Верш Нічога ня кажуць людзі
Нічога ня кажуць людзі.
Нічога ня пішуць газэты.
Сышоў дэпрэсыўны студзень –
Дзялянка ўрачоў і паэтаў.
Няма ніякіх навінаў.
Жыцьцё – абрыдлым лібрэта…
Нібыта тут не краіна,
Хутчэй – узорнае гета.
Усе задаволены ў меру.
Ў спагадзе каты і вязьні.
Адны гадуюць хімераў.
Другім утульна ў маразьме.
Табу на існасьць.
Ўсе сьведкі –
Спаліўся бог на валюце…
За бел-чырвоныя кветкі
На пажыцьцёва асудзяць.
19/03/2013
Ещё вершы:
- Нічога Паміж намі нічога няма. Ні каханьня, ні здрады – нічога. І завея – як цень ад крыла херувіма – пасланьніка […]...
- Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...
- Нічога значнага, проста нядзеля Нічога значнага, проста нядзеля, Бязгучна плача мая надзея. Згубіла сонца восенню хмурай, Ураз неба стала такім панурым. Я абяццала сабе […]...
- Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
- Не прадчуваецца нічога Не прадчуваецца нічога; Ці я душой так аглушэў, Ці стаў бліжэй да Пана Бога, Ці каля людства падужэў? Не прадчуваецца […]...
- Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца, Час адчыняе новыя сьметніцы. На неба раз ў год паднімуць насы, Вып’юць віна, кусануць […]...
- Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
- Жывыя сьведкі застаюцца Жывыя сьведкі застаюцца… Праносяць праз гады Каштоўных скарбаў рэчы Усё, што зьбераглі дзяды. Архівы, дакумэнты, кнігі – Іх лёс у […]...
- Можа нічога не было Можа нічога не было, Можа – прывід, а можа – ява. Можа пачуцці замяло Чырвоным лісцем лістапада. Яшчэ надзею шле […]...
- Нічога мераць не хачу на грошы – Нічога мераць не хачу на грошы І сквапным быць – ніколі не змагу. Сваю пяшчоту маме я прыношу, Перад […]...
- Калі б наперад людзі ведалі Калі б наперад людзі ведалі І тое загадзя спазналі, Што іх чакае ў Дамадзедаве Ў гаротным аэравакзале! Яны бы планы […]...
- Паміж намі не было нічога “Mіe;dzy namі nіc nіe by? o…” Adam Asnyk Паміж намі не было нічога: Ні прызнанняў, ні сустрэч, ні слоў. Але, […]...
- Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Лепей лічыць варон альбо на вакзале вагоны Сядзець пад замком маўчаньня слухаючы парасоны Песьню […]...
- Людзі, якія смяюцца За маім акном сьвеціць сонца; за маім акном прабівае глебу трава, і дрэвы шумяць ледзь чутна; за маім акном зьзяюць […]...
- Верш, напісаны за паўгадзіны да таго, як нічога не здарылася Вы ведаеце? не? а я ведаю дакладней я здагадваюся пра гэта я здагадваюся што хутка адбудзецца нешта але пакуль ня […]...
- Мне кажуць Мне кажуць на зямлі ўжо мір І ўсе сябры. Мана! Вакол забойствы, крадзяжы… Вайна, вайна, вайна. Вайну вядзе сусед з […]...
- А мне? A мне, як кажуць, Бог не даў А мне? A мне, як кажуць, Бог не даў спяваць псалмы і танчыць паланезы. Я воблакам спыніцца загадаў – яны […]...
- Кажуць, час наш вада Кажуць, час наш вада, Уляціць у забыццё, Але пройдуць тыя, хто дораг нам, Праз наша жыццё. У паўдзённы пакой Сон […]...
- Кажуць – памёр Кажуць – памёр. Нечакана… ў бальніцы. Ноччу. Амаль ужо суткі таму. З ныркамі нешта і сэрцам. Сястрыца Кропельніцу ледзь зрабіла […]...
- Кажуць, мова мая памірае Кажуць, мова мая памірае, Але верыць я ў то не хачу. Беларусь, кажуць, век аджывае – Зубы сцісну я і […]...
- Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
- Зьнікае люд Зьнікае люд. Зьнікае час. Зьнікаюць тыпажы І сьведкі. Зьнікае ўсё, Што жывіць нас, Сілкуе Непаўторных гэткіх. Аціхне гуд І твой […]...
- Вось кажуць – ісціна ў віне Вось кажуць – ісціна ў віне. А што, калі ў бутэльцы суха? Але гітара слых кране – І верыш: ісціна […]...
- Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...
- Нічога не атрымліваецца Я хачу быць таленавітым у грамадзтве нездараў і пісаць цікавыя кнігі ў грамадзтве дзе ніхто не цікавіцца кнігамі выдавацца не […]...
- Імжыць Імжыць. Нібыта, зь неба словы Казычуць прахалодай твар. Ім жыць І кожны раз нанова Складаць камусьці лемантар. Вучыць Пра вечнасьць […]...
- Бабовае і маісавае, або стручок з пачаткам Як так было ў новым свеце, што кола не было ў ім? І там жа ш сонца ёсць у небе. […]...
- Мы людзі свабодныя Мы людзі свабодныя, Вольныя птахі, – Магутныя, грозныя Крылляў размахі. Зямлю непасціглую Сэрцам пранялі, Нябеснай валодаем Сонечнай даллю. I поўдні, […]...
- Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...
- Новыя людзі На дахах вечар сее зерне, І вецер сьвішча між вакон. Мы-новае, сьляпое пакаленьне, Будуем моцнай будучыні дом. Несьвядомасьці латаем дзіры […]...
- Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
- Падарыце, людзі, цішыню Падарыце, людзі, цішыню цёмнай ночы, залатому дню, трапяткому саду, баразне і малому ў ружовым сне; Сцежцы і сасне, гнязду і […]...
- Прачнуцца – і з вамі сустрэцца Прачнуцца – і з вамі сустрэцца. З усмешкаю вашых вачэй. І сэрца ля вашага сэрца, І плечы – ля вашых […]...
- Что за дзіўныя людзі? Что за дзіўныя людзі? Что за сквапны народ? – Нібы пікай у грудзі, то камень у агарод. Я, напэўна, не […]...
- Што тварыцца з вамі, людзі? Што тварыцца з вамі, людзі? Дзе ваш сорам? Гонар дзе? Што зрабілася з краінай, У якой вы жывяце? Дзе сцяг […]...
- Людзі жывуць падманам Вакзал. Ён жыве. Асабістым жыццём. Кіпучым. Няспынным. Зменным. А людзі ў чарзе, не чуюць сябе… Любіць забываюць. Дарэмна. Вакзал. Ён […]...
- Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
- Людзі на вярблюдзе Калі застанемся людзьмі на балоце ды чэрнню, Наступнай раніцы ужо не будзе. Падорыць ў самалёце ранак новы смерці, Майму пакаленню […]...
- Людзі лета з палеткаў пазвозілі Людзі лета з палеткаў пазвозілі, Гул гарачых матораў заціх… Асцярожна хадзіце па восені, Па завулках яе залатых. Хай палае няяркі […]...
- Прысвячэнне раману “Людзі на балоце У мілагучным клёкаце балот, Дзе Курані карэнні запусцілі, Прырода-маці з клопатам расціла Палескі працавіты свой народ. Зямля, пачуцці, праца у […]...