Верш Аблокі
Я за аблокамі сачыў
І кожнаму даваў найменьне.
Цьвяліў вятрыска далячынь –
Імёнаў паскараў зьнікненьне.
Аблокаў большасьць найхутчэй
Зьнікала ў мройве далягляду.
Як несла іх далоў з вачэй!
Як гнаў вятрыска іх зацята!
Імёны нішчыў ён, але
У небе ўбачыў я аблокі.
І як вятрыска ні шалеў,
Яны трымалі дух высокі.
Ещё вершы:
- Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
- Аблокі над Крыўёй Аблокі, як анёлы, мой край аберагаюць, З вышынь крыштальнай спёкай Бог-Сонца ім спрыяе… Аблокі, нібы дзеткі, люляюцца ў бяздонні І […]...
- Мір, аблокі мае Мір, аблокі мае, Дзеці вечных лятункаў, Мір вам, белыя птушкі Надзей. Я прашу ў вас, аблокі, Малю паратунку, Як у […]...
- Аблокі і хмары Ты – аблачнынка між хмар – Воўчых зграй, Якія плывуць па небе Услед за ахвярамі Сонечных удараў. Я – твой […]...
- Не памятаю, калі Не памятаю, калі я ўбачыў мора. Паўстала з зямлі, як з твора. Не памятаю, калі я ўбачыў сонца. Промні ішлі […]...
- Так, відаць, ужо вызначыў лёс Табе ў сэрцы я месца знайшла, Беларусь мая, побач ля Бога. Дзе б не йшла я, куды б не брыла- […]...
- Бо Спадар наш зацята маўчыць Бо Спадар наш зацята маўчыць. Мы, бадай, між сабой, людзі добрые, Роўны ўсе каб кахаць ды любіць, Але ж, дзеяй […]...
- Дзякаваць Богу Д – дзякуй Богу за ўсё! З – зарукай такою Я – я малітвай-зваротам К – кароткай кірую У – […]...
- Каска апалінэра Месье Кастравіцкі, вас любіць Парыж. Хвалу уздае вам бяседа. А ў небе лятак – нібы Юраўскі крыж на фрэнчы вайсковым […]...
- Шукаю Шукаю сябе, гукаю, блукаю, А вецер асенні аблокі хістае, Чакаю сябе пад кленам высокім, Я тут, а душой – даганяю […]...
- Ружа вятроў кахання Свой лёс па рамонках любові – Вятрыска выгуліваў далі: Пялёсткамі шчасця не зловіш! Насіўся вецер па зямлі, насіўся вецер… Там […]...
- Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўчора зірнуў за мяжу За мяжою імгеньне і мора За мяжою я ўбачыў душу. Спрабаваў […]...
- І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
- Васпане Вецер Васпане Вецер. Вецер-вятрыска, ты шляху не знаеш, Лагодаў і лютасьцей межы свае, Часам ніякі, рахманы, ласкавы, Часам, лют-воўкам у комін […]...
- Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...
- Мая абарона Шэпча белы вятрыска, што будзе лягчэй; З пацукоў у анёлы нясецца варона, Толькі мне ад цябе не адвесьці вачэй, І […]...
- Часцей, часцей прыпамінай Часцей, часцей прыпамінай… Імёны паўшых смерцю храбрых За родны край, наш мілы край, – Каб над зямлёй, што млела ў […]...
- Мая радня Вельмі хочацца пабачыць разам усю маю радню: маму побач з татам у хаце і старэйшую сястру, двух братоў – адзін […]...
- Ля высокіх векавых прысад Ля высокіх векавых прысад Мы з табой на лавачку прыселі. Весялуе ў небе зарапад І сярпочак гушкае арэлі. На твае […]...
- Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне. А ён… Ён проста быў яе анёлам. Яны сустрэліся. Было сьвітаньне, Сьпявалі ў небе арфы […]...
- Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...
- БАЛАДА ФЛЯРЫЯНА ДАНОЎСКАГА (1834-6.03.1903) У чаўне па Нарачы плывеш, Як па небе, у якім святло, Як вада, якой не ведаць меж, Ды не […]...
- Прыходзь! Апошнім часам, па вясне, Чакаю ўсё часцей, Калі салоўка распачне Свой спеў – чысцей, чысцей! І ненарокам падштурхне Ўспамін пра […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- Настрой Дні залатыя – Бліскавіцы. А я у смутку патанаю. Жыву самотна, Як Авідзій Калісьці на Дунаі. І плачуць стомленыя зрэнкі […]...
- Млын МЛЫН Мукою сыплецца Шлях Млечны… І я прыпомніў, як малым Прыехаў з бацькам у Замэчак Дзе ўбачыў, быццам замак, млын. […]...
- Сакавіцкі дождж Сакавік як ніколі рана (не бывала такога даўно) з-за хмурынак, нібы з-за фіранак, сыпануў дажджом на акно. Б’юць настойліва, б’юць […]...
- І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...
- Немаўля На сьнезе знайшлі немаўля – У неба глядзіць і ня плача. Далонька сьціскае імя – Адзіную спадчыну. Марозу яго не […]...
- ЛЬЕЦЦА ПЕСНЯ Ой халодны ў полі вецер, Каласіцца жыта, Рамонкаў бела квецень, Хустачкай пакрыта… На ўскрайку поля іва Запляла касу, Беражэ дзяўчына-кветка, […]...
- Нявыказаннае Ты не скажаш, а гэта важна. Што ж…маўчы – зразумею без слоў… Адміраю…Як лісце бязважка Ападае на восень далоў… Ты […]...
- КОЛЕРА БЛАКІТ КОЛЕРА БЛАКІТ Праз дзень з сабою, побач з сонцам І рэдка ноччу заглядаю у сябе, Спрабую пры святле угледзець донца […]...
- Знаходка Усе знаходзяць, я губляю… Ці гэта лёс, ці то экзамен? А можа нехта там жартуе, каб лепш адчуць маю натуру? […]...
- Між былым і наступным Значнеюць абрысы вежаў у ціхім чаканні ранка. Гуляе вятрыска свежы ў байніцах старога замка. Муры застудзілі грудзі ў глухіх лабірынтах […]...
- Час імкліва бяжыць Час імкліва бяжыць скрозь аблокі, Не спыняючы хваляў жыцьця. Усьміхаецца лёс шэравокі: Памятай таямніцы быцьця. Не забудзь, браце, матчынай мовы, […]...
- Нада мной твае вочы ўзыходзілі Зоркi ў небе вясной карагодзiлi. Я к табе на спатканне ляцеў. Нада мной твае вочы ўзыходзiлi I рабiлася ноч карацей. […]...
- Пад шоргат кропель дажджавых Пад шоргат кропель дажджавых Ён з тэлефоннай будкі бачыў, Як па галінах верхавых Зялёны вецер пругка скача. Ён наглядаў. Ён […]...
- Гэты дзень – сьпелы, як яблык Далоў трывогу, віват спакой! На сьнезе танцуюць анёлы радасьці, Бачу іх у вакно. Хто сказаў, што людзі ня ўмеюць лётаць? […]...
- Таму што Таму што мы маем Слова, нам злыдні крывавяць вусны. Несанкцыяванай мовай азваліся беларусы. Азваліся, што жывыя, што робяць святы Працяг […]...
- Трыццаць пяць чалавек Трыццаць пяць чалавек, трыццаць пяць партызан – сабіраў свой атрад удалы атаман. Гнаў ён коней сваіх удалеч сівых бароў, каб […]...