Верш Асенні рытурнэль
Верасень
залеў самлелых верадам
тушыць лета жар, рассыпаны па верасе.
На кастрах
з бульбоўніку і лісця
грэе пальцы золкія кастрычнік.
Лістапад
птушыную блакаду
сіліцца прарваць паміж прысадаў.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- І гавораць месяцы Студзень студзіць вокны, дзверы подыхам мяцеліцы. Завывае люты зверам – аж дрыжыць аселіца. Сакавік – з гаючым сокам, з сонечнаю […]...
- Дрэвы скідваць лістоту Дрэвы скідываюць лістоту Быццам старое аддзенне Дрэвам трэба адпачыць І ўсё гэта без сумнення Снежань іх прыкрые коўдрай Цёплай, мяккай […]...
- Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Вайна, але ў адным двары сустрэў Я выхадцаў з распаленага пекла – Старыя купы […]...
- СУСТРЭЧА Ў ВЕРАСНІ …табе, разумею, не верыцца, Што верасень вершамі вернецца… Аднойчы, Ў цішы не пачутая, На беразе левым Спатканая, Ты – стала […]...
- Наўздагад…(светлай памяці матулі) Наўздагад…(светлай памяці матулі) ***************************************** Скрозь шыбы сонечны праменьчык Няспынна просіцца ў хату. Муркоча кот на цёплай печы. Спяшае лістапад у […]...
- Лістапад за астатняй лістотай Лістапад за астатняй лістотай шле паўночных вятроў чараду. Я па снезе, што выпаў употай, да цябе на спатканне іду. У […]...
- АДАМАВА РАБРО Спеліць верасень насенне, Меліць верасень муку І выстужвае ён сені – Вецер з поўначы асенні,- І гуляе Скразнякамі на таку. […]...
- Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...
- Кастрычнік заве змагацца! Кастрычнік заве змагацца, – Фашысты вядуць разбой. Не на вуліцы, Не на пляцы, – Мы сягоння ідзем на бой. На […]...
- Парк Горкага Вавёркі ярка-агнявы клубок Зрабіў скачок і знік у лапах хвоі. Мы крочылі павольна, бок аб бок. Было нам добра, бо […]...
- Канцона Там, дзе ранеты на золку свой пачынаюць “дэсант”, росніцай Верасень золка мерае крокамі сад. Ціха ступае, няспешліва паміж падпорак з […]...
- Чароўная восень Чароўная восень. Кастрычнік, а сцюжы – ніякай. Далонейкі лісця прасвечвае сонца рэнген. Надвор’е такое… такое…, што… “Божанька, дзякуй!” – за […]...
- Скупое праменьне Белы сьнег Белы сьнег Белы сьнег І нябёсаў скупое праменьне… Халадзее надзея на вуснах маіх Да свабоды імкненьне. Імгненьне… Хутка… […]...
- Абветраныя далягляды Я люблю пазіраць, як раніцай Сонца ўсім раздае нарад, У празрыстай расе купаецца, Белым воблачкам уціраецца, Аглядае свой далягляд. На […]...
- Асенні дождж Неба хмарныя сутонні выліваюць смутку тоны, і ў імжы халоднай тоне дзень захмураны і сонны. Кроплі ціха шапацелі, на зямлю […]...
- Асенні пераспеў Асенні пераспеў, як развітанне З Радзімай – для каго і назаўжды, Асенні пераспейў, як спеў чакання, З радзімага гнязда – […]...
- АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...
- Шапаціць пад нагамі лісьце ?Шапаціць пад нагамі лісьце, Сонца сьвеціць, але не грэе. І здаецца няма ўжо выйсьця, Паміж намі цяпер завея. Гэта восень […]...
- Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- Асенні лес Весь зіхаціць асенні лес, Гэта царства спакоя і фарбаў, І ў ім мы нібыта ў сне Пад ўладай яго дзіўных […]...
