Верш Дзе ты
Як адзінокі вецер, што гуляе ў небе,
Нібыта кліча ён цябе с сабою.
І толькі потым ўжо спытаеш: “Дзе ты?”,
І толькі потым ўжо спытаеш: “Ты са мною?”.
І кнігаўка пішчыць падбітым птахам,
І заравелі дзесьці там ваўкі.
Ды толькі хамараў шмат, ды па-над дахам.
Ды толькі мне не зразумела, дзе ж там ты…
І вецер зноў раве падбітым зверам…
І дождж ідзе і разбівае нас…
А ў сэрцы ты з’явіўся браканьерам
І разламаў душы маёй каркас…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Калі думкі як дзіравыя пакункі Калі думкі Як дзіравыя пакункі У сметніку халодным На шляху свабодным Разам з дахам дзівацкім, Розумам вар’яцкім, Не адказваючы за […]...
- Зверам стань Ты не вершыня светабудовы, Элемент ты складовы, Не лічы, што ты найвышэй… Адракісь ад прытомнасці, Адракісь ад свядомасці, Зверам стань, […]...
- Я не помню калі Я не помню калі Зразумела, што сэрцам твая. Можа, як зацвілі танкастволыя вішань сады, Мо мяне абудзіў апантаны любоўю жаўрук, […]...
- У Вашым голасе квітнеюць астры У Вашым голасе квітнеюць астры, Якіх не бачыў я раней. Мне зразумела ўсё і ўсё не ясна… У Вашым голасе […]...
- Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
- Вецер гольле гайдае паволі Вецер гольле гайдае паволі, Раве, стогне, ледзь-ледзь шапаціць, Ці віхуры кідае над полем, Пластык, сьмецьце уздымаючы ўвыш. Альбо моўкне ўраз […]...
- Малюнкі на асфальце Каляроваю крэдай дзяўчынкі На асфальце крэсляць малюнкі: Мудрагелістыя карункі, Разнастайныя павуцінкі. Усе выходзіць так спрытна, умела. Я цікаўлюся:-Што гэта, дзеткі? […]...
- Ружа вятроў кахання Свой лёс па рамонках любові – Вятрыска выгуліваў далі: Пялёсткамі шчасця не зловіш! Насіўся вецер па зямлі, насіўся вецер… Там […]...
- Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
- Я лічу да трох…спыніўся Я лічу да трох…спыніўся. І далей душа не лічыць… У табе я памыліўся, Толькі вочы слёзы крышуць. Толькі неба шчэ […]...
- НА АХВЯРЫ Знаёмыя з могiлак твары, Змарнелi, згарэлi пакосы. Зямельцы маёй на ахвяры – З чорным халодныя росы. Пакрылi свiнцовыя хмары, Стронцый […]...
- Нам вядома, што нельга, што можна Нам вядома, што нельга, што можна, Загадзя напіса? на як жыць. Ты спытаеш мяне асьцярожна, Толькі хто нас навучыць любіць? […]...
- Звычайнае, бесклапотнае, ідэальнае Я падыду да цябе, А ты- Апрануты лепшай камізэлькай Накінуўшы звыклую маску Сваёй непахіснасці, Нібыта герой маёй рэчаіснасці Дорыш чарговападманную […]...
- Я ведаю – ўсё будзе добра потым Я ведаю – ўсё будзе добра потым, А зараз несканчоны дождж і слота, І ў сэрцы толькі сум і адзінота. […]...
- Стыхія Прастора шумела, кіпела, раўла Над горадам ціхім Находка, I бліскалі ўніз за стралою страла, I гром адзываўся каротка. А потым […]...
- Вырай Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх іду, як калісь, у задуме цяпер я, і ў небе мне звоніць блакітным, высокім сівое […]...
- Парадокса не было Чаму расейскі поп сябруе з камуністам…. Вельмі зразумела для мяне. Цяпер. У дзяцінстве для мяне гэта было парадоксам ))) У […]...
