Верш Хлебаробы
Вось яны ідуць гуртом абедаць,
Дрэнна апранутыя, маўчкі.
Хлебаробы, ці ж іх нам не ведаць,
Нашы вескавыя мужыкі.
Хлебаробы – слова то якое.
Трэба ганарыцца ім нібы.
Толькі вось жыццё ў іх такое,
Што скарэй яны – хлебарабы.
Бо за тое, што яны працуюць,
Нажываючы сабе гарбы,
Не заплоцяць, ці альбо змухлююць,
Вось жыві тады, ці то памры.
Ці ж таму, забыў пра ўсё на свеце,
Нібы та ваду – гарэлку п’юць?
Ну а побач падрастаюць дзеці
І ў гэтым пекле ўсе жывуць.
Ну і як жа выжыць селяніну?
Як сваё жыццё так павярнуць,
Каб нікому не плаціць даніну,
І каб волю для сябе вярнуць?
Працаваць каб на зямлі свабодна
І над каркам не стаяў каб жлоб.
Калі б так…,няскора верагодна
Вернецца ў вёску хлебароб.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
- Малалеткі Мы ж дзеці Між дзён і начэй нібы між ног дарослых на танцплашчадцы фарбуем твары быццам пасхальныя яйкі падсоўваем ў […]...
- Адступаюць лясы Адступаюць лясы. Высыхаюць балоты. Усё меней красы – Усё больш адзіноты. З дбайным сумам глядзяць Землякі-хлебаробы На сваю сенажаць, На […]...
- Мой свет Мой свет, што берагу з маленства, У сэрцы і душы маёй. Нідзе не знойдзеш падабенства Маёй старонцы дарагой. Мая Радзіма, […]...
- Жураўлі ў вырай адлятаюць Жураўлі ў небе мітусяцца, Зграя з крыкам ў вырай адлятае. Мне таксама каб туды падацца, Дзе дзяцінства знічкай прападае. Выведзе […]...
- Хлеб Ці гэта звычка, ці патрэба – Адчуўшы лепшы ў свеце пах, Я зноў цалую бохан хлеба, Які трымаю у руках. […]...
- Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
- Запела вясна сваю песню I шумам задумнага лесу, I шчэбетам птушак шчаслівых Запела вясна сваю песню, Запела на збуджаных нівах. Выходзіць сялянін на поле, […]...
- Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ЛУЖАНІНА (2.11.1909-13.10.2001) Жыццё прайшло, як кніга прачытана… Жыццё прайшло, нібы святло ўзарвана І Храм разбураны на ўзгорку тым, Дзе ўсё, як […]...
- Пчолы і трутні Стаў даводзіць селяніну Нехта нейкі ў чорным: Як павінен быці ўслужным, Згодлівым, пакорным. – Бо і пчолцы, – кажа ў […]...
- Пытанні Ці чуеш, як крочыць удалеч таропка час? – Адлічвае крокі гадзіннік бесперапынна. Куды б ён ня йшоў – пастаянна ідзе […]...
- А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...
- Жыццё даецца, каб жыццё тварыць Жыццё даецца, каб жыццё тварыць. Каб светла-залатую яго ніць віць і далей – любоўю, справай дзейнай ды словам, што ад […]...
- Свабода з вытокаў Улада не можа навесці парадак… Анархія? Дык гэта так людзям страшна… Бывае, Што схопяць так дужа за карак, Вось гэта, […]...
- Дзяўчынка малюе Хоць за смерцю стаяць у чарзе, Дзеці ёсць дзеці. Скачуць на адной назе, Забыўшы пра ўсё на свеце. Жыццё іх […]...
- Парк імя Ільіча Восеньскі дзень, Нібы весні, Сонца з блакіту Глядзіць. Саджанцы Дзеці Прынеслі Сад свой Ля рэчкі садзіць. Дрэўца трымала Марынка. Ямку […]...
- Каб было ў цябе шчасця багата Каб было ў цябе шчасця багата І не скрыбліся кошкі ў душы, Карані свае – маці і тату – Нібы […]...
- Ікары Захаванае сонца ў далонях Вялікага Бога, Захаванае сонца, дзе хворыя дзеці пяюць. Мне здаецца знаёмай мая незямная трывога, І зьнямогу […]...
