Верш Алесі Адамаўне Бабарэцы

Штонядзелі спяшаліся мы ў гэты дом
І сядалі за стол з беласнежным абрусам.
І, хоць горад чужы пільнаваў за вакном,
Тут сябе кожны з нас адчуваў беларусам.

Тут штораз аднаўлялася повязь часоў,
Тут гучалі імёны забытых герояў –
Легендарных паэтаў, вясёлых хлапцоў,
Тых, якіх забівалі з-за вершаў і мрояў.

І спявалі мы песні Радзімы сваёй,
На няшчасце, далёкай, на шчасце, адзінай.
І, здаецца, вастрэй сумавалі па ёй –
Песні песняў, якая завецца Радзімай.

Ну а потым, калі, атрымаўшы дыплом,
Я вярнуўся ў свой Менск, бо патрэба наспела,
На канцэртах альбо за бяседным сталом
Бракавала мне нашых аматарскіх спевак.

Ды я ведаў – як песню ў мяне адбяруць,
Да Алесі Адамаўны ў госці збяруся,
Каб упэўніцца зноў, што жыве Беларусь,
Покуль гэткія людзі дбаюць аб Беларусі!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Дыпламаваны Баран У адным сяле (не важна – дзе) Хадзіў Баран у чарадзе. Разумных бараноў наогул жа нямнога, А гэты дык дурней […]...

Алесі Дзеці – гэта шчасця для тых, Хто жадае іх нараджэння, Мая дачушка, успамін маіх- Мільён, ад твайго з`яўлення. Твой першы […]...

Мае сны Я нават і сёння Сню светлыя сны, Што быццам мой бацька Вярнуўся з вайны. Сядзіць за сталом І гамонку вядзе […]...

… Як лянотна бывае балбесу Як лянотна бывае балбесу Варушыць сваёй пятаю кропкай. “Я, маўляў, пад свой пледзік залезу, А вы там – хоць мурлыкайце […]...

Ідэал шукаю Ідэал чалавека, а дзе ж ен? Існуе, існаваў альбо не? Светлы розум зямны альбо здзека? У мірны час альбо на […]...

Бяда Бяда… яна не папярэдзіць – як злодзей завітае ў дом: калі збіраюцца суседзі за трохкілішачным сталом. Яна маланкаю і градам […]...

Салдаткі Тапталі ржышча, секлі буралом, Жыццём масцілі горасныя кладкі. Усё радзей за песенным сталом Збіраюцца трывушчыя салдаткі. На сукнях адгарэла мурава… […]...

Сімулянт Імкліва імчыцца хоць час, У нагу Лявон з ім крочыў. І не дай Бог калі каб вас На гэтым свеце […]...

Мой Менск Квітней багаццем праз вякі, Мой Менск – нязгасна зорка! Ляціць аб велічы тваёй гаворка. Квітней багаццем праз вякі! З выявай […]...

Перапіс грахоў Пачаўся перапіс грахоў: Іх як калосся ў жыце… Усе грахі сваіх сяброў, Суседзяў, саслужыўцаў, Дзяцей малых, Бацькоў старых, Буфетчыц на […]...

У Гомлі, дзе маўчаць званы У Гомлі, дзе маўчаць званы І дзе дрыгва люд паланіла, Стаіць, нібыта вартавы, Наш ГДУ імя Скарыны. Прырода невуцтва і […]...

Хлопец з гітарай Як толькі гаммы блюзу пачуе слых яго, І быццам трэскат друзу струна парве святло, І рытмы рок-н-роллу зноўку ціш ўзарвуць, […]...

Прыгажосць Прыгажосць Ў віхуры цемрадзі і злосці, Ў будзённай шэрай чарадзе Нам ёсць патрэба ў Прыгажосці Не менш, чым ў хлебе […]...

БАЛАДА КАМІЛЫ МАРЦІНКЕВІЧ (каля 1837-пасля 1886) Ты ў высылцы за кінутыя кветкі Паўстанцу на яго апошні шлях Глядзіш на свет з усмешкай вельмі […]...

Чэрвеньскі світанак у самотным Эдэме Адвярэдзяць раны… час міне… чэрвеньскім світанкам завітае ў сне тая што туманам у нябыт сышла прывідам няісным промнем між пачвар […]...

Менск і МІнск Ён будзе жыць, покуль жывыя храмы, Усё часьцей там чутны сьценаў трэск, На фатаздымках бачны твае брамы, Забыты ўсімі старадаўні […]...

МУЗЫКА ДАЖДЖУ Плачуць хмары. Мокнуць клёны. Летні дождж са мной вальсуе. З дынамічнасцю шалёнай На асфальце ён пульсуе. Forte, semplice, veloce… Гэты […]...

