Верш Ад ранку нехта шчодрай жменяй
Ад ранку нехта шчодрай жменяй
Раскідаў пацеркі ў лясах.
Зіхціць вясёлкамі праменне
На павуцінных кутасах.
З палону соннае ляноты,
Нібыта кропелькі расы,
Ляцяць да наваколля ноты –
Нябачных птушак галасы.
І ты ідзеш па лузе росным
Насустрач сонейку і дню…
Мой успамін, анёлак босы!
Усё калісьці ўпершыню…
Спрыяў спатканню нашай цноты
Світанак – яснакрылы птах.
Яго дзівосныя клейноты
Ў тваіх ярчэлі валасах.
І ўсмешка ранішняй лагодай
На вуснах кветкаю цвіла…
З якой нагоды ўзнагародай
Ты ў маладосці мне была?
Ад летуценнай блытаніны
На сэрцы зноў вясна цвіце.
Дрыжаць расінкамі ўспаміны
На арабінавым лісце.
Я не шукаю паратунку,
Імкнуся матылём к агню…
Ласункі першых пацалункаў,
Калі я вас яшчэ сасню?
2001
Ещё вершы:
- Хай нехта круціць пальчыкам ля скроні Хай нехта круціць пальчыкам ля скроні, А нехта – усміхаецца мне ўслед, Але ж, пакуль пісаць не забароняць, Я буду […]...
- Лявоніха А Лявоніху Лявон палюбіў, Лявонісе чаравічкі купіў; Лявоніха, душа ласкавая, Чаравічкамі палясківала. Як я молада ў матулькі была, Як вішэнька […]...
- Пра загубленае Не шкадуй, калі нешта губляеш, Якой ні была б тая рэч! Да свайго заўжды прывыкаеш! Шкадаванне, ідзі адсюль прэч! З […]...
- Нехта скажа Адзін скажа табе: “Весяліся, пакуль вясёла”. Другі скажа: “Ўмей трымаць сябе ў рукох”. Трэці скажа, Што жыцьцё – гэта вечная […]...
- Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку доўгі час мы нават не займаліся сэксам аднойчы я працытаваў ёй аднаго пісьменніка: […]...
- Родная мова, цудойная мова Родная мова, цудоўная мова! Ты нашых думак уток і аснова! Матчын дарунак ад самай калыскі, − Ты самацветаў яскравая нізка. […]...
- Ты прыйдзі Ты прыйдзі ка мне вясною, Кветкаю прыйдзі; Зацвіці красой са мною, Думку разбудзі… Ты прыйдзі ка мне улетку, Коласам прыйдзі; […]...
- Чаромха Чаму ў цвіцення час кароткі заўжды мяне хвалюе штосьці? І для мяне твой пах – салодкі, як успамін аб маладосці. […]...
- Нехта я У свеце казачных знаходак, Ў святле фальшывых маякоў Я нечы дзіўны аднагодак, Шкілет у шафе пад замком. Паміж пазычаных ілюзій, […]...
- Каб ня восень Каб ня восень за мокрым шклом, каб ня цемра глухой цішы, не лілася б ціхім дажджом адзінота маёй душы. Адляцела […]...
- Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...
- Нехта кружляе угары Нехта кружляе угары, мроіць сябе высока. Я жа хаджу па зямлі, збіраю як скарбы зёлкі. Хутка цяпло міне. Скончыцца лета […]...
- Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
- Цёмны ранак Я не буду табе каханай.. Болей здрады абодва не хочаць я не буду і першай спатканай- сустракаліся мы неаднойчы… толькі […]...
- Веснавое Веснавое… *********************** Усмешка на твары, Мімозы галінка. Ты крочыш у мары Вясною, дзяўчынка. І сонейкам лашчыць Цябе сакавік. Наперадзе шчасце […]...
- Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]...
- Не думаў, не гадаў, не падлічыў А. П. Ц. Не думаў, не гадаў, не падлічыў, Што будзеш бескарыснаю аддушынай, Не датыкаючыся той свячы, Якой у памяці […]...
- I туды гара I туды гара, I сюды гара, А паміж тымі крутымі гарамі Ўсхадзіла зара. Гэта не зара – Дзяўчына мая. Чорныя […]...
