Верш Сярод людзей – як у лузе паміж траў

Ещё вершы:

1. Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...
2. Я ў лузе кветкі не сарваў ніводнай Я ў лузе кветкі не сарваў ніводнай, Ніводнай зоркі з неба не схапіў, І, па жаданню прымаўкі народнай, Ні разу […]...
3. Паміж пункцірамі дажджу Паміж пункцірамі дажджу, Сярод шматкроп’я жвавых промняў Свой вобраз шыфрам запішу, Каб ты мяне калісьці ўспомніў. Дазволю жарсцям прарасці І […]...
4. Вы для мяне – хмель мройных траў Вы для мяне – хмель мройных траў, глыточак свежага паветра. Гадамі ў сне я Вас чакаў пад водбліск зор і […]...
5. ПАХНЕ Ў ЛУЗЕ КАНЮШЫНА ПАХНЕ Ў ЛУЗЕ КАНЮШЫНА… Пахне ў лузе канюшына, Горкі слезы л′е дзяўчына, Хлопец не мычыць, не целіцца, Абяцанкі мякка сцелюцца… […]...
6. На ростані паміж бярозаў – крыж На ростані паміж бярозаў – крыж… Драўляны слуп пад дашкам заімшэлым. Душа, здаецца, ў вырай адляцела, Увесь Сусвет спавіт туманам […]...
7. Ну і вецер за акном! Ну і вецер за акном! Гнуцца тонкія бярозкі. Пасадзіла як на злом на сямі вятрах нябоскіх… А мяне хто пасадзіў […]...
8. Мы розныя Забрала думкі восені турма, І шэпча пад нагамі лісце позняе, Што мы з табой сустрэліся дарма – Мы розныя. Мы […]...
9. Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
10. Былое адыйшло Былое адыйшло ў прыкметы, Яно, на лёгкіх крылах птах, Ужо спачыло на сёмым небе, Ужо на сямі, далей ляціць, вятрах. […]...
11. Сярод святла паўсонных ліхтароў Сярод святла паўсонных ліхтароў, Сярод шырокіх шэрых тратуараў, Уздоўж працяглых вуліц і дамоў, Звычайных крам і рэстаранаў-бараў, Пад звыклы піск […]...
12. Паміж намі не было нічога “Mіe;dzy namі nіc nіe by? o…” Adam Asnyk Паміж намі не было нічога: Ні прызнанняў, ні сустрэч, ні слоў. Але, […]...
13. Адзінота — сярод ружаў Адзінота – сярод ружаў, Сярод хмараў – забыццё; Заблукалы йдзеш у сцюжу, І кружляе вараннё. Шматгалоссе у самоце, Між усмешак […]...
14. Касцёр на лузе Вось і май надышоў неўпрыкметкі, Зноў рассыпаны ля берагоў Адуванчыкі – рыжыя кветкі, Залатыя вяснушкі лугоў. I табе трохі іх […]...
15. Блукаю паміж вёснамі і зімамі Блукаю паміж вёснамі і зімамі, Праз восеньскі гукаю зорапад Хвіліны, што магу назваць счаслівымі, Хвіліны, што не вернуцца назад. Шукаю […]...
16. Паміж Бугам і Дняпром Брэшуць, я не адракуся Не ад мовы, не ад вершаў Не ад Бога, што малюся Як пражыць, калі не верыш? […]...
17. Сярод дзён безнадзейнай тугі Сярод дзён безнадзейнай тугі, Палахлівага сну, бы з начніцаў, Паўстае толькі праўда Нажоў і нажніцаў: “Гэта ты! Толькі ты такі! […]...
18. Сярод ільда маёй душы Сярод ільда маёй душы Растуць дзядоўнік, крапівА, Іртуць, нажы, бо там садоўнік Ад брыва ліхога вока, ад сурока Амбасадар і […]...
19. Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
20. Здаваўся часам для людзей Здаваўся часам для людзей Недатыкальным А быў – не знойдзеце прасцей Недаравальна Таму, мажлiва, што глядзеў Я так узнёсла Памiж […]...
21. Паляванне ідзе на вампіраў, людажэраў, ды іншых… людзей Атрутныя дні І шэрая чэрнь, Смаўжыныя сцежкі, Халодныя пешкі. Паўзе людажэр на рамні У чарзе… І паскудная Ахінае смуга зноў […]...
22. Няма хады сярод балот Няма хады сярод балот, Толькі дрыгва, толькі багна, Аб чымсьці шапаціць чарот, Ды вольхі чорныя дрыжаць. Лясное, дзікае прывольле З […]...
23. Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...
24. Сярод асенняе пары Сярод асенняе пары Зноў у марах да цябе вяртаюся Як са знаёмым, са старым З бяскрайнім морам я вітаюся. Мяне […]...
25. МЫ З ТАБОЮ ІСЦІННЫЯ Недзе сярод маетнасці Ёсць мы з табою ісцінныя, Як воблакі ў небе з бледнасці Ў блакіт незвычайны высціраны. Недзе сярод […]...
26. Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
27. То з Алма-Аты, а то з Дуброўніка То з Алма-Аты, а то з Дуброўніка Я табе, любімая, пішу. Прымірыцца з прагаю вандроўніка Я цябе, любімая, прашу. “Ёсць […]...
28. Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
29. У чмяліным лузе Ой мурожна ды росна ля быстрай вады. Закасі мае вёсны, касец малады… Перапёлцы жалосна і чуюць лугі: – Закасі мае […]...
30. Час апошніх спеваў Розныя сцягі – Аднолькавыя гукі У сховішчах і дзотах Граюць да стральбы. Розныя нажы – Аднолькавыя рукі Розныя пістоны – […]...
31. Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
32. Вежа са слановай косткі Нам не забыцца ў каляровых снах і летуценнямі не бавіць час: да белай вежы на сямі вятрах вяртацца будзем мы […]...
33. БАЛАДА ВІКТАРА ВАЛЬТАРА (28.07.1902 – 17.04.1931) Пад Сатурнам нараджаюцца паэты І ў нябыт сыходзяць, як вада ў пясок. Ты, гаротны, добра ведаеш пра […]...
34. Белая ружа, чырвоная ружа Белая ружа мае адценне Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых, Чырвоная ружа мае адценне Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых. Белая ружа імкнецца паўторыць […]...
35. Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
36. Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
37. БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
38. Паміраюць хаты, сірацеюць сёлы Паміраюць хаты, сірацеюць сёлы Адцвітаюць беллю вішні ля вакон Цішыня да звону у вушах наўкола Вязкая, густая нібы страшны сон. […]...
39. Паэт праклёны слаў па тэлефоне Паэт праклёны слаў па тэлефоне… Які паэт? Канешне, не Гамер, Бо тэхнікі такой ні ў Парфеноне, Ні нават на Алімпе […]...
40. Знаходжу ў Багушэвіча натхненне “Не пакідайце нашай мовы!..” – Той Багушэвіча наказ Жыве і сёння паміж нас, Каго хвалююць яго словы. Сярод захопленых – […]...