Верш Апошняй кропкай

Ещё вершы:

1. На апошняй вярсце Позні мой вечар, як ціхая восень: Долу злятаюць лісты. Гэта – пара і жніва, і дакосін Каля апошняй вярсты. Сонца […]...
2. Агонь апошняй свечкi Агонь апошняй свечкi Не згас пакуль, гарыць. i месяц Шляхам Млечным Шчэ прадаўжае плыць. I доўжацца шчэ спрэчкi Пра побыт […]...
3. На апошняй мяжы Як калісьці у Хатыні да хлявоу нас гналі, зарас, зарас мы гінем на сваёй зямлі. І хаця, дарэчы, дваццаць першы […]...
4. НЯБЕСНЫ КЛАВІР Радок к радку, да знаку знак, імгненне і мелодыя пpачнецца. Жывым і чыстым напаўняя сэрцы, У добрых, як ніколі, нашых […]...
5. Мая абарона Шэпча белы вятрыска, што будзе лягчэй; З пацукоў у анёлы нясецца варона, Толькі мне ад цябе не адвесьці вачэй, І […]...
6. Пішыце лісты Пішыце лісты, адпраўляйце паштоўкі, Дзе почыркам вашым пісаўся радок. Пішыце асадкай, пішыце алоўкам. Глядзіце, каб толькі чытаўся лісток! Сьпявайце прыгожыя […]...
7. За апошняй гутаркай Біты час Хвілін аскепкі! Я збіраў Даволі доўга Вось… Пабілася карціна Ты сышла Мая палова… Усё сур’ёзна Безнадзейна! Паступова Немагчыма… […]...
8. Падставіць голасу лісток Падставіць голасу лісток, Няхай сцякаюць гук за гукам I не кляцьба, і не зарок, Не боль, не гром і не […]...
9. Дом Яна Збажыны Дом дванаццаць. Завулак Паўночны. Вясна. Ціш. Трава выбягае пад ногі. Жыў тут сябар мой Ян Збажына да знямогі. Ён знямогся […]...
10. Вось толькі думкі аб вясьне І сьніцца мне лісток асіны, Таполі лісьце залатой. І сьняцца ў чырвані рабіны Уздоўж сьцяжынкі паласой, Якою бегаў да крыніцы, […]...
11. Скончылася лета Дзень ціхі, дзень дрымотны, як вада. Смуглява-залацісты. Цёплы промень Забавіўся на твары. Так пчала Апошні раз цалуе памяць кветак. Скупой […]...
12. Дапамагі мне! Дапамагі мне выкінуць яе, Маю праклятую трывогу. Дапамагі, хоць вытрасі з мяне, Бо ноччу я маліўся богу. Дапамагі мне сэрца […]...
13. Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок, Без воч-вушэй, істота, ці ж ты знаеш? …Шляхі-дарогі збіліся ў клубок… Ды што […]...
14. Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]...
15. Росы Хавалі свой смутак у росы І кроплям малым абяцалі што некалі нехта босы іх ператворыць у хвалі Мора блакітнага крылы […]...
16. Усхваленне Радзімы Край мой родны, скажу без падману: Куды б сцежкі твае ні вялі,- Я душой прыкіпеў да Ашмянаў,- Няма лепшай на […]...
17. Спазненне Бясснежны снежань – у душы раскол. Прырода адракаецца ад веры. Галее лес, дасюль няўтульна-шэры, Як паруснік, што трапіў на прыкол. […]...
18. Верш прысвечаны творчасці Янкі Купалы І кожны твой верш, і кожны радочак, Напоўнены шчасцем і цеплынёй, Жыве ў іх каханне аб родным народзе, І думкі, […]...
19. Апошні лісток На галінцы вісіць Пажаўцелы лісток, Сірацінка дрыжыць І ад вільгацці змок. Ён не хоча ляцець у апошні палёт. “Ах, каб […]...
20. Верш удзячнасці С. Б. Так радасна дзякаваць кожнаму, Хто Богам падораны мне. Паспець бы, пакуль прамільгне Мой век электрычкай апошняю, Пажоўклым лістком […]...
