Верш Жоўтай восені сумны звон
Жоўтай восені сумны звон
Зноў паціху трывожыць сэрца.
Неба шэрага парасон
Зрэдку промнямі усміхнецца.
Нетаропка, нібы пастух,
Вецер лісце дарогай гоніць.
Патапталі расісты луг
Туманоў белагрывыя коні.
Цёплым водарам спелых стагоў
Шчэ зямля да ранку сагрэта –
Журавы напомнілі зноў,
Што зямля пасталела за лета.
Так сталеем, пэўна, і мы,
Толькі з розніцаю адною,
Што не можам, як журавы,
Зноў вярнуцца з новай вясною.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
- Першы дзень восені Жоўтае лісце лажыцца ў далоні. Восень сумуе. За ёю – зіма Кіне сняжынкі сівыя на скроні. Выйсця з палону ўзросту […]...
- Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...
- КРЫНІЧНЫ ЗВОН Паэту Анатолю Канапельку Не на зямлі — у сэрцы трапяткім Сімфонія жыве гаючай нотай, Ліецца над зялёнаю лістотай, Над плынню […]...
- Клічуць журавы Клічуць журавы Ізноу журавы над асеннім прасторам. Кідаюць журботныя уніз галасы. Вітаюць юнацтва, ды клічуць за мора, Маркотай трывожаць дзявочыя […]...
- Пачатак восені Восені пах пачула, Гладыёлусны, хрызантэмны. Спас мядовы на вуснах адчула З хваляваньнем дарэмным . Кіслыя яблыкі стануць салодкімі, Ночы доўгімі, […]...
- Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...
- Уральская восень А. Агафонаву Аскомай на зубе трашчыць рубін кіславатай брусніцы. Харыус блісне ў карчы з водмелі быстрай крыніцы. I полаз-вужака ля […]...
- Дзівацтвы восені Мая восень цнатлівая – Калі дрэвы нагі, – У адным толькі схібіла: Далеч з слёзнай смугі. Датыкнецца да скуры Шэрай […]...
- Падарункі восені Веснікі ў цуд адкрыла Восень, якая зноў Яблыкаў пах падарыла І водар духмяных грыбоў, Барву-дрыготкай асіне, Дажджу-быццам пацеркі слёз, Цяжкія […]...
- НА БЕРАЗЕ РЭЧКІ Ні стала тут няма – Недзе сесці сватам, Толькі рэчка да берагу Туліцца. “Я нікому, нікому Цябе не аддам”… Хвалі […]...
- Куры На птушніку ў другой палове дня Аднойчы так параскудахталіся куры, Што нават віславухая Свіння Спалохана штурхнула Кнура: “Паслухай! – кажа. […]...
- Падары мне казку маладога лета Падары мне казку маладога лета, Гэткую, як колісь, чуеш, падары. Хоць вясна мяцеліць, верыцца мне светла, Што наступяць НАШЫ дні […]...
- Звон На вяршыні пустазвон Так чаруе моцна ён Усе паслушнікі п’янеюць Падпяваюць ва ўнісон… Неістотна, што другія Спусташаюцца пры тым Іх […]...
- Што ні лета – над палямі Што ні лета – над палямі нам жаўрук вярэдзіць душы, што ні восень – пыл у вочы журавы з нябёс […]...
- Песня-звон Гэй ты, маці, родна мова, Гэй ты, звон вялікі, слова, Звон магучы, Звон бліскучы, З срэбра літы, З злота збіты, […]...
- Звон з лесу злез Звон з лесу злез, вячор палае Віллястым рухам калясніц, Адбіткі млявых бліскавіц Пануры злізвае пазем. Няўмольна час святла мінае, Звон […]...
- Сёмуха Адляцела вясна к небакраю Белым пухам к вялікаму святу. Намалаю зялёнага маю, Прыбяру я на Сёмуху хату. Мне вянок завіваць […]...
- Сум восені Восень прыходзе павольна, Ды і куды ёй спяшыць? Засьвяціць і прыгрэць яшчэ здольна, Дажджом залатым абліць. Разьвітаецца з летам, чакае […]...
