Верш Нязгода

Зноў з гарнастая каўнер апранулі дамы.
Цені, падцятыя цемрай, упалі на снег.
Любы, давай уцякаць ад халоднай зімы!
Толькі каханне тваё адагрэе мяне.

Дзевяць стагоддзяў гнятуць на муры і на брук.
Як абручамі сціскаюць, нельга трываць.
Любы, напяты ў наш бок безвыходнасці лук –
цэліцца ў безабароннае сэрца страла.

Змрочныя сцены і змроку каменны парог.
Пасмы святла прасачыліся з нетраў зямлі.
Напластаванні стагоддзяў на плечы ляглі
і не скрануць іх цяжару – лёс перамог.

Але не хочацца ноччу марознай канаць.
Крок са сцяны мураванай – прорва ў нябыт.
Любы, злаві з маладосці гнядога каня!
Хай уратуецца песня з-пад часу капыт.

Смерч наляцеў, але не спаліў наш дом.
Душы спаліліся – і кожны першы памёр.
Дзе тыя коні?
Дзе любы з мячом і шчытом?
Дзе наша доля?
Песню спявае віхор…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Спакой марознай цішыні Спакой марознай цішыні, Павольна снег кладзецца. Імкліва адыходзяць дні І толькі застаецца журба па тым, што ўжо было, было-як сон […]...

Быць альбо не быць За сьцяною – поле, Чорнае, пустое, А за полем прорва Стогне ў хмызьняках. Там пугач палюе Над цьвілой вадою, Крыламі […]...

Ляцелі пахавальныя Ляцелі пахавальныя – Вайне лісты пахвальныя, Што так яна стараецца, Што столькі забіваецца… Ляцелі над Еўропаю, Кружыліся над Азіяй – […]...

Сцежкі (урывак) Халодны яр, а на азёрах веі, ў зыбучай шэрані заснулі хутары. А там снягі, і ў снегавых завеях дадолу хіляцца […]...

Любы, не шкадуй мяне так доўга Любы, не шкадуй мяне так доўга. Каб да сэрца сэрцам не прысох, супыніўшы коніка гнядога, адпусці на нёманскі пясок. Вернешся […]...

Тэлефануй у час любы Тэлефануй у час любы, Мой любы. І калі сорамна нібы – Вярнуць бы Прысутнасць губ і мой давер, Паверыць, Што […]...

Абяцаюць нам новы раскошны дом Абяцаюць нам новы раскошны дом, Але ТУТ нам жыць і канаць, Тут пад кожным навекі здабытым бугром Нашы продкі забітыя […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...

ЛЮБА Сястрычцы Любе Любча, Любань, Люба – Пешчу словы страсна, Да сястрычкі любай – З пажаданнем шчасця! Як хачу. каб Люба […]...

Вы не знаходзілі натхненне? Вы не знаходзілі натхненне? Я недзе тут яго згубіла. Цяпер блукаю сумным ценем – І без яго мне свет не […]...

Па садах аб запозненным шчасці Па садах аб запозненым шчасці Так пяшчотна спяваў салавей. Адступілі трывогі, напасці– І адразу на сэрцы цяплей. Не змаўкай да […]...

Мой любы край так чароуны Падражаю Lazzaro *** Мой любы край такі прыгожы ў час красавання веснавога! Я за цябе ўслаўляю Бога. Мой любы край […]...

На вышыні Уздых бяздымнага паветра на вышыні дзве тысячы метраў. Адсюль усе здаецца простым, а не заблытаным, сур’ёзным. Аблокі тут вальсуюць з […]...

Зорка… і зноўку – зорка Зорка… і зноўку – зорка… Шляха Млечнага крок… Крок нікуды… у морак… Ў бездань… Ў глыбокі змрок… Крок… і яшчэ […]...

He трэба спачувальных тэлеграм He трэба спачувальных тэлеграм – Папера рвецца і ліняюць словы. Часова ўсё, да роспачы часова. Любіце тут. Любіць дарэмна там. […]...

Не марнуй мой браце любы Не марнуй мой браце любы Без таго цяжарны лёс, Ці на тое ты зъявіуся, Ды для гэтага узрос!? Каб бутэлькаю […]...

