Верш Пiнск – жамчужына Палесся!
Пінск, вядома, – жамчужына Палесся!
Старадаўні, любімы, горад ты мой.
I межы твае – лясныя ўзлесся –
Каштоўнай аправай служаць сабой.
Старажытныя вуліцы, паркі, будынкi,
Цябе ўпрыгожваюць запаветна!
Ліхтарныя слупы як быццам радзімкі,
Па вуліцах ноччу гараць адпаведна.
Тваёй прыгажосьцю Пінчукі ганарацца.
З нараджэння ў маім ты сэрцы жывеш,
Твайму дойлідству не перастану здзіўляцца,
Гісторыю продкаў ў сабе ты нясеш.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- ПЕЧ Гараць вочы, гараць сэрцы, гараць душы, толькі верце, што на свеце гарыць усё, як і шчырасць так і зло. Гараць […]...
- Я паддамся твайму спадману Лятуць восенні, зімы, і вёсны і леты, а ў ва мне адна болька: каханая, дзе ты? Ад вячэрняй зары да […]...
- Тры дні нараджэння Тры дні нараджэння З днём нараджэння, Максімка, Пятага студзеня сёння, Цябе ўжо чакае машынка, Хутчэй, бо браты “угоняць”. З днём […]...
- Сябру ў дзень нарадхэння Сябру ў дзень нараджэння Штурхаюць ветры па жыцці ў парывах, Імчым мы ўдалеч лёсу супраціў, Гайдаюць нас прылівы і адлівы, […]...
- З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...
- Буду жыць Я чую, бачу і люблю, А гэта значыць, што жыву… І ў маім сэрцы свет гарыць, А гэта значыць буду […]...
- Казка Палесся – Мазыр Зараніца ўсмешкай ружы Грэе берага крыло. І здаецца, проста ў душу Льецца Прыпяці святло. Калі й ты з душою зорнай […]...
- Пра вясковага з Палесся мужыка Адчыні мне тайну маладосці Простага на вёсцы мужыка, Што ў жніўні ў полі грэе косці Ды ў грыву падганяе лайдака. […]...
- Вярталіся ўночы з Палесся В. Р. Вярталіся ўночы з Палесся. Асфальт шапацеў пад коламі. Гучала ў салоне паэзія – Уражвала, непакоіла. Пад зорамі красавіцкімі […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...
- Аблога Агні гараць на вежах. Вораг блізка. Бывай, мой дружа! Нам не адстаяць Ні дом, дзе мы гайдаліся ў калысках, Ні […]...
- Вось і новы закончыўся год Вось і новы закончыўся год Перапалкай тваіх дэпутатаў I тваёй перапалкай, народ, У бясконцых, бясплодных дэбатах. Колькі злосці і колькі […]...
- З Мінска я на Маладэчына зноў еду З Мінска я на Маладэчына зноў еду, Нібы ў жыццё з таго вятраючыся свету, Нібы ўсплываючы з праклятай глыбіні, Гляджу […]...
- Пажаданне дзядоў Ты пажаданне прымі ў сваё сэрца ад нас Табе жадаем каб свет у вачох не згас Каб Рода Дух абудзіўся […]...
- Злуецца дождж Злуецца дождж, шалёны быццам псіх. Ён помсціць за мінулую спякоту. Ён разагнаў на вуліцах усіх: Людзей, жывёл, усялякую істоту. Злуецца […]...
- О зорка шчасця ў небе Беларусі! О зорка шчасця ў небе Беларусі!.. Слязой упала – сонца ўкрыў кажан. І быццам Богу, краю я малюся – Пакінутым […]...
- Успамин лета Гэта лета прайшло назаўсёды, Гэта лета ў сэрцы маім. У небе хмары вядуць карагоды, Навяваючы мне ўспамін. Успамін пра былое […]...
- Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна А. Э. Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна, Там, дзе сонца паўднёвае ззяе як Бог, Твае плечы у сне уздымаюцца […]...
- Рэквіем рукапісам Казалі, – рукапісы не гараць, А я аднойчы бачыў, як гарэлі У печы Галубковы акварэлі, Як вершы адпраўлялі паміраць, Сагрэтыя […]...
- Новых змен! Замест цяпла – зялёнае шкло, Замест агню – дым, З сеткі каляндару выхаплен дзень. Чырвонае сонца спаліць святло, Дзень дагарыць […]...
