Верш Жураулі на зімоуку ляцяць

Ещё вершы:

1. Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...
2. Ляцяць гады Ляцяць, ляцяць гады, Імчацца без раздыху. Бягуць яны туды, Дзе ўжо не трба дыхаць. І есці, і рабіць, Гарэлку піць […]...
3. Жураўлі на Палессе ляцяць Каб любіць Беларусь нашу мілую, Трэба ў розных краях пабываць. Разумею цяпер, чаму з выраю Жураўлі на Палессе ляцяць. Што […]...
4. Ляцяць белакрылыя птушкі Пабачыўшы многа краінаў, Малюючы розныя стужкі, На Бацькаўшчыну, на Радзіму Ляцяць белакрылыя птушкі Ляцяць і жадаюць убачыць: Блакітныя рэкі Радзімы […]...
5. ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкія палоскі, Сады, падмуркі, цішыня. Ляцяць у вырай птушкі […]...
6. Звінелі летам салаўі Звінелі летам салаўі, Віталі неба парамі. Туман сцяліўся па зямлі, Шаптаўся вецер з травамі. Я адпусціў сваю любоў Шукаць пачуцці […]...
7. “…ЧОМУ Я НЕ СОКІЛ…” Казкі дзіцям нашым мусіць Ўдзень і ўноч распавядаць. А гаворачы па руску – Дык, а што тады губляць? Справы? Гэта […]...
8. Шукаць, знаходзіць, зноў губляць Шукаць, знаходзіць, зноў губляць… Няспынна дні плывуць імкліва. Як лісце з дрэва абляцяць, Шчасця кароткага хвіліны. Ўсё з чыстага ліста […]...
9. Ты мне інакш не гавары Ты мне інакш не гавары. Усё вастрэй аб доме памяць, Калі ў скверы на кастры Зноў восень дворнічыхі паляць. Гарыць […]...
10. Што чалавеку горш за ўсё? Што чалавеку горш за ўсё? Хтось кажа – смерць, а хтось – хваробы, Адным – жабрацтва шкумаццё, Другім – не […]...
11. Дзявочая песня Засцілаецца далеч туманам, Засціць вокны сумота ў жальбе. Дзе ты, мой дарагі і жаданы, Як знайсці мне на свеце цябе. […]...
12. Яна прыйшла той дзіўнаю хьвілінай Яна прыйшла той дзіўнаю хьвілінай, Калі прамень ужо першы дакрануўся да Зямлі. І сэрца верыць, стане той адзінай. Мы разам […]...
13. Вось кажуць – ісціна ў віне Вось кажуць – ісціна ў віне. А што, калі ў бутэльцы суха? Але гітара слых кране – І верыш: ісціна […]...
14. Другі прыход Хрыста Што робіцца ў свеце звар’яцелым? Навошта браць у рукі нож? Жыццё гаротнай плямай белай, Цаной сваёй танней за грош. Крыві […]...
15. Памiж летам i восенню Памiж летам i восенню Ёсць пара – Спачуванне. Спачувае лес возеру, Лесу – я спачуваю. Мы пад небам адзiным Тры […]...
16. Апошняе жаданне Апранула народныя строі, Скрыпку ў рукі пяшчотна ўзяла, Каб пачулі й за Лысай гарою Пра цуд-кветку, што ўноч расцвіла. Купалінка […]...
17. АБЫ – ХОД Калі Вам трошкі не хапае Пераўзыйсці, перамагчы, Хай гэты вершык нагадае, Як больш патрэбнае знайсці. Да мэты вельмі цяжка крочыць […]...
18. Туга За вокнамі ліецца дождж І месяц сонны свеціць, А я глялджу ў яго святло, І не магу сябе суцешыць… Ледзь […]...
19. КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...
20. Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...
21. Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
22. Чэрвеньскі заход На заход глядзець вачам балюча: Асляпляльны чэрвеньскі заход! Абдымае жоўты плед гаюча Зблытаных аблокаў карагод. Белых крылаў рэзкія ўзмахі, Шэраг […]...
23. Апошнія словы Ніла Гілевіча Чароўнай мелодыяй сэрца жыве, Душа пачынае спяваць, Фантазія ў небе павольна плыве, Пачуцці высока ляцяць Эмоцыі шлях пракладаюць, Учынкі апоўдні […]...
24. Прачыталат верш Анатоля Сыса Адпусьціце мяне, Курапаты Слухаць немагчыма… без слёз на вачах… Такая туга… быццам я…ў Курапатах… Не пускае дамоў да шчасця нас простага, не шануем […]...
25. Восень і Зіма Здароў лістапад любімы! Здароў жалуді жоўтыя мае! Мяцель пакуль яшчэ не вее, Мяккі снег не панавее! Пайшоў на гуляць, а […]...
26. Да радзімы бліжэй Да сёмага неба, туды, на вяршыню, Ад ласкі бацькоўскай, ад роднага дома, Ад поля, дзе ўлетку цвіце канюшына, Да зорак, […]...
27. Пахаваны мае землякі Лашчыць сонца бяроз карагоды, Безупынна бягуць цягнікі. На ўскрайку, ля самай чыгункі, Пахаваны мае землякі. Спяць у роднай зямлі патрыёты, […]...
28. Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
29. Да народа Ўкраіны Навошта вы робіце гэта? Людзі?! Хопіць гэтай барацьбы за мір! Колькі яшчэ загінуўшых будзе? Што рабіць са сценамі поўнымі дзір? […]...
30. Асалоду несе, асалоду Асалоду нясе, асалоду Гэты вечар спаткання з табой. Тонкі водар ліповага меду, Бы мелодыі той незямной. Цэлы б свет у […]...
31. Малалеткі Мы ж дзеці Між дзён і начэй нібы між ног дарослых на танцплашчадцы фарбуем твары быццам пасхальныя яйкі падсоўваем ў […]...
32. Трымайцеся цвярозымі Трымайцеся цвярозымі, як можна больш, І не глядзі на тых, хто болей п’е, Бо быць п’яным заўседы горш, Калі яшчэ […]...
33. Маім землякам Нас віхуры гадоў параскідваць па свеце не здолелі, І сцяжынкі маленства травою тут не параслі. Хто сказаў, што нас мала, […]...
34. БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...
35. Журботны працяг песні “Жураўлі на Палессе ляцяць”… Чую песню. На сэрцы – журліва. Як бы іх на ляту пераняць, Папярэдзіць бы клін жураўліны. […]...
36. Я дыханнем цябе абаўю Я дыханнем цябе абаўю, Зберажы гэты промень, і лета, I жаноцкую рэўнасць маю, За якой чысціня на паўсвета. Я не […]...
37. У зелянковых фарбах неба У зелянковых фарбах неба Па-над барвовым бліскам хмар. А тут нішчымна пахне глеба, Гібее восеньскі абшар. Пацешся забаўкай маленькай: Узбоч […]...
38. Букецік ружы Ты мне падараваў букецік ружы, Адчула вуснаў я тваіх салодкі пах. Сагрэеш ты цяплом пры моцнай сцюжы, Растаюць хутка слёзы […]...
39. Дай, Божа, шчасця Дай, Божа, шчасця тым найперш, Каму для шчасця мала трэба; Хай баразна ці нечы верш Спаўна аплочваюцца хлебам, Глытком салодкага […]...
40. Патаемнае Яшчэ глыток, яшчэ уздых, Яшчэ хапаешся за сонца. Яшчы жывы, яшчэ не сцiх, I ўсё ж стаiш ты пад аконцам. […]...