Верш Сонцавіт
Свеце мой, не ляці ў бяздонне.
Свеце мой, азірніся – чуеш?
Недзе ў Жывы святой на ўлонні
Сонцавіт малады начуе.
Свеце мой, не крані маною
Сонцавітавы песні-крылы.
Над зямлёй, нада мной анёлаў
абярожная літасць-міла.
Свеце мой, ночадзеню любы!
Валадару смугі й ясноты.
He аддай, не прадай на згубу
Сонцавітавай дрогкай ноты.
Свеце мой, узыходны раю,
паступае сумніў да сэрца.
Жах на роспачным хісткім краі,
на сумежжы любові й смерці.
Свеце мой, Краю мой балесны,
мой адзіны праўдзівы Божа,
Сонцавітавай гордай песні
хай цямнота-пустэль не зможа.
Свеце мой, не згарай у крыўдзе.
Адары маю сцежку верай.
Сонцавіт не заблудзіць, прыйдзе –
разнасцежу насустрач дзверы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- На краі дажджу Вы зведалі гэта – У розгары лета Пабыць неспадзеўна На краі дажджу? Вы скажаце, пэўна, Што вам давялося He раз […]...
- Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...
- Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
- Заснуць ад водару магнолій Заснуць ад водару магнолій На фоне квецені садоў І больш не аднавіць ніколі Стракатасць маладых гадоў. Не смерці прагнучы, а […]...
- Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...
- Божа, паспагадай усім Божа, паспагадай усім, – I магутнаму, і слабому, I відушчаму, і сляпому, Каб у згодзе жылося ім. Божа, паспагадай усім, […]...
- Божа мілы Ах, Божа мілы, як жа жыць, скажы, Калі наўкола поўзаюць вужы, Калі замест людзей стаяць крыжы?! Ах, Божа мілы, як […]...
- Званы – б’юць! ЗВАНЫ – Б’ЮЦЬ! Жахалі жудасна стронцыя стрэлы, Плоймы агню – увысь, да нябёс. Толькі нікога на свеце цэлым, Хто змог […]...
- Божа, як хочацца плакаць Божа, як хочацца плакаць над словамі, зорамі, кветкамі, стаць няўлоўнай, бязважкай, бязмежнай; ачысціцца ад шалупіння разважлівых думак і неразважлівай веры… […]...
- БАЛАДА ЯЎСТАФІЯ ТЫШКЕВІЧА (18.04.1814-8.09.1873) Устаўшы рана, зноў зямлю капаеш, Ды ў курганах сівых не клад шукаеш, А-Беларусь, што тут была і будзе… І […]...
- Каб у любові ў родным краі жыць Хаця і шмат дзікунства на зямлі, але такое – поўны заняпад: каб маці-птушка крыламі сваймі не бараніла ўласных птушанят. Каб […]...
- Два лёсы Гэта неба ад краю да краю, Пад якім давялося мне жыць, Я да кроплі ў душу забіраю, Разапнуты на вечным […]...
- Вяртанне У вечаровай зыбцы цішыні задумліва зямля калыша стому. Святая ноч запальвае вагні – я з выраю вяртаюся дадому. Пра што […]...
- Захавай маю мову, чарговы наш век Захавай маю мову, чарговы наш век, Захавай, як лясы, сенажаці, азёры, Як світанне ў расе, я сцяжынку ў траве, Як […]...
- Ёсць на свеце такія краіны Ёсць на свеце такія краіны, Дзе расце нават хлеб на раллі, А мне нашы бярозы, каліны, Нашы краскі ў душу […]...
- Хлопец пашаньку пахае Хлопец пашаньку пахае, ой-ёй-ёй! Ў яго сошанька крывая, ой, божа ж мой! Прыйшла к яму чарнявая, ой-ёй-ёй: – Вазьмі ж […]...
- Дзесьці жаўра ў небе цінькае Дзесьці жаўра ў небе цінькае, Я ж у смерці на краю Басаногае дзяцінства На іржышчы пазнаю. З прагавітымі вачыма, Як […]...
- Ціха, ціха Гэтак ціха-ціха на Зямлі, Маладзік у небе дагарае, Бальшакі сумёты замялі, I снягам няма канца і краю. Цішыня заводзіць часта […]...
