Верш Сплятае смуткі на каклюшках
Страшылі цёплы дзень раскаты
артылерыйскіх батарэй,
а мне б дайсці да роднай хаты,
мне б дапаўзці да роднай хаты,
патрэбна як мага хутчэй!
Там, дзе пакрыўлена хатулька
ля скрыжавання трох дарог
сплятае смуткі па сынульку
сівая добрая бабулька,
са слоў: жывы прыдзі, сынок!
Не мама, не!
Забыў я маму,
бабуля не ў маёй радне,
ды ўскормлены яе баршчамі
і ведаю – што свечкі ў храме
яна ўсё ставіць за мяне.
Вярнуся да цябе, бабуля,
і ў шумны горад павязу,
вось толькі падману я кулю,
вось толькі абміну я кулю,
што спарадзіла нам гразу.
Вярнуся я, і будзе светлы
астатак жыцця для цябе,
дзе не дасведчаныя дзеці,
дзе не дасведчаныя дзеці
пазабывалі ўсё ў журбе!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Я вярнуся здалечы Я вярнуся здалечы Да раднога парога, Дзе запалена ў печы І памыта падлога. Дзе без справы не крыўдзяць І заўсёды […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Беларуская вёска Вымірае, зьнікае ўшчэнт, І падобная ўжо да кіёска, Мой адвечны суцішаны боль, Беларуская родная вёска. Адыходзіць яна ў нябыт, Ды […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ СЕЛЯШЧУКА (4.08.1947-25.09.1996) З прыгожай і роднай самотнай краіны Паехаць да мора і там-патануць… Праз дождж па дарогах, дзе плачуць рабіны, Самотныя […]...
- Гародня Да зямель зноў вярнуся, дзе Нёман плыве, Выпадкова ў блуканьні пабачу цябе. Ты мне ў вочы паглядзіш, як бы першы […]...
- Я ведаю, што ты мяне кахаеш Я ведаю, што ты мяне кахаеш, Я ведаю – ніколі не забыў, Я ведаю, бо кепска ты хаваеш, Якім foutriquet […]...
- Ў 44-м годзе Ў 44-м годзе Нас звольнiлi, браток Ды зноў павесткi носяць Бяруць людзей на фронт Калi ўсiх забiралi Вяскоўцаў на вайну […]...
- Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...
- Ёсць два будынкі Ёсць два будынкі ( Хатыніцкай СШ-135 год ) На скрыжаванні нялёгкіх жыццёвых дарог Ёсць два будынкі, якія душу саграваюць, Родная […]...
- Я вярнуся к табе на світанні Я вярнуся к табе на світанні, Ты мяне зразумееш наурад. Я з пакутай сустрэну маўчанне, Ці ты рад, ці зусім […]...
- Модны унук Модны унук Унук прыехау на пакровы У штанах дзіравых клевых Дзіркі усюдна неупапад Ажно свеціцца у іх зад На каленях […]...
- Наша каляда Шчыра радуецца маці – Свята сёння ў яе хаце: — Дзеці з розных гарадоў Паз’язджаліся дамоў: Тры нявесткі, тры сыны […]...
- Мая бабуля Мая бабуля ня ведае болю яна думае што голад гэта ежа галота гэта багацьце смага гэта вада яе цела як […]...
- Раскажы мне, бабуля, казку Раскажы мне, бабуля, казку, Што ў маленстве калісці казала. Раскажы пра дзяўчыну-краску, Што хлапца-малайца пакахала. Раскажы мне, бабуля, казку – […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
- Чацвёртая вясна Вось і лес пачарнеў, Набрынялі старыя таполі, Да азёраў і рэк ручаі пацяклі – За аселіцай рунню укрылася поле, Гром […]...
- ШОС Роднай краіне, Родным дзецям, Роднаму гораду Роднай планеце, Роднаму лесу, Родзічам у хаце, і нават роднай Сястрычцы ў плацці, Хай […]...
- БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...
