Верш Пакінутая
Колькі болю ў жыцці, колькі жалю,
Колькі скрухі кладзецца на снег.
Ты забыўся ўжо сваю Галю,
Яе вочы, гаворку і смех.
Роўна дзесяць гадоў прамінула
З таго дня, як убачыў яе.
У каханні тваім патанула,
Потым знік назусім, як у сне.
І неспраўджаных мар засталося
Вельмі шмат у яе на душы.
Але так па жыцці павялося:
Дажываем свой век у цішы.
Ещё вершы:
- Ветэраны сексуальнай рэвалюцыі Мы ўсяго ў свой час Набачыліся, брат: Парнаграфіі, распусты, Прастытуцыі… Засталося нас ужо Не вельмі шмат – Ветэранаў Сексуальнай рэвалюцыі....
- Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...
- Пярун блаславіў твае ўцёкі Пярун блаславіў твае ўцёкі – Высокі і добры наўздзіў – Твае завушніцы, пярсцёнкі І твой ланцужок блаславіў. Але навальніца пужала, […]...
- НЕ ВЕДАЮ Каб прыйсці да яго, Колькі трэба прайсці? Каб дазнацца прызнання, Што ў сабе адшукаць? Колькі ў сэрцы пяшчоты І ласкі […]...
- Горкія роздумы Сучасны свет даволі жорсткі, Ў ім жывуць не па сумленні. І гэты досвед вельмі горкі Нам спрычыняе засмучэнні. Няма тут […]...
- Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...
- Восень жыцця Наганяе вецер хмары, З дрэў лістоту прэч нясе – І мае вось гэтак мары Лёс развее пакрысе. Застанецца ва ўспамінах […]...
- Так цяжка на душы бывае Так цяжка на душы бывае, Не ведаеш і ад чаго, Калі сумота наплывае і, Не чакаючы таго, Зноў надыходзяць успаміны. […]...
- Кажуць – памёр Кажуць – памёр. Нечакана… ў бальніцы. Ноччу. Амаль ужо суткі таму. З ныркамі нешта і сэрцам. Сястрыца Кропельніцу ледзь зрабіла […]...
- Павага да сябе Павага да сябе Да сябе праявіць бы павагу, Цяжка быць у жыцці, як у мроі. Вельмі часта гублю раўнавагу У […]...
- ВОСЕНЬСКІ НАСТРОЙ Шэры змрок за акном, На гадзінніку – восем. Хтосьці паліць касцёр – Пацягнула дымком… Восень! Шэры змрок на душы. На […]...
- Паляўнічы Паслізнуўся на кладцы – I знік У бяздонні халоднае твані. Ачмурэлы, прыдушаны крык Над балотам шукаў ратавання. Будзе заўтра сястра […]...
- Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...
- Вяртайся І колькі б часу не прайшло – чакаць цябе заўсёды буду. ты даў убачыць мне святло, ты даў адчуць кахання […]...
- Дзе ты Як адзінокі вецер, што гуляе ў небе, Нібыта кліча ён цябе с сабою. І толькі потым ўжо спытаеш: “Дзе ты?”, […]...
- Першы лёд А першы лёд пад снегу млівам Трашчыць, як здрадлівы агонь… Дачка ступае палахліва, Спрабуе моц яго нагой. Твой першы лёд […]...
- Багдановічу Сцюжны час, бязмежна суровы. Спіць народ, нібы зерне ў раллі. . . . . . . . . . . […]...
- Мне не шаснаццаць Мне не шаснаццаць, ведаеш, мне не шаснаццаць. Я не вар’ятка у чужым каханні. Я не вар’ятка у чужым жыцці – […]...
- Мы сустрэнемся потым з табою За мяжою зямнога жыцця. Дзякуй, Божа, за шчасце такое, За любоў, за агонь пачуцця. Хай не ведае сэрца спакою, Успамін […]...
