Верш Куды плывуць караблікі

Ещё вершы:

1. А дні плывуць няведама куды А дні плывуць няведама куды, губляючы пачуцці на заходзе, а час гартае зжоўклыя лісты без мітуслівай балбатні, і годзе. Навошта […]...
2. Напрадвесні Уздыхнулі Нёмана грудзі: – Вясна будзе! Вясна будзе! – Покліч скалыхнуў паветра, Адгукнуўся ў пушчы нетрах, І расплыўся, і загінуў… […]...
3. Вы куды, журавы, куды? Вы мне жыццём і забыццём былі, I першым, і апошнім спадзяваннем. За Вамі я ішоў на край зямлі На выспу […]...
4. Ластаўкі над акном Радасць у сэрцы зноў Ластаўкаю шчабеча. Ластаўкі над акном Помніцца будуць вечна. Ластаўкі над акном. Мы ім радня таксама, Бо […]...
5. Меланхолія Праносяцца Дні і самотныя Ночы, Збіраюцца Месяцы ў Годы. І толькі Ўспамін пра бліскучыя Вочы Ратуе жыцця Асалоду. Адзіны бязвінны […]...
6. Згубіў цябе. Куды ж пайсці? Згубіў цябе. Куды ж пайсці? Hi адраса, ні тэлефона. Як промень воч тваіх знайсці У горадзе мільённым? Я без цябе […]...
7. Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...
8. Яшчэ адна вясна Яшчэ адна вясна …яшчэ адна вясна прыносіць яшчэ адну надзею на тое што жыццё распусціцца быццам першая пралеска што расстане […]...
9. Грувасткія цені плывуць над зямлёй Грувасткія цені плывуць над зямлёй – То хмары ў благім прадчуванні. І вецер спявае пра “вечны спакой”… Разрушаны ўсе спадзяванні. […]...
10. КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...
11. Куды падзеўся апетыт? Бядуе бабуля: Што стала з унукам? Ў задуме дзядуля Цярэбіць за вухам. Прапаў апетыт У Алеські малога, – Ад раніцы […]...
12. Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
13. З даўніх пачуццяў Савецкая Гавань і Ваніна, Татарскі праліў і Находка… Прасушваюць спіны падлодкі, Нібыта вясною праталіны. I чайкі кігікаюць зморана, Задумліва скачуць […]...
14. Чайкі Здавалася, я бачу страшны сон, Але – жыццё. Ды цяжкая навала. З акна бальніцы, ціхая, бы стогн, Бабуля белых птушак […]...
15. Слова пра словы Свет скаланаюць словы і словы, што з нашых вуснаў ляцяць стрымгалоў. Сядайце ў лодку, бярыце вясло вы, плывіце ў паводцы […]...
16. Куды ісьці? Куды ісьці? Замкнёна ўсё наўкол! Ані няма у сьвеце гэтым шэрым. І сярод жыткі хвіля – быццам кол – працяла […]...
17. Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
18. Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
19. Мае сны Я нават і сёння Сню светлыя сны, Што быццам мой бацька Вярнуўся з вайны. Сядзіць за сталом І гамонку вядзе […]...
20. … куды падзецца ад усяго Куды падзецца ад ўясго, куды схавацца, Брыдота ўся каб прэч з вачэй сышла Каб знайсці, дзе галаве падняцца Каб хворая […]...
21. Куды б ні зводзілі спакусы Куды б ні зводзілі спакусы, Багацьцяў прывідных мяхі… У рэшце рэшт – на Беларусі Твае ўсе сыдуцца шляхі. Памкненьні сквапныя […]...
22. Ластаўкі Пыліць пад сонцам доўгая дарога. Маўкліва нікнуць лозы пад ракой. Гляджу я: каля берага крутога Дзве ластаўкі мільгаюць над вадой. […]...
23. Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш – Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш? Скажы, скажы праўданьку, дзе жывеш? – Я жыву ля рэчанькі, ля вады, Збудавала хатаньку […]...
24. Дзядуля стаў Дзядуля стаў, апёрся на кіёчак, Зірнуў на новы веснавы прасцяг. Блішчыць апошні тонкі ручаёчак, Вясна надзей і роздумаў працяг. Вясна […]...
25. Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё, Адчыняем дзверы і ў пекла, і ў рай, Мы не бачым нічога і ўсё […]...
26. Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары, Прасёлкаў гул i пыл ад трактароў… i хмызнякоў зялёныя пажары, Вазы аблок над […]...
27. Бацька прыйшоў Бацька прыйшоў. На парозе прысеў, з працы нібыта вярнуўся дахаты. – Што ж ты адрокся, сынок, як і ўсе? Што […]...
28. Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...
29. Вясна-красна на ўвесь свет Мінулі завеі, панурыя дні; Гараць на усходзе зарніцаў агні. Вясна-красна на ўвесь свет! Іду валачобнікам я па зямлі, Вітаю вясну, […]...
30. Цвердалобая зіма Цвердалобая зіма, ну, ніяк не зразумее, Што уйсці прыйшла пара. Памарозіла, і досыць! Пазабавіла спална! Сыпіць, сыпіць белым снегам. Скрозь […]...
31. БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...
32. Яшчэ не вечар, мілая Яшчэ не вечар, мілая. Яшчэ не вечар. Наперадзе ў нас тысяча сустрэч. І будзе бэзам новы май расквечаны. І салаўі […]...
33. Хадзіў я па лесе і сведчу Хадзіў я па лесе і сведчу: Ад звонкіх аглух галасоў. На соснах зялёныя свечкі Зарніцай запалены зноў. Ды што старасвецкія […]...
34. На трэнажоры Герой сядзіць на трэнажоры, Наш касманаўт Плышэўскі Жора. Ён у скафандры цёмна-сінім Са сцягам роднае краіны, Шкляны каўпак на галаве […]...
35. Яшчэ ня вечар, мілая Яшчэ ня вечар, мілая. Яшчэ ня вечар. Наперадзе ў нас тысяча сустрэч. І будзе бэзам новы май расквечаны. І салаўі […]...
36. Вясна завітала! Вясна завітала! ************************************* Вясна завітала ў кожны куточак, Аблашчыла сонейкам кожны радочак, Халодныя дахі і дрэваў галінкі, Знямелую рэчку, гадзіны, […]...
37. Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
38. Ты прыйдзі да мяне, вясна, прыйдзі Ты прыйдзі да мяне, вясна, прыйдзі, Салаўінымі песнямі разбудзі, І цяплом сваім сонечным атулі, Дай мне шчасця ў жыцці. Ты […]...
39. Суботнịк ị вясна Нарэшце дачакалỉся… Вясна! Хаця яшчэ сваволỉць вецярок. Зямля паволỉ абуджаецца ад сна, Ỉмчыць дзятва ỳ гай па першы сок. У […]...
40. Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...