Верш Саната
Прачнуўся дзень, і граю я адна,
Раяль кідае ноты на вятры.
Мы бачымся здалёку – гэта ты.
Цячэ саната вольна як рака.
Танцуем; задае тэмп мэтраном,
Бэтговэн патаемна лічыць крокі,
Павольна чырванеюць мае шчокі,
Гучыць саната ціха за акном.
У трэцяй часцы трэба разьвітацца,
Я застаюся, ў пекла ты вандруеш,
Ці закрануты Богам? Ці пракляты?
Апошні раз спрабуем цалавацца…
Я засынаю, ты ўжо ледзьве чуеш,
Ідзе далёка рэха той санаты.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- ЗІМОВАЯ САНАТА …І выпаў снег – прадвеснік абнаўлення, Заслаў зямлю бялюткім палатном. У сэрцы абуджаецца натхненне Ад казак, што мне шэпча вецер-гном. […]...
- Малінавы вечар Малінавы вечар крылом дакрануўся, Да думак маіх і ў ноч паляцеў. Спужалася раптам, каб ты не прачнуўся, Калі за акном […]...
- Пустэча кароткіх гудкоў Гартаеш кантакты. Пракляты смартфон Стварае уражаньне мноства людзей. Шукаюць на схову апошні патрон Крыштальныя зрэнкі разьбітых надзей. Ня трэба! Ня […]...
- ПРАЧНУЎСЯ Прачнуўся зернем матчынай вантробы, каштоўным зліткам найвышэйшай пробы, празрыстай кропляй раніцою роснай, канструкцыяй умоўнасці дзьвюхкоснай. Прачнуўся парабкам на згатаваным збожжы, […]...
- Максім і Вераніка Максім і Вераніка …дзённік патрабуе шчырасці, шчырасць патрабуе смеласці… У імені яе – імёны тых жанчын зашыфраваны кодам таямнічым, якіх […]...
- Прырода поўная загадак Прырода поўная загадак, Спрабуем іх мы разгадаць. Дастаўся нам вялікі спадак, Яго нам трэба захаваць. Прырода нам дае натхненне, Нам […]...
- Сучасныя Мы зноў у поцемках шукаем усе адказы Ды ходзім у пошуках па тоненькай мяжы, Блытаўшыся, дзе праўда ў сказах, Спрабуем […]...
- Хвалюе вецер голле дрэў Хвалюе вецер голле дрэў, Страсае з іх апошні снег. Я не сталела-час старэў І ўсё кудысці бег і бег. А […]...
- Ластаўкі над акном Радасць у сэрцы зноў Ластаўкаю шчабеча. Ластаўкі над акном Помніцца будуць вечна. Ластаўкі над акном. Мы ім радня таксама, Бо […]...
- Пракляцце восені Восень лістотай апалай цалуе Вочы князёўны з мрояў і сноў. І ў небе ліцьвінскім яна раскашуе, Як мара аб волі […]...
- Сышоў апошні снег з палеў Сышоў апошні снег з палеў, Птушыны спеў гучыць навокал, Зямля ўстрапянулася ад зімніх сноў І цёплы вецер дзме ў вока. […]...
- Ці ты бульбаш? Пазнай сябе: ці ты бульбаш? Ці згодзішся ў каторы раз Змірыцца з тым, што ты бульбаш? Забыць бацькоўскі той наказ: […]...
- Пекла, якое прарвалося (Радаван Караджыч) Радаван Караджыч Пекла, якое прарвалося Любая, хутчэй за ўсё чула ты, Але зараз пра гэта маўчаць. Да нас пекла праравлася […]...
- Сонныя цені Мелкі дробат дажджу за акном Будзіць сонныя цені ў пакоі, Па халоднай падлозе паўзком Лезуць ціха сляпыя настроі. Горад моўчкі […]...
- Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
- Апошнія провады Станислав Шастак Я ведаў, мама, ты мяне чакала Я чуў твой голас з родных мне грудзей. Тым голасам нам песні […]...
- Эпікурэйства Санет-газэль-туюг Дом на юру, вятры цалуюць юр, у ціхім доме піша вершы Юр. Ён наталіцца славаю паспеў, ён славіць краскі, […]...
