Верш Зімняя калыханка

Ещё вершы:

1. НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ! Белая ружа – сонейка ў сцюжу. Белая ружа – шчасце ў вачах. Белая ружа – […]...
2. Над намі лётаюць самалёты Над намі лётаюць самалёты. А мары ціха крадуць рэальнасьць. Зьбегчы і зькнуць. Забіць на сталасьць. Крануць паветра шчасьлівым ротам. Над […]...
3. Белая ружа, чырвоная ружа Белая ружа мае адценне Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых, Чырвоная ружа мае адценне Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых. Белая ружа імкнецца паўторыць […]...
4. Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...
5. Калыханка для Сына Спі Сынок заплюшчы вочкі За акном пануе Ночка Спі наш Родны люлі-люлі Побач Тата і Матуля Спі Пяшчотаю сагрэты Пад […]...
6. Зімняя ноч Зімняя ноч. Сцюжа Неба снягамі кружыць, Грае ў трубе вецер Незразумелы джаз. Мы, дзякуй Богу, дома. Нам тут усё знаёма. […]...
7. Ружа вятроў Ружа вятроў – Некалючая ружа Кружыць з вятрамі, Пагрозліва кружыць, Кружыць, як помста… За што, за якое Белую Русь ты, […]...
8. Юны чытач Прырода не мае падставы Адкрыць таямніцы свае: Яшчэ не прачнуліся травы, І сонейка позна ўстае. Яшчэ не вярнуліся птушкі – […]...
9. Цень Я яшчэ, як воблакі, не сплю. Воблакі на захадзе гараць. Цені пахаваліся ў зямлю, I ніхто не пойдзе іх шукаць: […]...
10. Вясна завітала! Вясна завітала! ************************************* Вясна завітала ў кожны куточак, Аблашчыла сонейкам кожны радочак, Халодныя дахі і дрэваў галінкі, Знямелую рэчку, гадзіны, […]...
11. Паэт Народа Паэт народа (прысвячаецца Рыгору Барадуліну) Памер паэт, паэт народа якой жыцце сваё аддау народу ен жыу і творчасць усім дарыу […]...
12. Вяснушкі Вяснушкі Ванюшу-цэлых шэсць гадоў, І хутка ўжо за парту Таму ён гэтак ручніком Свой тварык трэ ўпарта. Твар ад старання […]...
13. Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...
14. БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...
15. Вушка і мушка Забалела ў Тані вушка Ды не спіцца ёй ніяк. -Ты не плач, мая дачушка,- Маці кажа,- а прыляг. Твая мяккая […]...
16. Люляла ружа кропельку расы Люляла ружа кропельку расы, пялёсткамі пяшчотна затуляла, ды сонца ціха іх пацалавала, і знікла ўраз іскрыначка красы. Тваю далонь мая […]...
17. “Ружа” А ці міг, ці век – не знаў ніхто там, Колькі моўчкі праляжалі мы На краі сыпучага сумёта Пасярод марознае […]...
18. Я граю блюз Падняў з падушкі галаву, Схапіў паветра подых свежы, Люстэрка кажа – пастарэў А я кажу, што яно брэша. Я праглыну […]...
19. Каб твая ружа расцвiла Ў майго кіта амаль фантан А заўтра болей будзе Як з райскім садам выйдзе зман, То вылью ўсё на грудзі! […]...
20. Зязюля, кажаш? Зязюля, кажаш? Не, не сустракаў, Хадзіў па лесе доўга і гукаў, Але дарэмна ўсё, такія птушкі: Хоць погляду не бачныя […]...
21. Пах чабаровы Не прыдумаю сама, Што са мной здарылася: З працы сёння йшла дамоў I з дарогі збілася. Мне б ісці каля […]...
22. О, птушкі О, птушкі! Ціўкаюць, звіняць, Шапочуць, каркаюць, шчабечуць… Яны не могуць не спяваць, Не перагуквацца аб нечым. У тым – прырода […]...
23. Першыя сняжынкі Лётаюць, сыплюцца Зоркі-сняжынкі – Белыя, лёгкія, Быццам пушынкі. Роўна так сцелюцца Ў вёсцы і ў полі, Кружацца, кружацца Ціха, паволі. […]...
24. 19-30 – Калыханка Над мікрараёнам лунаў Напеў электронна-дрогкі; Лавілі антэнныя рогі Другі, беларускі канал; Экранная калыханка Плыла ў папяровым лесе; Мігцеў пластылінавы месяц, […]...
25. СВАЯЧЧЫНА Ны сыйшліся шчэ хмары над намі, Вогень ведаў з мінуласцяў даўніх Гучным гоманам дае аб се ведаць, Не аддалі Сваяччыну […]...
26. Я дачакаюся Я дачакаюся: ты прыйдзеш!.. І зноў пяшчотныя твае адчую рукі, і зноў напоўняць сэрца велічныя гукі, і смешнымі здадуцца нашы […]...
27. Калыханка КАЛЫХАНКА Бае вечар казку Сцеле ложак гладка Пад маей ты ласкай Любае дзіцятка Дзень пайшоу з надворку За ім гулі […]...
28. Пасвячаецца Ўладзіміру Караткевічу Бог жыве на Беларусі так казаў паэт ён і сам паэт ад бога Як у цемры свет Непадкупны, незвычайны. За […]...
29. Мне ганарыцца маёю зямлёю Мне ганарыцца маёю зямлёю Наканаваў лёс Вялікіх Князёў: Мужнасьць народа часінай ліхою, Кроў неадступных Літвы ваяроў. Мне ганарыцца маёю зямлёю […]...
30. Рачная калыханка Рачулка, я хачу пачуць Тваё імя. Маўчыць лясная. Нібы забыла, як завуць. I, мусіць, трудна ўспамінае. А колькі год табе, […]...
31. Чарнобыльская калыханка – Мама, мама, Там, у Зоне, Засталася лялька Галя… – Спаць, дачушка, Трэба сёння… Ёсць жа лялька ў нас Другая… […]...
32. Калыханка для мамы Так бывае нечакана Часам сэрца ўскалыхне: Колькі мілых калыханак Колісь мама спела мне. Працавала мама зранку – Адпачыць прылегла ледзь. […]...
33. Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...
34. Калыханка маме Быць разам выпадае нам так мала… Забудзь трывогу вечную сваю, Прыляж, мая натомленая мама, Як некалі ты мне, табе спяю. […]...
35. Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...
36. Санэт-калыханка Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]...
37. Вада Так, ты вада! Ты чыстая вада, Ты возера, сьвятая ты сьляза, Ты дабрыня, ты залатая мера, Ты міласэрнасьць, ты любоў, […]...
38. Міт пра Кука З-за пухнатых цяжарных аблокаў Вызірае забытасці дух, Ападае з дажджынкай да глогаў, Птушка дзіўная – Кук. Ёй, магчыма, не варта […]...
39. Паэт – не проста кроў Паэт – не проста кроў, Разлітая на ране часу. Паэт – не проста самазабыццё Душы ў крыштальных формах гукаў. Паэт […]...
40. ПЕРАЛЁТНАЯ ПТУШКА З развітальным дажджом у свой вырай далёкі Ты ляціш, адлятаеш, мне махаеш крылом. І гучыць, не сціхае твой запознены клёкат […]...