Верш Непрыкметна падступіла восень

Ещё вершы:

1. Надта хочацца ў вырай Надта хочацца ў вырай. Мая белая лебедзь, а ці хочаце Вы ў рай? мне хацелася б ведаць, мне хацелася б […]...
2. Закружыла восень залатая Закружыла восень залатая сонечнай лістоты карагод. Цёплы поўдзень журавоў склікае: – Гэй, хутчэй, крылатыя, ў палёт! Вецер з поля холадам […]...
3. ХІБА ВОСЕНЬ ВІНАВАТА Хіба восень залатая вінавата, Што туманам ноч заслала берагі, Што лугі шалёна пахнучыя мятай Зацерушаць хутка белыя снягі. Не шукайце […]...
4. Лебедзь Лебедзь белы ў возера падаў, Падаў лебедзь ад кулі стралка, Не збярогся ад жорсткасці, звадаў, – У стралка не здрыгнула […]...
5. Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...
6. Восень плача Восень плача… Восень плача на шэрым халодным двары, І слязінкі дажджу мыюць шыбы акон. Мне самотна ад восеньскай гэткай пары […]...
7. Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...
8. Восень у Версалі Плача раяль, кaлі дождж не cціxae, І мастакі пакідаюць Версаль, Толькі паэт, той паэт, што кахае, Шэпча: “Жё тэм” у […]...
9. Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...
10. Даждлівая восень “Даждлівая восень” Вецер хмары прыціскае Да прамоклае зямлі З неба сее як скрозь сіта Сіратлівыя палі.. Хаты дрэмлюць за пагоркам […]...
11. Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...
12. Іду ў жыццё Адным – каб вецер, каб дарогі, Каб неба шыр над галавой, I не бяда, што шмат трывогі, Што вечна ў […]...
13. Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...
14. АДАМАВА РАБРО Спеліць верасень насенне, Меліць верасень муку І выстужвае ён сені – Вецер з поўначы асенні,- І гуляе Скразнякамі на таку. […]...
15. Беларускія вескі Ля празрыстай ракі прытулілася веска, У акенцы гуляюць праменьчыкі сонца, Бусел кружыць над нівай, садзіцца на дах, У паветры над […]...
16. Неспатоленая вясна Адхланнем неспатоленай вясны Душа пялёсткам раскашуе, На ўзлеску Белае Русі Пан Бог ліцьвінам моц даруе. І Страцім-Лебедзь паляціць Пад перазвон […]...
17. У зялёным полымі траўня У зялёным полымі траўня Дагараюць зімовыя рэшткі; Недзе белае знікла бяспраўе І душа ажывае нарэшце, І ў вачах залацяцца зоркі […]...
18. Песня Чалавек нараджаецца з песняй, Што пяе над калыскаю маці. З тою сумнай, тужліваю песняй, што пара прыйшла засынаці. На Каляды […]...
19. Асенні пераспеў Асенні пераспеў, як развітанне З Радзімай – для каго і назаўжды, Асенні пераспейў, як спеў чакання, З радзімага гнязда – […]...
20. Нацдэмы Мы не з тых, хто шукае цяпла і спакою, калі край наш рабуюць, калі – слёзы й кроў… З тых, […]...
21. Яшчэ раз аб каханьні Яшчэ раз аб каханьні. Такая бывае нястача Як роспач глытаеш набгом, Душа ці сьмяецца, ці плача, Каханьню папаўшы ў палон. […]...
22. Вітае восень Вітае восень прахалодай ды вільгаццю цмяных начэй, лістотай рознакаляровай, тужлівым позіркам вачэй. А мне так гэта даспадобы! Хай зледзянелы вецер […]...
23. Ноч шамоціць трысцінай зламанай Ноч шамоціць трысцінай зламанай, а на лёдзе месяц — шматкроп’ем… Я ўглядаюся ў вочы каханыя, пражывае душа ў іх самотная. […]...
24. Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...
25. БАЛАДА ВАСІЛЯ ГАДУЛЬКІ (17.05.1946-15.06.1993) Нібы воран ляцеў над палямі, Нібы воўк тут шукаў воўчы след, Вершаванымі плакаў слязамі Адзінокі, як неба, паэт, У […]...
26. За ноч мароз усё За ноч мароз усё змарозіў, Пакрыў бялюткім палатном, Рассыпаў гравій па дарозе Адным цянюткім рукавом. Паціху сонца прыгравае І плача […]...
27. Восень жыцця Наганяе вецер хмары, З дрэў лістоту прэч нясе – І мае вось гэтак мары Лёс развее пакрысе. Застанецца ва ўспамінах […]...
28. Плача каня Плача каня над былой рачулкай, Купінку не знойдзе для гнязда. Плач вісіць шчымлівы, гулкі Над зямлёю, дзе была вада. Хмызнякі […]...
29. У чаканні зімы “У чаканні зімы” Шэрае неба хмары гайдае Сумную песню вецер спявае Рэдка знянацку з-за небасхілу Выгляне сонца пужліва Сум і […]...
30. Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...
31. Восень – дзiўная пара Восень – дзiўная пара: Па кустах, па клёнах Разгараецца зара Золата са звонам. Ранак выгане туман Да ракi пасцiся, Жураўлiны […]...
32. Дрэва Час асенні, як тужлівы вечар, На прамёрзлы лес развесіў хмары. А па дрэве, быццам бы па твары, Секануў сцюдзёнай соллю […]...
33. Гомельская восень Цвітуць белым цветам каштаны. У восеньскім парку старым. Калышуць іх вэлюм туманы І травіць ад вогнішчаў дым. А вецер, зрываючы […]...
34. Рыжая восень над рыжым Нясвiжам Рыжая восень над рыжым Нясвiжам. Сiняе неба над восенню рыжай. Рыжыя думкi як рыжае лiсце. Рыжыкi ў травах… (Усё як […]...
35. Вясна – i свежы пень заплыў слязьмi Вясна – i свежы пень заплыў слязьмi: Як горка плача родны дол па дрэве! Мурашкi чорныя, ажыўшы на прыгрэве, Ужо […]...
36. Бачу восень Восень убачыў пад бярозай Зляцелі лісця і пажоўклі. Я хадзіў па лесе, думаў Думкі толькі трохі змоклі… Пах грыбны вільготны, […]...
37. Дзе ты Як адзінокі вецер, што гуляе ў небе, Нібыта кліча ён цябе с сабою. І толькі потым ўжо спытаеш: “Дзе ты?”, […]...
38. Такая восень чакае побач Такая восень чакае побач, што сэрца поўніцца роем мрой. мяне для шчасця занадта многа. і тых, хто побач цяпер са […]...
39. Восень. Туман Восень. Туман. Дожджык халодны імжыць – Як сярэбраны сон ці падман. Раса на галінках дрыжыць. Абдымаецца вецце шчыльней, Каб сагрэцца […]...
40. Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...