Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш У бясконцасць

Пакахаць цябе не пабаюся.
Адхіну ў бок роздум і сумненні.
Гэта за цябе цяпер малюся,
Гэта да цябе лічу імгненні,
Гэта за табой лячу па свету
І ў прыпол ірву табе званочкі…
Толькі б ведаць: не апошнім летам.
Толькі б ведаць: не апошняй ночкай.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш У бясконцасць - Артур Камароўскі