- Апошні Звычайны герой Параненым зверам, трымаючы боль, Адхланнем па кроплі струменіцца кроў. Абрысы ў чыровонае вадкасці мрояў Сыходзяць у неба, як смерці герояў. […]...
- БАЛАДА ПАЎЛЮКА БАГРЫМА (2.11.1812–1891) У Багрыма ціха ў хаце, Ды не стаў з нудоты зверам, Бо ёсць вершы, бо ёсць вера У Айчыну, […]...
- Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
- Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...
- Дрогкія рукі твае Моўчкі вазьму ў далоні. Час прыпыняе бег – Вусны мае ў палоне. Паломнік тваіх вачэй, Палонны твайго дыхання. Цалую ячшэ […]...
- Раве над морам, б’е віхура Раве над морам, б’е віхура, За валам вал, нібы гайня. Ды толькі б як не выла бура – Жыве па-свойму […]...
- Мае сто гадоў адзіноты Мае сто гадоў адзіноты ці мінуць мяне, ці крануць… Пустэча на сэрцы, галеча, адзіноты ахвота не дае мне заснуць. Калі […]...
- Вясновы дзень Вясновы дзень быў радасцю даўгі, Ды скарацеў, зрабіўшыся зімовым. Цяпер даўжэе ноч маёй тугі, Яна не падуладная замовам. Я разумею […]...
- Бажавоўк Можна забіць, і спапяліць, і прах пусціць на вецер, а потым людзям абвясціць, што ён не варты смецця. Але нябесныя […]...
- У сэрцы веска невялічка “У сэрцы веска невялічка “ Дарог у нас было нямала Жыцце насіла і матала Былі чужыя гарады Ляцелі хуценька гады […]...
- А ведаеш А ведаеш, жыве яшчэ імгненьне, І травень наш цьвіце ў душы маёй. Заплюшчу вочы..подых твой, здранцьвеньне, Павеяла аднекуль цеплынёй. І […]...
- Мне падалося Мне падалося быццам мы радныя, Як ня былі, напэўна, мы ніколі. Тваіх вачэй заранкі маладыя Над маім дахам коўзаюць паволі. […]...
- Жоўтай восені сумны звон Жоўтай восені сумны звон Зноў паціху трывожыць сэрца. Неба шэрага парасон Зрэдку промнямі усміхнецца. Нетаропка, нібы пастух, Вецер лісце дарогай […]...
- Вечны вандроўнік Памяцi Язэпа Драздовiча Пад сонцам I пад Шляхам Млечным Дарога сцелецца радном. Няспешна йдзе Вандроўнiк вечны Мастак, паэт i астраном. […]...
- Не кахаю Ужо не кахаю, бо часу няўмольны бег дзесьці знікае. Я не кахаю. Навошта крылы ламаць і падаць, калі ўжо і […]...
- Яблыкі сьнежня Моўкнуць у чароўным сьне зьніклыя сядзібы, Яблыкі ў тваім вакне стынуць паміж шыбаў, Лёгкі сьнегавы кілім лёг над кожным дахам, […]...
- Заўсёды з любоўю З маленства нас любяць жанчыны, Перш – хлопчыкаў, потым мужчынаў, Спачатку – маці і сёстры, Потым – сяброўкі, Пасля – […]...
- Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
- Вецер трупы вынасіў у вёдрах З дубувецця Вецер едзе Каб вам вЫнесці мазгі, Ля крывішчы Вецер свішча Зноў узводзячы куркі. А адпілкі уцякаюць, Дождж і […]...
- Дарога да лета Вясна. На цяпло, здаецца, Даўно павярнуцца трэба. Ды вецер, халодны вецер, Зусюль – і з зямлі, і з неба. Стараемся […]...
- Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
- Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
- На полі мінным…троллі Жудасны напеў Ілжывых дысцыляцый Друкуюць свой псеўдасугрэў Зацюканых фармацый. А фармацэўты хваравітасць Мачою шэра-рудай Падлечуць паспалітасць З лядоўні ад упадаў. […]...