Верш Птушкі
А птушкі ляцелі высока,
Краналі крылом гарызонт.
На поўдзень, напэўна, далёка,
Далей бы ад гэтых турбот.
Радзіму пакінуць нялёгка:
Свае тут жалейка і смык!
Для птушак адна ёсць палёгка:
Я чуў развітальны іх крык.
У крыку адчуў я надзею
На хуткі зварот іх дамоў.
І зараз, канешне, я веру –
Убачу пярнатых ізноў!
І мне так хацелася ў неба!
Ды стаў я, нібыта нямы…
Ляцець – птушкам больш да патрэбы,
Бо ў волі яны, а не мы!
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Птушкі вечнасці Мае дзяды далёка ад мяне – У вырай птушкай адляцелі. Таго, магчыма, не хацелі. Ды час паклікаў да сябе. Варушыць […]...
- Толькі птушкі могуць так любіць Толькі птушкі могуць так любіць Неба сінь, вясны прастор бязмежны. Толькі ім, свабодным і бязгрэшным, Так салодка і прывольна жыць. […]...
- Птушкі з казкі Птушкі з казкі Сыйдзе лёд – на возеры “аблокі”: лебедзі, прыгожыя, бы ў казцы, што з краёў вярнуліся далёкіх, што […]...
- А птушкі знікаюць А птушкі знікаюць… Не верце Паклёпніцкім слухам такім. На стомленых крылах праз вецер Вяртаюцца з поўдня гракі. Навошта у верш […]...
- О, птушкі О, птушкі! Ціўкаюць, звіняць, Шапочуць, каркаюць, шчабечуць… Яны не могуць не спяваць, Не перагуквацца аб нечым. У тым – прырода […]...
- Ляцяць белакрылыя птушкі Пабачыўшы многа краінаў, Малюючы розныя стужкі, На Бацькаўшчыну, на Радзіму Ляцяць белакрылыя птушкі Ляцяць і жадаюць убачыць: Блакітныя рэкі Радзімы […]...
- Як размаўляюць звяры і птушкі Закаханы ў жыццё і ў кожную мушку, Я іду каля хат і росных садоў. I са мной размаўляюць звяры і […]...
- Помніце, як птушкі грыбнікам высвіствалі Помніце, як птушкі грыбнікам высвіствалі I пра неруш песні на прамень нанізвалі?.. А як пруцца – бачылі – напралом з […]...
- БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...
- У Дзень Волі Гаварылі яму: – Сядзі дома, Бо на вуліцы сцюжна і золка, І ў такую пагоду, вядома, Чалавек – як ў […]...
- Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...
- Я веру Я веру ў Бога, І сілу Слова, І што нічога Невыпадкова. Я веру ў Вечнасьць Шляху зямнога І Чалавечнасьць, Што […]...
- Каханьне-дранік Любовь-морковь – это по-русски… Ня веру ў моркву-каханьне, веру ў каханьне-дранік, веру ў каханьне-бульбу, веру ў бульбоўнік каханьня! Веру ў […]...
- БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...
- О, Беларусь, душы Афины! О, Беларусь, душы Афіны! Жыццё дало мне лёс такі – З глыбінь сусветняй павуціны Жыцця шляхецкага карціны Сабраць, каб ажылі […]...
- Далей, я веру, будзе ўсё! Далей, я веру, будзе ўсё! А зараз – толькі пратрымацца, Не клапаціцца, не губляцца, Забыцца і не заставацца У адзіноце […]...
- Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
- Не спіцца Ну вось і Спас прайшоў арэхавы… Туман хусцінкай над вадой, А неба зоркамі-прарэхамі Ізноў спрачаецца з імглой. Гуляе месяц па-над […]...
- Керч Керч Пясок гарачы, цёплы вецер. Керч. Я тут адзін як і ў жыцьці. Тут можна ўсё. Хоць проста легчы І […]...