- Ростань Ёсць шмат магчымасцей ў жыцці, Якімі можна скарыстацца. Існуюць розныя шляхі, Але не ўсі вядуць да шчасця. Даволі цяжкая задача […]...
- Вагзаля “Менск-восеньскі Цень вагзалі плошчу вошчыць, Гоніць вецер вецьце сьмецьцем. Скрухі костак не пагрэць нам Ў цьмяным восені сяйве. З пыс здарожаных […]...
- Пра слова “Пра слова” Я чуў, у жыцьці вось так бывала Што слова нават забівала Сказаў і потым не дакажаш Што гэта […]...
- У жыцці няцяжка памыліцца У жыцці няцяжка памыліцца – Кожны з нас у нечым саграшыў. Ды аб чым тады ўжо і маліцца, Як грахоў […]...
- Я вельмі рад! Паляць лісце, паляць лісце! Белы дым ахутаў сад, Як калісці, у дзяцінстве, Гэтаму я вельмі рад! Крыга тоне – быць […]...
- Я ведаю – ўсё будзе добра потым Я ведаю – ўсё будзе добра потым, А зараз несканчоны дождж і слота, І ў сэрцы толькі сум і адзінота. […]...
- Падманнасць Не ўсё што ярка золатам блішчыць Ў рэчаіснасці ім можа апынуцца. Таму заўсёды вельмі пільным трэба быць, Інакш аднойчы можна […]...
- I без прабачэння, i без развiтання У змрочаны твар моцна харкае дождж, і вецер ірве парасон на анучы, лупцуючы бруямі ўпоперак, здоўж, і жорстка, і рэзка, […]...
- Першая запіска Усё да сэрца браў я блізка. Нішто не пакідала след, Як тая першая запіска, Што сэрца ўзрушыла нашчэнт. А я […]...
- Вёсачкам нашых Дзядоў Апусцелі хаты ў вёсачцы маёй. Нібы дрын гарбаты разагнаў пастой. Разышлісь суседзі ў розныя бакі. Пэўна ня злучымся як тыя […]...
- Горкі зман неспраўджаных жаданняў Горкі зман неспраўджаных жаданняў – Нечаканы жорсткі ўдар пад дых. Праз памылкі і расчараванні Свет аглух, аслеп, заціх. Толькі плача […]...
- Пупышачка мая (ад ныркі) Мы шмат чаго ў сваім жыцці Фарбуем толькі ў жоўты колер. Мо, гэта ўжо не ў крыві. І сам ад […]...
- Парадокс бога “калі стварыў твой розум з гліны наш Госпад – чыста для душы – то падкажы, як ён падніме той камень, […]...
- Парадокса не было Чаму расейскі поп сябруе з камуністам…. Вельмі зразумела для мяне. Цяпер. У дзяцінстве для мяне гэта было парадоксам ))) У […]...
- Шчасьце ў віне На жаль, Не хутка скончыцца… На костках…нашых Баль… Бо небагата..нас, Якія сапраўды… Жадаюць… Змен… У сваім. жыцці… І колькі трэба […]...
- Вось і новы закончыўся год Вось і новы закончыўся год Перапалкай тваіх дэпутатаў I тваёй перапалкай, народ, У бясконцых, бясплодных дэбатах. Колькі злосці і колькі […]...
- Пацук Усмешка па твары тваім прабегла, А ўнутры сядзіць пацук. Ён нулі там малюе крэйдай І крыжыкі ставіць у кут. А […]...
- Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...
- Тым, каго няма Няма ўжо тых, хто першымі ішлі наперад. Тых, хто народ уздымаў ад самых каранеў. Але ў сэрцы засталася вера, Што […]...
- Апошняе слова маё Апошняе слова маё – табе. Апошні світанак. І сонечны ранак. Апошні мой позірк і покліч, і дотык – усё, усё, […]...
- У вышыні пустой У вышыні пустой трывожна маім самотам. Паэт – гэта той, каго зразумеюць потым. Паэзія – неспакой, што шэпчаш нябёсам употай. […]...