- Аль-бомнае Лістападзіць настрой Драбязінка любая. Мне цябе не хапае, Як каню мурагу. Не тужу, не ўсыхаю, Не іржу, не ўздыхаю, Не […]...
- З Дранько-Майсюка Там, дзе ўжо ноч, там спяць, альбо крадуцца Да куртызанак, што таксама спяць, Укрытыя пялёсткамі настурцый – І матылькі ў […]...
- Мы жывём, як гарох пры дарозе Мы жывём, як гарох пры дарозе Хто нi йдзе – той вазьме i скубне Гэту прымаўку ў нашам народзе Расказала […]...
- Так не глядзі Так не глядзі Лаўлю ізноў я позірк твой адчайны, Ды ў сэрцы месца для цябе няма. То быў юнацтва эпізод […]...
- Пераклад казкі “Курачка Раба Жылі калісьці дзед і баба. Ў іх кураня было рабое. І знесла яйка курка Раба, Ды не прастое – залатое. […]...
- Лексу Я так хачу назваць цябе сваім, Глядзець у вочы млявымі вачыма. Я адчуваць цябе хачу адзінага, І вылятаць з рэальнасьці, […]...
- Супраць плыні Як цяжка плывецца супраць… Дык вось ты якая, рашучасць! Галоўнае – толькі рушыць. Вось так! Толькі ўперад! Без лодкі. Ваш […]...
- О, мова, родная скажы О, мова, родная скажы, За што цябе так катавалі? Распялі з богам крыжы Цябе нялюбай называлі. Няўжо, панове, вы зьвялі, […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ВАРОНКІ (17.04.1891-4.06.1952) Ад беларускіх ніў, ад роднай хаты З’язджаеш у Амерыку і ты, Але не для таго, каб стаць багатым, Каб […]...
- Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
- Маёй матулі Дарагая мая матуля! Я ў думках з табою заўжды. Ведай ты як цябе люблю я І жадаю табе вясны. Я […]...
- Прысвячаю “Савецкаму Палессю Прысвячаю раённай газеце “Савецкае Палессе” Не ведаю, чаму беспамылкова Цябе заўсёды з іншых вылучала, Была з табой маўкліваю размова, Бо […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА НЕЗАБЫТОЎСКАГА (2.10.1819-21.03.1849) Мары пра каханне, славу і свабоду Для цябе, як лекі, хвораму ў турме. І ты верыш: свечку нехта ў […]...
- Я ведаю цябе ад хрызантэм Я ведаю цябе ад хрызантэм I да радзімкі, самай патаемнай, – Ад чыстых ненапісаных паэм I да заўсёднай музыкі багемнай. […]...
- Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
- Кажуць, мова мая памірае Кажуць, мова мая памірае, Але верыць я ў то не хачу. Беларусь, кажуць, век аджывае – Зубы сцісну я і […]...
- Чырвоны Касцёл Касцёл Сымона і Алены, Мы да цябе прыходзім зноў. Пан Езус тут жыве нятленны І дорыць нам сваю любоў. Высокія […]...
- Пакліканне душы Як лёгка свечку шчасця пагасіць! Яе паўсюль чакае небяспека. Адкуль жа дапамогі папрасіць? Хто ахвяруе слова ёй ” апека” ? […]...
- Ікары Захаванае сонца ў далонях Вялікага Бога, Захаванае сонца, дзе хворыя дзеці пяюць. Мне здаецца знаёмай мая незямная трывога, І зьнямогу […]...
- Жонцы Усе нашы звадкі-спрэчкі сплывуць, як з вадой снягі. Не ў полымі цямяным свечкі, каханне – ў святле веаргінь. Каханне – […]...
- Гарышча He лазь на гарышча, наказвае бабуля, дзіўнае чыніцца там: няма нікога, ды гавораць нейкія людзі, плача дзіця, а ўчора круціўся […]...
- Знічка Я пытаў у палях: “Дзе ты, дзе, мая знічка?” Адказаў Млечны Шлях: “З неба ўпала і знікла…” Я хадзіў у […]...