- Асенні баль Апошні баль асеніі… Паўсюды таньчыць лісце, Зняважыўшы прыстойнасць ўсё круціцца шалёна. Стары тужлівы вальс нам вецер зноў насвіствае І кружыць […]...
- Асенні сум Асенні сум. Дажджынак плач. У одуме заціхлі дрэвы… А я прашу цябе: “Прабач – Трывожу часам без патрэбы”. Прабач, што […]...
- Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...
- Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам: Пералічвае золата ў шатах бяроз І страсае падатак – жывыя манеты – За гадзіны […]...
- Пад восень Пажаўцелі лісця, парудзелі, адляцела маладосць. І на гэтай каруселі больш гайдацца досыць. У апошні вечар да зямлі прыпасці, сырасцю надыхацца […]...
- Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...
- Грыбасей у жніўні тупатаў Грыбасей у жніўні тупатаў Між ялінак, дзе буяла папараць. Шышкі з шапаценнем ціха падалі, I мне ўсё здавалася не так. […]...
- Крывавыя пялёсткі звялых руж Крывавыя пялёсткі звялых руж Рассыпаны вакол хрустальнай вазы. Нагад пра ноч шалёнага экстазу Мне ў сэрца запаўзае, быццам вуж. Хачу […]...
- Хмары плаваюць над намі Хмары плаваюць над намі, Зеляніна ўсё радзей. Раз’яднанне, раз’яднанне Дрэў, і птушак, і людзей. Лісця жоўтае кружэнне, Насцярожанасць травы. Адчужэнне, […]...
- У Залессі З радзімаю маэстра прывітаўся – Руку падаў я дрэвам і кустам. Калі пажар паўстання захлынаўся, – Перада мной той сумны […]...
- Горад асенні, горад настылы Горад асенні, горад настылы, Льдзіна пасцелі выстудзіць жылы, Нібы ў магіле на самым дне, Холадна мне. Ці засынаю, ці паміраю? […]...
- Вечар асенні, вечар маўклівы Вечар асенні, вечар маўклівы Песціць, цалуе, песціць каліны. Песня зблудзіла, песня у гаі, Зоры ж у высі, зоры мігаюць. Срэбрам […]...
- Возера самоты Возера запанела – He павернецца ў берагах. Аблачынка Пушынкай зляцела, Спіць, дрыготкая, у чаратах. Курганы-маўчуны Чолы думна схілілі, Мабыць, бачаць […]...
- Як жа хораша ўлетку Як жа хораша ўлетку: Грэе сонца, пахнуць кветкі, У рэчцы цёплая вадзіца, І чароўная крыніца Дасць жывой вады напіцца… “Эх, […]...
- З блакаднікамі Ленінграда З блакаднікамі Ленінграда Зноў Дзень прарыву адзначаю: Не знаўшы дзён галодных, рад я Пірог, пячэнне есці з чаем. I гэтым […]...
- Ачышчаюць агонь і вада Ачышчаюць агонь і вада… Мо таму напрадвесні спрадвеку Ручаёў гаманкіх чарада Разлівае блакітныя рэкі?.. А згудзе ў векавечнай красе, Адсвяткуе […]...
- На сцежках далёкіх Нас выпадкам Сцяжынкі лясныя звялі, І калі Пад птушыную песню ў галлі І пад ранішні пошум лістоты Ёй руку паціскаў […]...
- Прастрэлянае сэрца Паставілі нашыя сэрцы Мы на бязгучны рэжым, Цяпер у іх толькі відэльцы Жалезам скрабуць па жывым. Але адчуваеш, кастрычнік Гербарый […]...
- Журавіны бяруць жанчыны Журавіны бяруць жанчыны, паслухмяныя студзяць пальцы. He баяцца слядоў ваўчыных, – на чарнобыльскі вецер скардзяцца. Журавіны бяруць жанчыны, імі ўсыпана […]...