Верш Пластмасавыя крокі па асфальце
Пластмасавыя крокі па асфальце,
Сляды ў сонечнай ад холаду вадзе.
Не хочам мы пластмасавымі звацца…
Чарговы раз, чарговы час, чарговы дзень.
Пластмасавыя парасоны ў неба
Пад аксамітам кропляў летняга дажджу;
забыць так лёгка, быў ты альбо не быў
І перайсці нябачную мяжу.
Пластмасавыя вочы з-пад павекаў
І яркі холад штукаваных вей.
Ці ты забыўся, што завешся чалавекам,
Ці чалавекам быць усё цяжэй?
Пластмасавыя рухі закаханых
Пластмасавай пяшчоты пад дажджом.
Ці не баішся быць калісьці пахаваным
Пад выгнутым пластмасавым крыжом?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- На асфальце Што тут сеюць і жнуць – невядома, Садзяць што і прарэджваюць тут?.. У палацах – палі аграпрома, На асфальце – […]...
- Малюнкі на асфальце Каляроваю крэдай дзяўчынкі На асфальце крэсляць малюнкі: Мудрагелістыя карункі, Разнастайныя павуцінкі. Усе выходзіць так спрытна, умела. Я цікаўлюся:-Што гэта, дзеткі? […]...
- Мы тое, чым можам стаць Калі мы нараджаемся, нам безклапотна кажуць, што мы нарадзіліся людзьмі. Чаму так безклапотна? Таму, што мы не падобныя да малпаў? […]...
- Крокі да пераменаў Па серадам штотыдзень наш збіраецца Народ. Да пераменаў крочаць усе спалоханыя людзі. Яны не могуць больш трываць ды весці агарод […]...
- Будзь чалавекам! Будзь чалавекам! Сьвятло не засьцілай нікому, Ані азадкам, ні сьпіной, Жанчыне, старцу ці малому – Будзь чалавекам – не сьвіньнёй. […]...
- Крокі Крокі – будзённага побыту кропкі, крокі хвілін, гадзін і дзён. Як мы ступаем, як робім крокі, так і жывём, так […]...
- Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...
- Ціхія крокі Ціхія крокі па карнізе не чуваць, Шэпт за люстэркам не разгадаць, Шум, нібы крылаў, над вухам тваім Здаецца дзіўным, а […]...
- Бяссэнсавыя крокі Чорная глыба растопіцца поглядам, І вецер магутны будзе слабей. Пад божым крылом, чутлівым доглядам Напрасткі ступалі глыбей і глыбей. Сцюдзенная […]...
- Першыя крокі Першыя крокі і першыя словы- Кожнаму гэта, напэўна, знаема. Першы таварыш-дружбак назаўседы Помніць, гарэза, маленства прыгоды. Першая восень і першае […]...
- Кроплі дажджу Кроплі дажджу Дождж ад раніцы ідзе досыць цёплы. Скачуць кроплі па вадзе, танчаць кроплі. З паўгадзіны мо стаю ля таполі, […]...
- Белая лілея …Белая лілея Ў тваёй руцэ. I ўсё наваколле, Нібы ў малацэ. Ці туман раптоўны Выплыў на палі? Ці забыўся поўню […]...
- На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
- Чарговы месяц разам І Чарговы месяц надышоў, Чарговы месяц разам. Ідзем з табой плячо ў плячо, Спазнаўшы ўсё адразу… І тая блізкасць, што […]...
- У незнаёмай бескаханай эры У незнаёмай бескаханай эры, дзе пустацветна ўсхмеляцца сады, – пусці ўспамін расчараваны ў дзверы не дай зацалаваць мае сляды. Няхай […]...
- Быць Чалавекам Ранак, як рамонкавы пялёстак, Забялеў пад сонца капяжом. Першародным быць цяпер няпроста- Чыстым ветрам, снегам ці дажджом. Ды няўпрост застацца […]...
- …Если хочешь идти – иди Калі хочаш ісьці – ідзі. Пакідаючы – не даруй. Не далёкі шлях не знайсьці, а падманнага не шкадуй. Колькі будзе […]...
- Вы кажаце Вы кажаце: надта пяю я нявесела, Пацехаў нiякiх не бачу ў людзей… Пакiньце смяяцца! Вас праўда не ўсцешыла, Няпраўды ж […]...