- Адуванчык Адуванчык, Дзьмухавец, Кучаравы маладзец. Стаў ён Пры дарожцы На даўжэзнай ножцы. Дзьмухнуў вецер – Адуванчык Стаў нібыта Абарванчык. Адуванчык, Дзьмухавец, […]...
- Пра Арла П Р А А Р Л А Арол быў вольнай птушкай неба, Была да хмар яму патрэба, Але-ж аднойчы з […]...
- Няма ў вачах натхнення Няма ў вачах натхненьня, І словы не вызываюць даверу. Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне… Ў шчырасьць паводзін – ня веру. Каханьне – […]...
- Я стаяў Я стаяў на гразкiм, прамоклым асфальце, Iшоў дождж – Сапраўдная сусветная залева, Але гэтай ноччу Мне чамусьцi Не хацелася спаць. […]...
- Гадзіннікі не цікаюць Гадзіннікі не цікаюць – Гадзіннікі ўцякаюць. I каюцца вялікія, I трыумфуе Каін. Хоць інтэграл – не інтрыган I ў суму […]...
- Я ведаю – ўсё будзе добра потым Я ведаю – ўсё будзе добра потым, А зараз несканчоны дождж і слота, І ў сэрцы толькі сум і адзінота. […]...
- Ноч, аўтобус, Шабаны Ноч, аўтобус, Шабаны, Радам чыйсьці твар памяты. Дзень прасіжваў я штаны, Зараз еду ўжо дахаты. Шмат чаго паспеў зрабіць, Шмат […]...
- Аглядальнікі Вакацыі высокіх дамоў. агламерацыі аглядальнікаў тваіх сноў згубяць сэнс ізноў. Праглынай святло, зьзяй перада мной. некалі было ў краіне мрой… […]...
- Маці і дзіця Маці корміць сыночка. – Я суп твой есці не магу! -Еш, еш, а то заву Бабу Ягу! -Ты, мамачка, упэўнена, […]...
- Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
- Зварот да Купалы ЗВАРОТ ДА КУПАЛЫ Па роднай старонцы душа забаліць, – Пачую здалёк: загукала. Вяртаюся зразу ў дзяцінства, калі Звяртаюся я да […]...
- Ноч Дождж, як магічная скрыпка, Хмары, як сонны скрыпач, Неба – іскрыстая піпка; Вусны гавораць: “Прабач!” Згубіў у цямрэчы дарогу, Блукаю […]...
- Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...
- Мой Храм Традыцыйны мой прыем Ад хвароб і хвалявання, Хоць увечары, хоць днем У лес іду на паляванне. Без сякеры, без ружжа, […]...
- Дзяцінства Мне здаецца, што гэты свет штучны, Што шчырасць мая дзесьці знікла, Раставраюцца словы бязгучна, І радасць галавою панікла. Ужо рэдка […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ РАМАНЮКА (3.01.1944-4.09.1997) Твой саламяны капялюш, нібыта німб, Над беларускімі дарогамі плыве Туды, дзе хат гасціннае святло, агні Кастроў, крыжы, што на […]...
- С’est la vіe Прайшоў наш час, санэты адгрымелі. Шкада, канешне, мары, пачуцьця. А колькі слоў сказаць мы не пасьпелі, Я зараз толькі прагну […]...
- Апошні лісток На галінцы вісіць Пажаўцелы лісток, Сірацінка дрыжыць І ад вільгацці змок. Ён не хоча ляцець у апошні палёт. “Ах, каб […]...
- Разбітыя мары …І мары былі залатыя, І гукі не рэзалі слых. Мы думалі, што не такія, Адрозныя мы ад усіх. Ды зараз […]...
- Надта хочацца ў вырай Надта хочацца ў вырай. Мая белая лебедзь, а ці хочаце Вы ў рай? мне хацелася б ведаць, мне хацелася б […]...
- БАЛАДА МІХАЛА ЦЮНДЗЯВІЦКАГА (1836 – 2.06.1863) “Мужыцкую праўду” сялянам чытаеш У дымнай карчме каля пыльнай дарогі. Чытаеш, нібыта агонь раздзімаеш, Агонь, што асвечвае […]...