Верш Дух свабоды ляціць над зямлёй беларускай

Дух свабоды ляціць над зямлёй беларускай
Вечны прыгнёт адышоў у глыб вякоў,
Нас вялі па сцежцы цяжкай і вузкай,
Але мы шырокім пайдзем бальшаком.
Шмат вякоў нас бізун лупцаваў,
І чужынцаў на карку мы неслі заўсёды,
Але з гэтых чужынцаў ніхто і не знаў,
Што мы ў рэшце такі прыйдзем да свабоды.
Не маглі даведацца пратое яны,
Што ў кожнага з нас у сэрцы ляжыць,
Нешта чыстае, светлае з Духам Святым,
Як бліскучая знічка гарыць.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Голас Радзімы ляціць над Зямлёй Голас Радзімы ляціць над зямлёй Голас знявечаных цяжкай тугой, Што так па кропельцы цягам гадоў Мы адцураліся мовы бацькоў. Як […]...

Свабоды дух, ляці на крылах Свабоды дух, ляці на крылах, нібыта птах прыгожы, вольны, хай грукацяць сабакі з тылу па-за смуродам навакольным. Ляці вышэй, каб […]...

Прок (ЯК ІДаЛ) Свабоды Быў беларус у гэтым свеце, які прарочыў на бяду, знаёмы шмат каму, і дзесці ў вершах ведам мужыку. Ён ведаў […]...

Свабоды і вясны! Ляжаць! І сцелюць на падлогу. Стаяць! Паставяць да сьцяны. Бяжаць! І служаць свайму “богу”. Не спаць! Нібыта ў час вайны. […]...

Мы шукалі свабоды слова Мы шукалі свабоды слова, Мы метафарай білі лёд Старых ісцін і ісцін новых, Адпраўлялі сябе ў палёт. Ну а зараз […]...

Пашкадуем, i моцна яшчэ пашкадуем Пашкадуем, i моцна яшчэ пашкадуем, Як да розуму прыйдзем (а прыйдзем, вiдаць!), Што, пра будучнасць дбаючы, гэтак бяздумна Завiхалiся памяць […]...

Грувасткія цені плывуць над зямлёй Грувасткія цені плывуць над зямлёй – То хмары ў благім прадчуванні. І вецер спявае пра “вечны спакой”… Разрушаны ўсе спадзяванні. […]...

Беларускай Мове Калі жывеш на Беларусі, Цябе задумацца прымусяць: “Я дзе ж знаходжуся, панове? Зусім не чую слоў на мове, Што тут […]...

Беларускай літаратуры Мне заўсёды здавалася крыўдным, Што пісьменства, падцяўшы манжэт, Не ў маіх, а ў чужых краявідах Нараджала цікавы сюжэт; Што ў […]...

Увысь ляціць пегас крылаты Увысь ляціць пегас крылаты Ў гэта неба над зямлёй, Толькі ведае вершнік багаты, Дзе ж яго родная хата? Там, дзе […]...

Ляціць красуня варона Я вокам наглядальным ў той момант апрануся, – ўзмахну крылами, над старажытнай Белай Руссю Убачу подзвігі бацькоў, князёў, святых, – […]...

Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...

Я беларускай мовы носьбiт Я беларускай мовы носьбiт, Адданы за яе змагар. Няўжо не будзе прыкра ўнукам, Што мы згубiлi гэты дар… Брат-беларус, прачнiсь […]...

Пакуты беларускай мовы З-за непахіснасці крочыла ззаду, Змардаваная, згвалтаваная часам, Безнадзейная, але ж непаданая гаду, Цягнулася з тым, хто пакрыўдзіў, разам. Вочы пабляклі […]...

Ляціць цягнік, грукоча Ляціць цягнік, грукоча па стыках жорсткіх шпал… Пра нешта там ляскочуць калёсы абапал дзьвух рэек паралелных… І шум, і звон, […]...

А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...

Ласка і дзеці – Памажыце, ну, хоць трошкі! Я ў пянёк ушчаміў ножку. Калі ласка, калі ласка! – Просіць міла звярок ласка. Просьбу-кліч […]...

Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! […]...

У лясах У лясах Чужынцаў косці Дагніваюць. А былых салдатаў Кулі Даганяюць. То інфарктам, То сухотамі – А толькі Праразаюцца Варожыя асколкі. […]...

Іскрынка волі На кiм iз нас адпачывае? Да часу да пары Цi можа дзе яна лунае У лузе, лесе, небе, на зямлi? […]...

Багаж кахання Такі мы сабралі багаж кахання, Што многім за жыццё не назбіраць! Яго нясем з пяшчотай ад світання І нам, канешне, […]...

БАЛАДА АНАТОЛЯ АНІКЕЙЧЫКА (11.07.1932-3.02.1989) У камянях, у бронзе, у граніце Ты пакідаеш цеплыню душы, Як летам неба васількамі ў жыце Пасеена, дзе быць […]...

Песня зь мiнуўшчыны Над краiнай – хмары, хмары… Крыкнеш гучна – глуха, глуха… Нашыя надзеi-мары Замятае завiруха. Жах у чалавечым сэрцы. Цемра ў […]...

На родных месцах Бор, палеткі, гаі, Песня родная матчына, Кут бацькоўскай зямлі, Дарагая Ушаччына. Чым пацешыш мяне Ды якімі навінамі?.. Рад, што зноўку […]...

Тчэ палатно жыцця Тчэ палатно жыцця… Цяпер у школу ходзім толькі ў госці, Разбурыў час у маленства наша мосцік, Вядуць туды ўспаміны-сны упарта. […]...

Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...

Адыходзiць эпоха адна Адыходзiць эпоха адна I за ёй надыходзiць другая. Колькi iх адышло, а вайна Ўсё яшчэ над зямлёю шугае. Тыднi – […]...

Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...

Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...

Слухай, любы, гэта праўда Слухай, любы, гэта праўда, Гэта праўда, не мана: Апазіцыя каханню Прада мною, як сцяна. Не паверыш, я хадзіла Так і […]...

Мяне не чытаюць ірландцы Мяне не чытаюць ірландцы І верш не ўбачаць вось гэны, Хоць я такі ж самы ў п’янцы І маю падобныя […]...

Рэч Паспаліта Рэч Паспаліта, крывёю абліта Колькі ў цябе палегла сыноў? Рэч Паспаліта, полымем змыта З нафтаправоду цячэ чорная кроў Рэч Паспаліта, […]...

Вырай Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх іду, як калісь, у задуме цяпер я, і ў небе мне звоніць блакітным, высокім сівое […]...

А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...

Мне горад пустынны заўсёды Мне горад пустынны заўсёды, Там гулка…і ўсё ж такі глуха. Пустэльня на сэрцы прыроды Гудзіць і трашчыць на вуха. Вядзе […]...

Беларуская чайка Памяці Ларысы Геніюш Беларуская чайка! Да Вас, Я звяртаюся толькі на Вы. Дзякуй Вам, што ляталі ўвесь час На сваёй, […]...

Я закаханая У маём сэрцы страшны бой – Я закаханая ў цябе. Ты належыш да кожнага, але ты не мой. Дарагі, што […]...

Паэты, любыя, вы ўсё маглі Паэты, любыя, вы ўсё маглі! Агнём ласкавым налівалі склянкі. Якія прыгажуні ў вас былі! I вечары, яснейшыя за ранкі! Але […]...

Знаходка Усе знаходзяць, я губляю… Ці гэта лёс, ці то экзамен? А можа нехта там жартуе, каб лепш адчуць маю натуру? […]...

Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...