Верш Лес адпалаў і чорным стаў ад страты

Лес адпалаў і чорным стаў ад страты –
Агонь з галін абсынаўся ўначы.
Завея гоніць лісцяў абручы
Па гулкіх уладаннях аўтастрады,
Туды, дзе халады і снегапады.

Аддаўшы лета бабінага жар
Кюветам, а нябёсам – павуціны,
Бярозы голыя чакаюць хмар,
Гатовыя зарыцца ў іх пярыны
Ад бессаромных сцюж і зыркіх фар.

Дзён залатых, раскіданых па свеце,
Не шкода мне – з дарог не падбяру.
I я гатоў, як дрэў трывалых вецце,
Пераступіць яшчэ ў адну пару
Свайго жыцця, пакінуўшы ў кювеце
Прыгожую ману аб вечным леце.

Ещё вершы:

Асенняе раўнадзенства Стаю між дрэў, узняўшы галаву, I цішыня нябёс на мокры твар спадае, З лістамі жоўтымі планіруе ў траву, А ў […]...

Стаў Басанож прайду па пожні Да мяжы, дзе цёмны стаў… Так настане дзень апошні, Як і кожны наставаў. I ў замежнай […]...

ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...

Я бачыў сум ваш і жалобу Я бачыў сум ваш і жалобу, Ды сэрцу шкода не было. Вачэй былі магутней чары І хараство святлей на твары. […]...

Да вас звяртаюся, няшчадкі Да вас звяртаюся, нашчадкі, Да суйчыннікаў сваіх, Пакіньце злосць і зайздрасць, звадкі,- Мы нацярпеліся ад іх. Любіце травы, дрэвы, рэкі, […]...

Дзядуля стаў Дзядуля стаў, апёрся на кіёчак, Зірнуў на новы веснавы прасцяг. Блішчыць апошні тонкі ручаёчак, Вясна надзей і роздумаў працяг. Вясна […]...

Ад цукеркі стаў я фанцікам Ад цукеркі стаў я фанцікам Каб гуляўся кот, Уяўляў сябе рамантыкам На талерцы торт. Напаліён, а як жа, Я яму […]...

Беларускі крыж Беларускі крыж Моўчкі сонца палымнее На маўклівы крыж дарог… Леанід Дранько-Майсюк Беларусь ляжыць на крыжы дарог, на плячах штовек войнаў […]...

Як стаў заяц даўгавухі Абганяе ўласны цень, Скача зайчык праз асіннік. Сёння ж незвычайны дзень, Сёння зайка – Імяніннік! На стале ўсялякіх страў, Густа, […]...

Ты ізноў стаў маім кашмарам Ты ізноў стаў маім кашмарам І цяпер ты прыходзіш не ў сне, І прыносіш канец маім марам І таму, што […]...

Стаў хлапчына ля дзяўчыны, каламыйку грае Стаў хлапчына ля дзяўчыны, каламыйку грае, На дзяўчыніны істужкі нешта пазірае. Ды не так ён на істужкі, як на тыя […]...

ЛАГОДА Рандо Лагода мне твая – прыгодай. Зноў абвяргаючы нявіннасць Маёй жаночае прыроды, Чакаю я, калі абдымуць Далоні моцныя… Нязгоду Маю […]...

Зіма. Завеі. Халады Зіма. Завеі. Халады. Камін патрэсквае паленнем. А за акном цвітуць сады дзівосным морам белапенным. Святло струменіцца з-за штор, кладзецца ўсмешкаю […]...

ЗМЯРКАННЕ ЗМЯРКАННЕ Заблукаліся вечарам думак цені, Не знаходзячы выйсця ў калыханнях галін. Позірк марыць паўз дрэў у закатных трымценнях Ад зямлі […]...

Калі наўкол віхурацца завеі Калі наўкол віхурацца завеі, Перш, чым сказаць завучанае “не”, Не апускай заснежаныя веі, – Ты мерзнеш, прытуліся да мяне. У […]...

Be Happy! Паслядоўнасць гадоў складае жыццёвы адрэзак І кагосьці гатоў Ад сябе назаўсёды адрэзаць І сказаць ім з усмешкаю “да пабачэння”, не […]...

На ўзлессі свецяцца наскрозь асіны На ўзлессі свецяцца наскрозь асіны, Як перад сонцам юная далонь. Дубы завуць мяне на імяніны, I я нясу вітальны свой […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ДРАЗДОВІЧА (13.10.1888-15.08.1954) Па Беларусі ў світцы белай, У пыле зорак і дарог Ідзе, задумны, пасівелы, Вандроўнік-мудрых фарбаў Бог. Чароўны кій вядзе […]...