Каб ты ведаў Мой каханы, мой любы! Што не тоіш атруты, Быццам боль і пакуты Не твае, а мае! Зноўку вусны надзьмуты, Не […]...

Малiтва МАЛIТВА (паводле Жэо Норжа) Другога сына цi няма ў цябе? Прыйшлi яго да нас, каханы Божа, Бо мы загразлi ў […]...

Растрэл Калі на растрэл павядуць да сцяны, Я стану прасіць аб адным: Стралялі ў патыліцу мне каб яны У лесе хваёвым, […]...

Час забірае ўсё Час забірае ўсё: Каханьне, сяброў і рэчы, І досьвед, і пачуцьцё, І успамін малечы. Бяздушны халодны Час, Як прорва бяз […]...

Не вер Такі спрадвек закон прыроды – У поўдні цень найкарацей, А дзень хінецца да заходу І цень, што міг, – усё […]...

Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...

Што, зламаўся? Што, зламаўся?… – Спусташэнне? Прорву роспачы пякучай, Страту мовы й слёз зняменне Ахіні рукой гаючай; Бездань цемені марознай, Бездыхання зеўру […]...

У калядны вечар Міргае поўня вокам, І дрэмлюць ліхтары. Калядна ўсё навокал На снежаньскім двары. Такая спакайнеча На поплаве пустым. Напевы з хаты […]...

Многакрокавае планаванне Першы крок заужды самы цяжкі – і каб зрабіць учынак важкі, Прымушаны ты часам сілы усе сабраць, Каб выканаць той […]...

Прадчуванне вайны Прывітанне! Пішу табе на адвароце фота, Каб ты яшчэ раз пабачыла мой страчаны твар. Ты – адзінае сонца маё, мой […]...

Здаецца, нейкі розум маю Здаецца, нейкі розум маю, Але чамусьці дзень за днём Усё адчайней урастаю Ў палеткі Нэта каранём. Як муха ў ліпкай […]...

Мелодыя каханьня Мелодыя мінулага мінае, Мелодыя ліецца у нябыт… Успамінаю лета ў дзікім краі, Дзе кожная хвіліна – гэта ты. Дзе кожны […]...

Узнацкі шлях Узнацкі шлях – Чатыры кіламетры – Мае сябры, Мае дажджы і ветры. Чатыры знакі Над маім сусветам… Шляхі, шляхі, – […]...

У белым ветразі завей У белым ветразі завей, У шэрым змроку зімняй ноччу Ты назаві мяне сваёй, Ты агукні – і я пакрочу! Ты […]...

У Полацкай Сафійцы. 1986 У Сафійцы граюць арганы. Слухае край курганны. Вырываюцца гукі праз тоўшчу вякоў за муры з высокіх акоў. Запаўняюць Сафійку высокім […]...

Ад любві да нянавісці – крок Ад любві да нянавісці – крок. Як зрабілІ, так і адышлі Ў адзіноцтва – ад Бога урок, Каб адзін аднаго […]...

Летуценніца Летуценніца Цёмнай ноччу прыходзіў ты ў сны З цеплынёю, пяшчотай і ласкай. Ты прыносіў пачатак вясны, І жыццё мне здавалася […]...

Прыляталі іншапланецяне Прыляталі іншапланецяне. лапаталі пра высвятленне адносін па правіле лапіталя. пра двайнят, і адзін, на мяне падобны, ківаў пастарэлай рожай зусім […]...

Незнаёмка Зайшла, насупраць села у ззянні маладосці – і сэрца анямела ад блізкай прыгажосці. Праз тры прыпынкі выйшла Без кропелькі спагады, […]...

Крокі Крокі – будзённага побыту кропкі, крокі хвілін, гадзін і дзён. Як мы ступаем, як робім крокі, так і жывём, так […]...

Звярнуцца да сябе Столькі год я шукаў за мяжою лёс, Што амаль пазабыў сваю родную мову, Ноччу рэчкі іскрысты ад зорак плёс, І […]...

Подлых шчасця Як быццам першае спатканне Хварае сэрца у грудзі І Няма сіл стрымаць каханне Калі сустрэў яго у жыцці Кожны крок […]...

Нечакана падкоціць зіма Нечакана падкоціць зіма і пабеліць маю галаву. А прыпынку яшчэ няма, ды й калі да яго даплыву? Адгучаў маладосці смех, […]...

Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...