- … куды падзецца ад усяго Куды падзецца ад ўясго, куды схавацца, Брыдота ўся каб прэч з вачэй сышла Каб знайсці, дзе галаве падняцца Каб хворая […]...
- Будзь удзячны Бачыш? – Сонца ўстае, асвятляе твой дом. Чуеш? – Поўняцца спевам крыніцы. Прачынайся, мой дружа! – Ты гэтым святлом Удастоены […]...
- Я стаяў Я стаяў на гразкiм, прамоклым асфальце, Iшоў дождж – Сапраўдная сусветная залева, Але гэтай ноччу Мне чамусьцi Не хацелася спаць. […]...
- Пануе юр над чалавекам Пануе юр над чалавекам, Блазнуе, шэпча наўпрыскок І дух яго стрыножыць мкнецца, Адзець старэчым паліто. Юр заўсёды маладзіцца, Такім застанецца […]...
- У Пінскім лесе Над Ланню у Пінскім лесе Ёсць такая мірная вёска, Дзе партызан замест песень Сніць кулямётны лёскат. Мінула гадоў нямала, А […]...
- Пераклад верша “Калі” Р. Кіплінга Калі ты не губляеш розум свой У коле пустадомкаў і вар’ятаў І застаешся ў ім самім сабой, На веру ў […]...
- З пляжаў Фларыды Быццам ты апынуўся на чужым фотаздымку. сонца скача па галінах аблокаў, як жоўтая малпа. у вадзе – дзеці – будучыя […]...
- Чаго жадаю “Чаго жадаю “ Калі спытаеш мяне неба Чаго жадаю, што мне трэба Багацьця, славы ці бязконца Жыць на зямлі, пад […]...
- Маё крэда Усё праходзіць, бы ўчарашні дым, і што дарэмна сумаваць аб гэтым? Душой бы мне застацца маладым Звычайным незайздрослівым паэтам, Бо […]...
- Мне шэсцьдзесят Сёння мне шэсцьдзесят – З тым сябе павіншую, Вып’ю грам пяцьдзесят, Чым Бог даў, закушу я. Ва ўспаміны ўвайду – […]...
- Навошта быць чалавекам Навошта быць чалавекам, калі ты ў маей краіне? улада дасьць табе корму, а камбінатам-сьвініну. навошта купляць табе шмоткі, цікавыя й […]...
- Дар ма Па-беларуску *дар ма – гэта слова “дарма” наўмысна падзеленае пустэчай на не зусім дарэчнае словазлучэнне … Вайна бесконцаю бывае. Не […]...
- Пахавалі мяне на світанку Пахавалі мяне на світанку І укралі прыгожыя думкі Я забыла як падалі зоркі Я забыла як плакалі дзеці У руках […]...
- Я жадаю Быць Я жадаю быць паветрам… Дыхай разам, дыхай мной. Я жадаю быць вадою… Хай зыйдзе твой боль. Я жадаю быць зямлёю… […]...
- Прызямленне З нас кожны у дзяцінстве – летуценнік. І я ж калісь пад шэпат траў Лавіў рукой бліскучыя прамені – І […]...
- Зацерушыла каляіны Зацерушыла каляіны, Пралеглі жоўтыя сляды. Узнесла восень павучыны, Як тоненькія правады. Я ведаю, што неўпрыкметку Прыйшла яна ў прытулак твой, […]...
- Прыгоды бывалага элоуна Калі я была дзяўчынкай, Хлопчыка кахала я. Мы з ім добра сябравалі, Радая была сям’я. Я сяброўцы расказала, А яна […]...
- Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...
- Septem peccata mortalіa: luxurіa Твой позірк казыча ўтробу маю, фарбуе мне шчокі ружовым, усмешкі збянтэжанай не ўтаю ў святле ліхтароў вечаровых. Твой позірк мяне […]...
- На смерць Сцяпана Булата На снезе першым першыя сляды, Нібы жыццё нанова нехта піша. Чарнее сад, звініць празрыста ціша, I ў сэрцы ўжо амаль […]...
- Людзі на вярблюдзе Калі застанемся людзьмі на балоце ды чэрнню, Наступнай раніцы ужо не будзе. Падорыць ў самалёце ранак новы смерці, Майму пакаленню […]...
- Белая Русь Прыгожай кветкаю яна на карце міра Іне знайсці другіх – такая ты адна! Адзначана размераным пункцірам, Усім адкрытая, чым славішся […]...