Я вярнуўся ў свой стан Я вярнуўся ў свой стан. Я цябе зноў не бачу. Наша шчасце – падман. Ужо ні што не перайначыш. Усё […]...

Човен у тумане Хвалі з туману. Бацька Неман. Цішыня. Човен стары, плыве. Рухомы плынню. Адкуль вандруеш ты?. З якога дня? Са Стоўбцаў. Альбо […]...

БАЛАДА ІВАНА ЛУЦКЕВІЧА (9.06. 1881–20.08.1919) На Роса ў Вільні росы, нібы слёзы, Бо ты ўсё ж не вярнуўся з Закапанэ, Бо ты вярнуўся […]...

Махлярства Махлярства Жарт Адзін баран купіу кампьютар И плеу тут статку дзеля понту – Я афіцыйны дыстрыбьютар – Ужо спец па […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...

СЕДЗЯЧЫ Ў ЭЛЕКТРЫЧЦЫ “асіповічы – менск” і пішучы гэты верлібр я выразна ўсвядоміў што ня ўмею пісаць пра тое пра што ня маю […]...

О, птушкі О, птушкі! Ціўкаюць, звіняць, Шапочуць, каркаюць, шчабечуць… Яны не могуць не спяваць, Не перагуквацца аб нечым. У тым – прырода […]...

Лісцем, распусна нафарбаваным Лісцем, распусна нафарбаваным, Менск закіданы. Колеры сціплых апошніх кветак Стрэнуцца зрэдку. Вецер з імпэтам бамжоў заганяе Грэцца ў трамваі. Я […]...

Шэры Джон і Білі Шпіён У шрамах далоні, Упэўнены позірк, Ен бачыць усіх нас, паверце. Ідзе па пероне Душой у рок-н-роле Паходкаю легкай да смерці. […]...

Ад шчасця сэрца скача, як дзіця Ад шчасця сэрца скача, як дзіця, Ад бед яно, як млын, шуміць начамі, Варочае цяжкімі камянямі, Падлічваючы горычы жыцця. Ды […]...

Зімняя ноч Зімняя ноч. Сцюжа Неба снягамі кружыць, Грае ў трубе вецер Незразумелы джаз. Мы, дзякуй Богу, дома. Нам тут усё знаёма. […]...

ВЯРНУЎСЯ САКАВІК На двор вярнуўся сакавік Сумётамі падталымі, Загаласілі капяжы – Зіма адгаспадарыла. Ня ведаючы сам таго, Я разьвітаўся зь ёю – […]...

Рыса Клаўся снег на мяне калярова, карункамі, не даваў больш сабрацца на гэты раз з думкамі, замінаў, як ніколі, напэўна, да […]...

Вясновая кніга Вясна ў ядвабах, аксамітах Прыйшла на пушчы і палі, Зімы даношаную світу Зняла з набраклае зямлі. Прыйшла – і рэчка […]...

Радкі Яны прыходзяць са слязамі Альбо са смехам сярод слёз. Не верце, што радкі вазамі Вывозіць з ночы творца-бос. У час […]...

Не магу, не хачу адмовіць Не магу, не хачу адмовіць, Калі просяць вочы твае, Калі рукі пяшчотна ловяць, Твае рукі ловяць мае. Сёньня твой, я […]...

Чаканне Чаму за мною ты так робіш, Ты ж абяцала што не кінеш! Але навошта так ганебна Зрабіла з тым каго […]...

На радзіме Ізноў я бачу сэрцу мілы родны кут, Усё i любасна мне i знаёма тут. Лiчу з усмешкаю суседскiя агнi. Старога […]...

Пчаляры Пчаляры Напісана пад уражаннем ад раённага злёту пчаляроў Лідчыны Пчаляры закрываюць сезон: п’юць шампанскае, тушаць дымар – і бакалаў разносіцца […]...

Сёння ў нас юбілей Сёння ў нас юбілей, Усіх са святам віншуем! Наліваёце смялей – Вып’ем чарку-другую. За гасцінным сталом Разгарайся, вяселле! Наліём і […]...

Чырвоная кропка Чырвоная кропка – бясконцасць, мы бога шукаем навукай… Ад моцы сваёй набываем бадзёрасць, распрануўшы дрыготкія рукі. Прыйдзе час, разгадаем бога […]...

А я верыць у казкі хачу А я верыць у казкі хачу. Так упарта. І так зацята. Кужаль бачання веры. Скручу. Непатрэбна. Адмоўнае сальда. Захінуся ў […]...

Замяло снягамі сад Замяло снягамі сад,- Летнія заранкі,- Дзе з узыходам ружы ў рад Ткалі нам світанкі… Ўспамінай свой кожны крок, – Ранішні, […]...