- Ты не пытай мяне хто вінаваты Ты не пытай мяне хто вінаваты Ў тваіх няшчасцях і кумірах, Хай досвед твой так жудасна багаты, Хай чорт табе […]...
- Не пакідай Бачыш, як неба спусцілася так блізка да нашай зямлі. Вось так да цябе прытуліўся і я… Да мора хіснуцца ўсе […]...
- Прыйдзі Паглядзі – ужо страцілі бляск назаўжды мае вочы. Я душой ачарсцвеў, мае крылы зламалі вятры. Я па гэтаму соннаму гораду […]...
- Верная…сабе Калі сады ўбіраюцца кветкамі, ці лістота сцелецца долу, ці снягі ахінаюць дрэвы…, ці… …кіроўца сігналіць – жартуе, што вясной на […]...
- Адзіны і самотны Адізны і самотны, дарога нібы лёс Віхляе і кружляе нібы паперы стос Табою не спісаны, аднак чытаць ты мог Як […]...
- Чай Мокры асфальт… А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень. Ноч не аддам… Буду з табой. Нас не так шмат… А […]...
- Тваё імя гучыць у сэрцы Тваё імя гучыць у сэрцы, Нібы вакол званы гучаць. І я жадаю цябе бачыць, І буду я цябе кахаць… Сустрэча […]...
- Як прыйдзе мая канчына Як прыйдзе мая канчына, Пакіньце балкон адчынены, Каб меў я магчымасьць душою Пранесьціся над зямлёю – Над Гродняй, Гомляй, Вітэбскам, […]...
- Апошні лісток На галінцы вісіць Пажаўцелы лісток, Сірацінка дрыжыць І ад вільгацці змок. Ён не хоча ляцець у апошні палёт. “Ах, каб […]...
- На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
- Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі… Пад музыку дажджу і мы цішэй быць мусім. Чароўных пара нот – і […]...
- Човен у тумане Хвалі з туману. Бацька Неман. Цішыня. Човен стары, плыве. Рухомы плынню. Адкуль вандруеш ты?. З якога дня? Са Стоўбцаў. Альбо […]...
- ЗIМОВЫ СОН Вечар зiмнi дагарае, За акном прачнулiсь зоркi. У пячы агонь махае Рудой лапкаю вавёркi. Сон iскрыстым церушыцца, Спяць малыя i […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 9 – “Канцавая станцыя” Напружаны апошні віток… Рывок… Глухі ўдар… Падзенне… Усё… Больш нічога не трэба… Скончана… Пульсацыя ў скронях нібы ківач гадзінніка. Стук […]...
- А старая, гляджу, распагніціла печ “А старая, гляджу, распагніціла печ”, Ды паленамі дно аблажыла, Качаргу абхапіла, нібыта той меч! Страхаў, дымам вакол, напусціла. З крыкам: […]...
- Загрукалі дажджынкі-кастаньеты Загрукалі дажджынкі-кастаньеты. Ледзь вымавіла зрэшты: “Да світання”. Ты разлічыўся фірменнай манетай – Выдатна адчаканеным маўчаннем. З вакна – амаль вангогаўскі […]...
- Казаць “бывай” не трэба Казаць”бывай” не трэба, памаўчым, Ля навальніцай зрэзанага дрэва… Сціскае сцюжа рамянём сваім, У сківіцах пульсуючыя нервы. Глядзі у вочы, там […]...
- Сьнежань Прачнуўся сьнежань, сьнег і не спазніўся Мяне віхор халодны падхапіў, Душа ўздымаецца без успамінаў, Я вольная – гасанна на зямлі! […]...
- Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
- Салаўіныя ночы Чэрвень зноў побач крочыць, Ад вячорку да рання. Салаўіныя ночы Нагадалі каханне. Тое, што заблукала Дзесьці там у начы. Можа […]...
- МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...
- Там, за нябачнаю імглой Там, за нябачнаю імглой, Дзе зорак прадзіва, Яшчэ мы стрэнемся з табой, Так Богам дадзена. І будзем стоена лавіць Пяшчоту […]...
- Пра грэх Не ведаю, ці было ўсё так, Як трэба было зрабіць. Ці можна было адчуць той смак, А потым салодка сніць… […]...