- Родная зямля Ты вытрымаеш, родная зямля, Як непагадзь вытрымлівае хата. Пазнала Ты і князя і круля, Пазнала і гвалтоўніка і ката. Ты […]...
- Восеньскі букет Восеньскі букет Сумныя твае вочы. Ласкавыя твае рукі. Халодныя твае вусны. А словы, што ты мне кажаш, Напэўна, гучаць і […]...
- УРЫВАК З ПАЭМЫ “РАГНЕДА З РОДУ РАГВАЛОДАЎ” Ёсць у народзе пазабытае паданне, Яно на вуснах засталося асалодай. Пра веру продкаў, першае каханне I пра дзяўчынку з родy […]...
- Была узрушанасць парыва Была узрушанасць парыва, была даверлівасць цяпла… Любві магчымасць апаліла, магчымасць шчасця апякла. Гарэў, як пацалунак лёсу, на нашых вуснах той […]...
- Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
- Захад сонца Ты глядзела на захад сонца, ты смяялася промнем вясны. І ціха знікала далека, бясконца. Я клікаў цябе і не верыў […]...
- Адзінота — сярод ружаў Адзінота – сярод ружаў, Сярод хмараў – забыццё; Заблукалы йдзеш у сцюжу, І кружляе вараннё. Шматгалоссе у самоце, Між усмешак […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ТАНКА (17.09.1912– 7.08.1995) У Максіма была, як няволя, Радзіма, Але тая няволя любіла Максіма, А Максім Нарачанскія сосны любіў, Быццам гліну, […]...
- Дай, Божа, шчасця Дай, Божа, шчасця тым найперш, Каму для шчасця мала трэба; Хай баразна ці нечы верш Спаўна аплочваюцца хлебам, Глытком салодкага […]...
- Кахаю… Кахаю… Кахаю Кахаю… Кахаю… Кахаю… Губляючы волю сваю, Пяшчоту тваю ўдыхаю, Ласкавыя позіркі п’ю… Усмешка… І вусны… І дотык… І ўсё паплыло… […]...
- Цёплы вецер нясе ўспаміны Цёплы вецер нясе ўспаміны, Дзе вясковая рэчка цячэ. Тут сустрэў чараўніцу – дзяўчыну… Тут на беразе неяк лягчэй. Сэрца білася, […]...
- Клён за туманамі ціха растане Клён за туманамі ціха растане, Ясны твой воблік далеччу стане – Што гэта творыцца толькі са мною?!. Бліжай становішся ты […]...
- Александрына Мне не забыцца песні той даўняе вясны: – На Мурамскай дарожцы стаялі тры сасны… Хадзілі мы, спявалі, і з песняй […]...
- Цётцы Зямлячка-паэтка- Цвіла, нібы кветка. Жыла ты сярод людзей. З людзьмі аб’яднана, Радзіме аддана І сведка вялікіх падзей. Любіла ты дзетак. […]...
- Я па табе сумую нават Я па табе сумую нават Калі ты побач ціха спіш І ціха муркаеш-сапіш, Мой стомлены за тыдзень lover. Сумую па […]...
- Рэпартаж зь месца падзеяў Вайна пачалася ўвечары ніхто й не чакаў такога павароту на плітах падагравалася вячэра дзеці даглядалі “Калыханку” мужчыны моўчкі палілі ў […]...
- А я чакала й верыла табе А я чакала й верыла табе. І уначы за нас малілась зорам. А гэта – проста грушы на вярбе, Сарваныя […]...
- Госпадзе, душу маю крані Госпадзе, душу маю крані ласкаю світальнага пагляду, над сабой Тваю прымаю ўладу, і, слабую, Ты мяне ў прынадах і спакусах […]...
- Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Ты каханая: жонка мне Не жадаеш ты болей словаў, Не спрабую цябе абняць, Мне не трэба шукаць умоваў Зноў і зноў каб цябе цалаваць […]...
- Восеньскі санет Ізноў апалая лістота пахне смерццю… Яе паліць, ці проста – на кампост. А вецер не дае яе падмесці, З-пад веніку […]...