Верш Чараўніца

Ещё вершы:

1. Сонечны верш Імкліва сонечная раніца Зямлю ў абдымкі прыняла… Ты да мяне плывеш абранніцай Святога боскага святла. Плывеш праз золата кляновае, Праз […]...
2. Першы снег, заўсёды ён з падманам Першы снег, заўсёды ён з падманам. Я ж яго чакаю зноў і зноў. Ён з’яўляецца заўсёды нечакана, Як прыходзіць першая […]...
3. Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
4. Што мне рабіць(What can і do) Мае мары, чамусьць, абмінаюць мяне, як аблокі плывуць куды вецер падзьме. кожны зроблены крок – памылковасць адна, бы халодная ноч […]...
5. БАЛАДА ДУНІНА-МАРЦІНКЕВІЧА (23.01.1808-17.12.1884) Не трэба чужога, не трэба чужога! Ні грошай, ні мовы, ні Бога,– Нічога не трэба чужога! Мужык беларускі-мужык, Ён […]...
6. Цемру бачыў днём, і сьвет уноч І сьвет я бачыў уначы, І цемру бачыў удзень. Ня чую галачы я ў цішы, І лесе бачу толькі пень. […]...
7. Чараўніца ноч У марскім бяздонні Гасіць ноч паходню сонца. Цёплыя далоні Распрасцерліся бясконца. У залатыя зоркі Таямнічы плашч расшыла, Сонныя пагоркі летуценнямі […]...
8. Часам я ў ночы сны дзіўные бачу Часам я ў ночы сны дзіўные бачу: Роіцца нейкі нязьведаны край, Повен то шчасьця, то радасьці – плачу, То зло […]...
9. Усё геніяльнае проста Усё геніяльнае проста, Як снег, што млее пад нагамі І рассыпаецца на дробязныя думкі, Расплюшчаныя лёсу сапагамі. Усё геніяльнае проста: […]...
10. Што, зламаўся? Што, зламаўся?… – Спусташэнне? Прорву роспачы пякучай, Страту мовы й слёз зняменне Ахіні рукой гаючай; Бездань цемені марознай, Бездыхання зеўру […]...
11. Шлях да зораў Я памятаю: кожны дзень ў летуценнях Я падаў уніз з высокага абрыву. І прачынаўся ў адно імгненне, Калі падняцца не […]...
12. Пераклад верша “Без тебя” (Пётр Градаў, 1967 г) Не магу, не хачу, не ўмею Жыць без цябе на свеце. Без цябе і сонца не грэе, Без цябе і […]...
13. Лiстапад Лiстапад – гэта месяц цемры Вечароў, што даўжэй за дзень Я мацней зачыняю дзверы Ад нядобрых лiхiх людзей Лiстапад – […]...
14. Родны двор Родны двор апусьцеў, абязьлюдзеў, Не чуваць тут ужо тых галасоў, Што ўзгадваюць радасьць ці роспач, Усіx маіx пасталелых сяброў.. Моўчкі […]...
15. Нічога Паміж намі нічога няма. Ні каханьня, ні здрады – нічога. І завея – як цень ад крыла херувіма – пасланьніка […]...
16. БАЛАДА ВАСІЛЯ ЗАХАРКІ (1.04.1877-14.03.1943) Стварыць дзяржаву і не ў ёй пражыць- Такі ўжо лёс, і гэты лёс не чорны. А за вакном у […]...
17. Беларусь мая, родная, мілая Беларусь мая, родная, мілая, Да цябе я заўсёды ляцеў Птушкай стомленай з выраю, Шляхам тым, што ідзе карацей. Не магу […]...
18. Лебедзь Лебедзь белы ў возера падаў, Падаў лебедзь ад кулі стралка, Не збярогся ад жорсткасці, звадаў, – У стралка не здрыгнула […]...
19. Шукаю ў начы Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
20. Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
21. Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...
22. Шукаю ежу для душы Шукаю ежу для душы. Ды не магу знайсці па смаку. І раптам – шэпт: “Сама пішы І раздавай свае прысмакі!” […]...
23. Я каюся Я каюся ў тым, што жыў няпраўдай, І праўды, нават, ведаць не хацеў, Я жыў ў багацці, было мне не […]...
24. Гараць рабіны за вакном Гараць рабiны за вакном Гараць рабiны за вакном I клён стаiць жоўтагаловы. Зямля пакрыта дываном З прыгожых лiсцяў каляровых. Курлычуць […]...
25. Прагулка на выратавальным катэры Прагулка на выратавальным катары Адчаліўшы ва ўсёй красе, пакінуў ззаду пляж стракаты, па гладзі возера нясе мяне выратавальны катар. А […]...
26. Крыжаносец 2 Другія здольны адмаўляць, І толькі… Больш нічога. Яны ня здольны дадаваць, Укласьці душу, душу бога. У д’ябла шмат, зашмат чаго. […]...
27. Упарты снег Лесам, полем красавік ходзіць без сцяжыны. Ажно бачыць – снег не знік з цёмнае лагчыны. Красавік яму: – Чаму не […]...
28. Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
29. Я чуў, каханая, што ты будуеш дом Я чуў, каханая, што ты будуеш дом, вялікі дом для ўласнага сямейства, а твой ваюе рыфмамі са злом, спаўзаючы паціху […]...
30. Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...
31. Раптам нешта ў душу накоцiць Раптам нешта ў душу накоцiць – Што было, я пачну ўспамiнаць Бачу – дрэвы ў далёкiм годзе Па калена ў […]...
32. Усім караблям – нязведаны маяк Усім караблям – нязведаны маяк, Усім падарожным – червеньская зорка. І я таксама падаю руку, Каб адчуваць жывыя прамяні. Дзе […]...
33. Над прорвай Як нам змагацца, Чалавек, За нас з табой змагацца? Ідзём у ХХІ век Над прорваю па кладцы, А ззаду – […]...
34. БАЛАДА ПАЎЛЮКА ТРУСА (6.05.1904-30.08.1929) “Падаюць сняжынкі-дыяменты-росы”, Падаюць бялюткі за тваім вакном. І бяжыць юнак па першым снезе босы Да труны з жытнёвым просценькім […]...
35. Гламурныя унтэрмэншы Гламурныя унтэрмэншы – Вораг найпершы. Сіянісцкія падсцілкі – Усе у Навінкі!! На нары, адпілкі!!! А нашыя мары: Бярозавы сок Калі […]...
36. 91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...
37. АПОШНi СНЕГ Снег апошнi – рэдкi рэкардсмен, На вачах ён чахне, прападае, Бо нiхто нiякiх перамен Ад яго вiзiту – не чакае. […]...
38. У навагоднюю ноч Калі ўначы пад хмараю зімовай Агні ў свята горад запаліў, Здалося: коўдрай рознакаляровай На Віцебск апусціўся небасхіл. А людзі йшлі…І […]...
39. Я па табе сумую нават Я па табе сумую нават Калі ты побач ціха спіш І ціха муркаеш-сапіш, Мой стомлены за тыдзень lover. Сумую па […]...
40. Скнара СКНАРА Жарты вам, ды мне не смех. Жонцы дай на заутра снег. Бо у рацэпце піша так, -Ну без снега […]...