- Каханак Восені Шчодра дорыць дні кахання восень — быццам золатам вышэйшай пробы. Гэта якасць і маіх адносін да яе як боскае асобы. […]...
- Да сцюжы зімовай далёка яшчэ Да сцюжы зімовай далёка яшчэ – Прадрогшага неба спакойная просінь. Бывае, што з раніцы дожджык маросіць, А ў поўдзень па-летняму […]...
- Оллайло Я сустрэла, знайшла Оллайло Сярод вулак зімовага ранку… Пасля працы – старога кіно – горад спаў. Я твая паланянка. Оллайло, […]...
- На Кіеўскіх гарах (пераклад з рускай мовы) Вы чуеце, на Кіеўскіх гарах Была вясна, але зіма вярнулася, Вясна крыху на крызе паслізнулася, І […]...
- Люстэркі восені – прагалы між галін Люстэркі восені – прагалы між галін, Дажджы ступаюць лапкамі кашэчымі. Трава скалелая – зялёны дрогкі клін Хінецца долу тонкая, пашэрхлая. […]...
- Жураўліны сум Восеньскія туманы Сцелюцца на паплавы. Чуецца голас журбы – Ў вырай ляцяць журавы. Ляціце, журавы, далёка, Няхай вам памагае Бог. […]...
- Гараць рабіны за вакном Гараць рабiны за вакном Гараць рабiны за вакном I клён стаiць жоўтагаловы. Зямля пакрыта дываном З прыгожых лiсцяў каляровых. Курлычуць […]...
- Лес галее Лес галее, як балясы, Але ўзлесачак вясновы Пасцяліў свае паласы – Маладой вясны абновы. Мо лясун, на плёткі ласы, Звабіў […]...
- Ну дзе Ты, Бог …А можа й праўда… Мо Цябе й няма?.. …Ну дзе Ты, Бог? У чым твая прысутнасць? Халодзіць кроў няўцямная вайна… […]...
- Золкі вецер блукае па росах Золкі вецер блукае па росах, Разрываецца ціш машынамі. Толькі гнёзды на голых бярозах Мне гавораць пра лета птушынае. Бы вяртаюць […]...
- Успамін Адно толькі імгненьне Бывае ў жыцьці, Чароўнаю казкай Былі сустрэчы з ім. Зоры на небе мігцелі Асвятляючы шлях, Зямля з […]...
- МЯЖА ВОСЕНі Пануры, шэры дзень у голым полі, Дождж зранку сеe дробны ўраджай. Здаецца, што цяпер, а можа і ніколі, Зялёным не […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
- У эпіцэнтры восені У эпіцэнтры восені, У беразняку Ліст з настылай просіні Злятае на руку. Зялёныя пражылкі, Жаўтлявае крыло, – Адбіўся, пакружыўся, Ды […]...
- Дажджы восені Коліш вострымі абцасамі Кляновы восені дыван, А я падошвамі, як прасамі, Разпрасоўваю валан. Мяне ты раніш словамі, А я стараюся […]...
- Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...
- Пракляцце восені Восень лістотай апалай цалуе Вочы князёўны з мрояў і сноў. І ў небе ліцьвінскім яна раскашуе, Як мара аб волі […]...
- Восені прывіды Восені прывіды. Сонца вадкай назалотай Льецца дахам да зямлі І пхне восень дзень дрымотный За чырвыны небасхіл. Падымае каўнер вечар, […]...
- Пэўна, мне даўно пара змірыцца Пэўна, мне даўно пара змірыцца, Але ж горыч у душы жыве. Так яно – даўно ў руках сініца, А у […]...
- Пракладаю па восені сцежку Пракладаю па восені сцежку – лісце шэпча: паслухай, слухай… І шуршанне самоту цешыць, б’ецца ў сэрца ўспамінамі глуха. Спелы яблык […]...
- У яе ад восені – жоўтыя лясы У яе ад восені – Жоўтыя лясы, Ад зімовай просіні – Промні абразЫ. І на гэтым вось памежжы Скасаванне візаў, […]...