Працавіты Пабудаваць жыццё – як атрымаць свабоду. Я буду майстраваць падмурак лепшых дзён. У працы я знайду спакой і асалоду, Знайду […]...

Спарышы Адгрымела ноччу навальніца, Птушак пазванчэлі галасы, I пяюць на сто ладоў сініцы – Упіліся, пэўна, ад расы. На ялінах росных […]...

Псалом Гасподзь, у лiтасцi сваёй Памiлуй грэх майго праступку. Ня вылей над маёй раллёй Пякучы яд у шкляным кубку, Гасподзь, у […]...

Перапрагляд. Зычэнне кастанэдаўцу Андрэю Дзятлёнку …Сабраць з дарог каменні тыя, Што губяць сілы маладыя… Якуб Колас “Новая зямля” Так і жыццё аднойчы надакучыць, калі больш […]...

Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...

Не шкадую Не шкадую, што я не абранніца. Не магу на жыцце я абразіцца Ні за восеньскі смутак народжаны, Ні за сцюж […]...

Родны край Мая радзіма, родны край Адзін такі ты у белым свеце Ты для мяне як быццам рай! Тут радасна смяюцца дзеці […]...

Ты жывеш далёка ад мяне Ты жывеш далёка ад мяне, Дзе Бяроза берагі цалуе. Я з табой бываю толькі ў сне – Маё сэрца па […]...

Перад Сёмухай Гаю, гаю, гаю, Схаджу да дубровы, Насяку там маю Ахапак здаровы. Будзе тут бярозка, Будзе тут рабінка, Будзе клёну горстка, […]...

Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...

Табе – мой верш прачулы “Табе – мой верш прачулы, Табе – салодкасць сноў!” – Шаптаў… А неба чула Пяшчоту тую слоў! Шаптаў… I шчасце […]...

Жарты Дзеда Мароза Жарты Дзеда Мароза Зусім не зімна на двары, І нам усім не верыцца, Няўжо заснуў дзе без пары Дзед са […]...

Крывавыя пялёсткі звялых руж Крывавыя пялёсткі звялых руж Рассыпаны вакол хрустальнай вазы. Нагад пра ноч шалёнага экстазу Мне ў сэрца запаўзае, быццам вуж. Хачу […]...

КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ Цецеравай Т. Без цябе светлы Санкт-Пецярбург Хмурыць вочы і ўдзень і ўначы, Лёсу нашага змераны круг – Ад якога ніяк […]...

Расамахаю ночка ліпнёвая Расамахаю ночка ліпнёвая Прытулілася тварам да долу, Як запелі над вёскаю новаю Піянеры – падмен камсамолу. Яны сёння, начлежнікі вольныя, […]...

***Сплываюць гады чародамі *** Сплываюць гады чародамі, Сплываюць і не пытаюцца: Ці гнаўся наўслед за модамі, Гарбаціўся ці гультаіўся? Адзін веславаў ці параю […]...

БАЛАДА СЫМОНА РАК-МІХАЙЛОЎСКАГА (2.04.1885–27.11.1938) …Жыццё– не каляровы сон, кроў– не вада, І гэта сёння добра разумееш ты. Як пальцы ў кулаку, людская грамада, […]...

Чарка-шкварка – выпіваць і Рэмарка пачытаць Чарка-шкварка – выпіваць, І Рэмарка пачытаць. Тры камрады І пра фронт, Сэрца краты Быццам дронт, Што лятаць не можа, ўзвіцца, […]...

Цар-дуб З даўнейшых дзён Па нашы дні Сярод палескіх гоняў Стаіць цар-дуб і ў вышыні З аблокамі гамоніць. Відзён той дуб […]...

Бацькоўскай шчодрасці парог Бацькоўскай шчодрасці парог Цяплом у сэрцы адгукнецца. Радзімы кожная з дарог З маёю ані размінецца. І будзе радасным жыццё, Што […]...

Ёсць на свеце мой алень Ёсць на свеце мой алень, Ёсць і гэткае маленне: Будзь заўсёды у аленя, Цёмны мох і светлы дзень! Вы, разумныя […]...

Ізноў прыйшоў я на ускраек бору Ізноў прыйшоў я на ускраек бору – Я тут не быў пасля зімовых сцюж. З прыемнасцю ўдыхаю пах чабору – […]...