- Звярнуцца да сябе Столькі год я шукаў за мяжою лёс, Што амаль пазабыў сваю родную мову, Ноччу рэчкі іскрысты ад зорак плёс, І […]...
- Ноччу я чую – крокам таропкім Ноччу я чую – крокам таропкім Блукаюць у темпы далекія продкі.. Сьцежак шукаюць, голасна клічуть… Што ім патрэбна у маей […]...
- Маналог Алеся Гаруна Гараць камяні ў маім вогнішчы, расцвеленыя агнём, нібы ваўчаняты ў логвішчы сонечным прамянём. У твар мне шугае полымя, ды я […]...
- Подлых шчасця Як быццам першае спатканне Хварае сэрца у грудзі І Няма сіл стрымаць каханне Калі сустрэў яго у жыцці Кожны крок […]...
- Да ўгодка Да ўгодка. Угодак першы, не вясельны, Не шлюбных, велічных званоў, Угодак першы, не да зельля, Не кліча стратам дактароў. Ён […]...
- Прыстасаванасць Ад пустаты тваіх вачэй хаваюся за кубкам кавы тваю падробную ласкавасць спрабуючы зглытнуць хутчэй – заесці шакаладам. Ад пустаты тваіх […]...
- Гараць рабіны за вакном Гараць рабiны за вакном Гараць рабiны за вакном I клён стаiць жоўтагаловы. Зямля пакрыта дываном З прыгожых лiсцяў каляровых. Курлычуць […]...
- Я вернай быць табе не перастану Я вернай быць табе не перастану, Пакуль ты верны мне, Пакуль без слоў злачыннага падману За наш нябыт раней Ты […]...
- Ткуцца сувоі нябёсаў Ткуцца сувоі нябёсаў, Жарам гараць рабіны. Рвецца душа у восень, быццам шукае спачыну. Клін жураўліны – апошні – птахамі сірацее… […]...
- Горкая гордасць Каралеўскімі замкамі Ганарацца, Саборамі. Мы – зямлёй партызанскаю, Перамогай над ворагам. Нехта хваліцца рознымі Трыумфальнымі аркамі. Мы – аршанскімі соснамі, […]...
- Асеннія кветкі Нібы гараць вяргіні, аксаміткі, Хоць кожны міг падлічаны зімой. Халодным ранкам іх галовы ніклі, А ў ясны дзень чакалі сонца […]...
- Па Беларусі мы вандравалі Па Беларусі мы вандравалі Вез нас нястомна конік рабы Свіцязя хвалі нас ўсхвалявалі Закалыхалі ноччу дубы Ў гэта люстэрка у […]...
- Пераклад санета 22 У. Шэкспіра Люстэрка маніць – я ‘шчэ не стары. Тваё юнацтва сілы мне дае. Але памру, дажыўшы да пары, Калі й цябе […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Я не стала тваёй Я не стала тваёй любоўю, Я – каханне тваё навечна, То запісана ў сэрцы кроўю, І не вырвеш таго бяспечна. […]...
- ЗАВАЛОДАЦЬ НЕ МУШУ Я СЭРЦАМ ЗАВАЛОДАЦЬ НЕ МУШУ Я СЭРЦАМ. І ЗАСТАЦЦА НЕ МУШУ У ІМ. БОЖА ПРАВЕДНЫ, МНЕ Ж КУДЫ ДЗЕЦЦА АД МАЛАНКІ, ШТО […]...
- I неба не праяснілася I неба не праяснілася, I дождж затапіў паплавы, I ноччу мне сёння прыснілася, Што быццам бы я нежывы. Дапісаны пісьмы […]...
- Шэра жоўтае варыва Шэра жоўтае варыва У небе зімняга горада Аніяк прыгажосьцю ня вабіла. Было холадна неяк, холадна… І счарнелых дарогаў абрысамі Ды […]...
- На адкрыццё помніка Максіму Танку ў Мядзеле Глядзіць паэт у супрацьлеглы бок таму, хто Мястра аніколі не пабачыў, але імя чыё ў вуліцах шматлікіх гарадоў, у якіх […]...
- З рукі ўзлятаюць Вадзіму З рукі ўзлятаюць пальцы, нібы птушкі. Твае – з маёй, ну а мае – з тваёй. Твае – у […]...