- З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
- З кутка жаданняў З цэлым народам гутарку весці, Сэрца мільёнаў падслухаць біцця – Гэткай шукаю цэлы век чэсці, Гэта адно мне падпорай жыцця. […]...
- ***Як бліскавіца ў цемрыве Як бліскавіца ў цемрыве – ты незвычайная у аднастайна-роспачным жыцці. Смяешся ты, калі душа ў адчаі, тужліва-светла плачаш – з […]...
- БАЛАДА АНТОНІЯ ТЫЗЕНГАЎЗА (1733 – 31.03.1785) Для краю тутэйшага, а не для ўласнае славы Будуеш палацы, купляеш друкарню і кнігі Друкуюцца, хоць вырастаюць […]...
- МЫ З ТАБОЮ ІСЦІННЫЯ Недзе сярод маетнасці Ёсць мы з табою ісцінныя, Як воблакі ў небе з бледнасці Ў блакіт незвычайны высціраны. Недзе сярод […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- “Ружа” А ці міг, ці век – не знаў ніхто там, Колькі моўчкі праляжалі мы На краі сыпучага сумёта Пасярод марознае […]...
- Песняй вітаю я вас Леглі шырока нівы калгасаў. Глянеш – разлог, далячынь. Стужак дарожных роўныя пасы Мераюць смужную сінь. Ходзіць паважна дбалы араты, Трактар […]...
- Недзе салавей пяе ў дуброве Недзе салавей пяе ў дуброве. Недзе рэжа хвалі цеплаход… Кніга вандраванняў і любові, Я пішу цябе з юнацкіх год. Вандраваць […]...
- Адчай Ці чай ці кава? Цікава… Не ведаю што і сказаць… Ка мне заляцела цыкада І ўдруг заглянула у глаза: – […]...
- Я мог лятаць Я мог лятаць… З лістотай у восень ападаць, Жаўруком вітаць у аблоках, Ноччу з зорамі маўчаць І снегам белым замятаць. […]...
- Сьпявае песні вецер ціха Сьпявае вецер песні ціха І шэпча дождж пра тое знов, Што сонца вжо адзалаціла Апошнім восеньскім лістом. У нязваных думках […]...
- Абнімі Абнімі ты мяне, маладая, Абніманнем гарачым, агністым, Дый памчымся ад краю да краю Вольнай думкай па свеце цярністым. Ў дзень […]...
- Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...
- МУЗЫ МУЗЫ На лясной паляне Дзве красуюць Музы. Янка на баяне Грае. Яны кружаць. Кружаць, пазіраюць Гляне на якую – Хлопец […]...
- Родная душа За цяжкасцю свайго крыжа, Бывае, не прыкмеціш, Што недзе родная душа Жыве на белым свеце. Яна адкрыта назаўжды І шчырасці, […]...
- НА ЗВАРОТНЫМ ШЛЯХУ На зваротным шляху дарогу Па пустэльнаму краю вядзе. Следам цiха пляцецца знямога У чаканнi ўтапiцца ў вадзе. Недзе побач, я […]...
- Сніцца родная вёска Там, дзе сосны спяваюць Песні белым бярозкам, Там спрадвеку стаіць Мая родная вёска. Я не ведаю болей Месца лешага ў […]...
- Дакуль? Дзевяноста другі – Беларусь у пажарах. Дзевяноста трэці – Палессе захлынулася вадой. Божа мой, няўжо ты ўзяў ахвярай За грэх […]...
- Я не супраць Я не супраць трапіць у ад, Не супраць у дрыгву зайсці, Няхай будзе здзеквацца кат, Я праз боль змагу перайсці. […]...
- Школа ў Навасёлках Светлы дзень прыгожы, сонца свеціць ярка Па-над роднай вёскай, рэчкаю Панаркай. Зіхаціць настрой наш краскамі вясёлкі, І званок склікае ў […]...
- Пакаянне Сэрцам на калені стану і заплачу, Дрэннага нямала у сабе я бачу. Я схілюся долу, Божа дай мне сілу, Каб […]...