21. Шануй свае прасторы Шануй свае прасторы, шануй свой родны край. Той далягляд, каторы ён даў табе. Ды знай: бяздоннае багацце, закладзенае ў ім, […]...
22. НАРАДЗIСЯ IЗНОЎ Бог з усмешкай закрые старонку, Прачытае напамяць радок. Пакладзе да сябе ў скарбонку Верша добрага ладны слупок. Прарыфмуюцца словы з […]...
23. Першае каханне Я думала даўно забыла Хлапца таго з блакітнымі вачыма, На золку песню салаўя, Духмяны бэз ля ручая. Сцяжынку ў полі, […]...
24. Парасткі мелодый Парасткі мелодый… ****************************** А я вандрую, як заўсёды – Сядзець на месцы ні з рукі. Збіраю парасткі мелодый У каляровыя […]...
25. Узаемнасць Яна ўзаемнасць мне дала ў пазыку, Яна не мне ўзаемнасць абяцала, Яна не мне ўзаемнасць аддавала – Так, проста, без […]...
26. Агульны сшытак Гартаю толькі я, пакуль, У адзіноце ўласны сшытак. Лічу – адзіны мой пажытак, Майго сумлення цяжкі куль. Нікім не чытаны […]...
27. Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...
28. Вецер дзьме непаслухмяны Вецер дзьме непаслухмяны, Мы ўдваіх сядзім. У мяне на сэрцы раны. Ты – пускаеш дым. Недзе ў небе сіратліва Хмарка […]...
29. Зірнеш у акенца, і я зазірну Зірнеш у акенца, і я зазірну: Зімовае неба там зоры схавала, Шукаю сярод іх я толькі адну, Якая б імгненна […]...
30. У бясконцасць Пакахаць цябе не пабаюся. Адхіну ў бок роздум і сумненні. Гэта за цябе цяпер малюся, Гэта да цябе лічу імгненні, […]...
31. ЛЮБА Сястрычцы Любе Любча, Любань, Люба – Пешчу словы страсна, Да сястрычкі любай – З пажаданнем шчасця! Як хачу. каб Люба […]...
32. З вячэрніх дум Як нябеснае згасне за лесам святло, А ноч крылле распусціць па ўсёй Беларусі, Штось мне шэпча: ідзі! Я іду за […]...
33. Кудзеля Прадзе кудзеля, прадзе Мой лёс – ці то сумны, ці хуткі Не дасць мне апошняй мінуткі Каб зноўку пабачыць цябе. […]...
34. Паэту ад рыфмара Прысвячаецца Рыгору Барадуліну Мацуе нас сіла бацькоўскай зямлі. Натхняе нас мудрасць Нябёсаў. (…высокай паэзіі пераліў над урадлівай прозай…) “Прарок у […]...
35. Пахаванне кахання Ты паехаў на лепшае свята жыцця. Ды здараюцца ў ім і такія фінты: За шчаслівым пачаткам – сумны працяг. Абрываецца […]...
36. МЫ З ТАБОЮ ІСЦІННЫЯ Недзе сярод маетнасці Ёсць мы з табою ісцінныя, Як воблакі ў небе з бледнасці Ў блакіт незвычайны высціраны. Недзе сярод […]...
37. Каб толькі не было вайны Ёсць дума дум сялян такая, Дзе б толькі ні жылі яны, Як зерняты ў зямлю кідаюць: Каб толькі не было […]...
38. Паедзем дамоў на Пятра Уладзіміру Крываносу Паедзем дамоў на Пятра, У Змітраўцы будзе кірмаш. Вясёлая ззяе зара. Цягнік не спазняецца наш. О, гэты жаданы […]...
39. Край Там у светлых барах Некранутай ад веку раскошы– На прасторы зямной, Для мяне не іначай як рай, Ёсць куточак малы, […]...
40. Баяцца паэты прастояў Баяцца паэты прастояў. Як гнёт: “Ні дня без радка…” З парожняга ды ў пустое – Абы не гуляла рука. А […]...