- Чуеш, тата Пад, язджаю да радзімы – Вось і Сцвігі берагі, Дзе і у леты, і у зімы Ты, мой бацька дарагі, […]...
- Таму вось і баюся Сьмерці Ужо не страшна мне памерці Ды без цябе я буду Там Таму вось і баюся Сьмерці Бо лепш Жыццё табе […]...
- Сяргею Есеніну Калі правы свае “качала” Пасрэднасць і замоднасць, Крычала кнігаўка адчаю Твайго самотна. Душа спагады не прасіла. Хоць і было астрожна […]...
- АДЛІГА Ў СНЕЖНІ Адлігу ветрам прынясло і снег счарнеў, палезла ўсюды смецце. Вароны ў лужах, якмалыя дзеці, Шукаюць дзён зімовых шкло. Такая вось […]...
- Сплятае смуткі на каклюшках Страшылі цёплы дзень раскаты артылерыйскіх батарэй, а мне б дайсці да роднай хаты, мне б дапаўзці да роднай хаты, патрэбна […]...
- Гуртуймася, сябры! Гуртуймася, сябры, у адзіны, загартаваны, дужы Чын, каб спраўдзіць мары аб Радзіме, сваё жыццё аддаючы! Яно ня вартае нічога, яно […]...
- Падслуханае ў электрычцы – Кажаш, не забыў, успамінаеш? Ну а як жыццё тваё цяпер? Штось вачэй, гляджу, не падымаеш, І нясвежы з гальштукам […]...
- Нос У справы не свае, нібы затычка, Уткнуцца нейкі Нос пасмеў, Дык вось і ўрэзалі яму аднойчы пстрычку, Ды так, што […]...
- Лавелас Лавелас Сустрэў таварыша па школе, “Ну, як жыццё? – спытаў яго. – Ці зелена ў цябе ў полі? Дабіўся ў […]...
- БАЛАДА ЛЕСІ БЕЛАРУСКІ (1920-1948) Ты ўсё стрывала, і ты ўсё змагла, Прайшла жыццё і ўпэўненна, і прама. Апекавала Ефрасіння Храмы, Ты ж душы, […]...
- З каханнем да мэты Я каханне сваё праз жыццё пранясу. Падарую яго без астатку Той дзяўчыне, якую я моцна люблю, Якую кахаў я з […]...
- На Беларусі бог жыве “Когда бог, спустившись с неба, вышел к народу из Питанских болот, ноги его были в грязи…” А. і Б. Стругацкія […]...
- Дзень Народзін канібала Дзень Народзін канібала А вось ежы досыць мала! Плачуць, плачуць яго дзеткі: “У супе косці ды шкарпэткі! Тата, тата, хочам […]...
- Па-рознаму Па-рознаму розныя людзі тлумачаць Аб тым, што вачыма уласнымі бачаць. Па-рознаму складзены думкі людзей Аб сэнсе жыцця, аб парадку падзей. […]...
- Мы – жыццё! Сёння ў сонечны дзень сонца кажа са мной І святлом засцілае мне вочы… Як зайграем з ім разам струною адной […]...
- Ля казявак малых Ля казявак малых, ля жукоў аднарогіх – Зь мірам ціха жыву, Мурашам, што паўзуць да стала ад падлогі – Цукар […]...
- Пытанне ўсім Нёс З нябёс Усім па тайне Вецер-вецер, Хмарачос, І капрызнае пытанне: У каго Даўжэйшы нос? І адразу ўся дзятва Кажа […]...
- Пасля дожджыку ў чацвер Пройдзе дрэннае надвор’е скінуць кепскага цара птушкі вернуцца ў Пагор’е дзе дзяцінства спіць пара. Край пакіне жах хваробы… нехта знойдзе […]...
- БАЛАДА ЗМІТРАКА БЯДУЛІ (23.04.1886-3.11.1941) Вайна за спінаю і прад табою. Цягнік сівы ў зіме, як кол, стаіць. І ўсім жыццё жыццём, вайна вайною, […]...
- У полі кукурузы З усходу на захад і з поўдня на поўнач адна кукуруза, як быццам учора Хрушчова Мікіты пачулі загад. У моры […]...