Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Ты можаш пазбавіць мяне вачэй

Ты можаш пазбавіць мяне вачэй
і нават пазбавіць рота.
Ты можаш зрабіць, каб з маіх начэй
я плёну ня меў ні ёты.

Ты можаш згасіць ува мне жыцьцё,
але аб адным прашу я.
Ты можаш забраць і панішчыць ўсё –
ды ў сэрцы ня нішчы любасьць!

Ты можаш і сэрца маё забраць:
яго не шкада цяперай.
Яму усё роўна ўжо, дзе кахаць,
яно пратрывае зь верай.

І травеньскі дождж, сакавіцкі сьнег,
і лютаўскія завеі.
Ты знойдзеш сабе свой жаданы грэх,
а я за табой – з надзеяй.

Ты знойдзеш і зьнішчыш мяне, як пыл
абапал даўгой дарогі.
Мне зладзяць труну між сумных магіл,
а сэрца зьляціць з зьнямогі.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Ты можаш пазбавіць мяне вачэй - Аўтар невядомы