душу ўзялі з мора. […]...