Верш Міт пра Кука

З-за пухнатых цяжарных аблокаў
Вызірае забытасці дух,
Ападае з дажджынкай да глогаў,
Птушка дзіўная – Кук.

Ёй, магчыма, не варта б вяртацца,
Ды зязюля шукае дзень-ноч…
“Ку!” і “Ку!” – лямантуе бядачка,
“Ку!” і “Ку!” – невымоўнае штосьць…

Дзе мільгне – там пакіне дзіцятка,
Птахі іншыя песцяць яго –
Гэта птаства ляснога падзяка
За прывіднасць жадання свайго,

Каб вярнуўся абраннік птушыны,
Абаронца ад хіжых звяроў,
Ратавальнік крылатых Айчыны,
Абаронца ад змей ды ваўкоў.

Бо крывавыя слёзы па дрэвах
З паразбураных гнёздаў цякуць,
Бо катуюць крылатых ганебна,
А іх дзетак на здзек аддаюць.

Бо і тых, хто ніяк не скарыўся
Сярод птаства як ў рэках агня…
Бо адзінкі, да згубы хто біўся
За свабоду усіх – больш няма…

Больш ні волі няма, ні прасторы –
Толькі страх усёісны як бог…
Па начах бачаць птушкі не зоры –
Душы светлыя іхніх нябог…

З-за пухнатых цяжарных аблокаў
Вызірае самотная Кук…
Ападае з дажждынкай да глогаў
Птаствам некалі выгнаны дух…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Дзень Абаронцы Айчыны ” Дзень Абаронца Айчыны “ Сення свята у цябе І дазволь павіншаваць Шчасьця, радасьці, здароўя Табе тата пажадаць Ты-мой тата […]...

Як ападае ліст Як ападае ліст, як ападае… Нібы дазволу ў восені пытае. Бывай, галінка гнуткая, бывай! Няхай цяпер цябе галубіць вецер, Салодка […]...

Забываюцца сны Забываюцца сны, Ападаюць іх шаты, Абрываюцца дні Былых мрояў крылатых. Але сонейка ўсходзіць, Цепліць золак агмень, Боскай міласьцю, згодай, Нараджаецца […]...

Жыць хочацца, бадай што, як ніколі Жыць хочацца, бадай што, як ніколі, тым больш любіць, тым больш, калі вясна, тым больш, калі ў цябе дачка на […]...

Вось i ўсё… Вось i ўсё Вось i ўсё… Вось i ўсё… Ссох-павяў агурочнiк. Зачасцiлi даджы Лiць на мой агародчык. Зачасцiлi даджы – Халадзеюць свiтаннi, Стала […]...

А. С. Самагонаў Калі коні крылатыя п’юць “Добры кум”, А музы таксама бухаюць, То чэрці рагатыя йдуць у мой чум І іх яны […]...

Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...

Навошта я так? Дзясятае верасьня. Чакаю яго, усё ж такі. Вясельле сястры заўтра. А я набыла такую прыгожую сукенку. Яго няма. Каляды. Ён […]...

Там, дзе рачная хваля Там, дзе рачная хваля Цалуе душаў пагляды, І россыпам неба караляў Азёры ў начы апранае, Там, дзе вякуюць ляды, Убраныя […]...

Т. Б. М Веру ў вачах тваіх сініх чытаю. Верас, рамонкі, валошкі збіраю. Дзеўчына, розумам, сэрцам – я твой, Муж, абаронца, сапраўдны герой. […]...

Я разьвітаўся зь дзяцінствам Хтосьці мне прашаптаў, што канец мой прыходзіць, Ну а я не спрачаўся, я і сам адчуваў. Да, дзяцінства канец усё […]...

Душа знямела ў цяжкіх муках Душа знямела ў цяжкіх муках І гука мовы не чуваць, Нямала ў свеце ёсць навукаў, Як лёс жыццёвы неспсаваць. Як […]...

Апошняя восень беларускага воўка Зацугляны кастрычнік шэрасцю хмарнай вільготным адчаем воўка вітае жоўтым ліцем наўкола беларуская мова ападае да долу – ног Перуновых не […]...

Нявыказаннае Ты не скажаш, а гэта важна. Што ж…маўчы – зразумею без слоў… Адміраю…Як лісце бязважка Ападае на восень далоў… Ты […]...

Той самы менскі краявід Той самы менскі краявід, Адно што сонца стала болей: Мінаецца зіма паволі І птаства з выраю ляціць. Наперад выглядалі шлях, […]...

У прыроды свае законы У прыроды свае законы – спаконвечныя. Калі засыхаюць крыніцы – плытчэюць рэкі і рачулкі, якія жывіліся імі, чэзнуць хмызнякі і […]...

Ікона З дзяцінства да слёз мне знаёма У вочы глядзіць пільна мне З радзімае хаты ікона Ў кватэры маёй на сцяне. […]...

Бяссмерце Станоўчых прыкладаў няма. Іх не было яшчэ ніколі. Пераўзысьці праз мімаволі не закрануўшы сваяка, не пакідаючы пакою, дзе ўсё былое, […]...

Неспатоленае жаданне чэзне Неспатоленае жаданне чэзне ў сувоях аблудаў твой крок рэхам кранае душу нібы садоўнік грушу ў лёхах памяці з намі ізноў […]...

Не забывай Дровы ў печы дагараюць, і няма чаго кідаць. Што магчыма тут параіць? Толькі рэшты захаваць. Перакрыць уверх заслонку ледзь не […]...

Дрэвы роду. Рабіна Іду па ранішняму следу, Па снегу чыстаму бягу. Я паўжыцця да мамы еду, А ёй адкрыцца не магу. За ўсё, […]...

Звычайныя пяць літар Звычайныя пяць літар ізноў да нас прыносяць звычайную пару, ліст жоўты ападае… я раптам зразумею, і здрыгануся: восень… *** звычайныя […]...

Буся На крыжы твайго цела вяртаюцца з выраю траваквецце і птаства, матылі і грамы. Убачыць цябе ў палёце – атрымаць блаславенне, […]...

He журуся, што час адлятае He журуся, што час адлятае, Толькі хай праз мяне ён ляціць I ў прадонне душы ападае З яго тое, што […]...

Кветак больш няма Вы мяне прабачце – кветак больш няма, Скончыліся думкі, скончыліся жарты. За акенцам лета, ува мне – зіма. Больш увагі […]...

Пакрысе ападае лістота *** Пакрысе ападае лістота, Пад нагамі – пажоўклае лета… Час ад часу прымроіцца мора Нібы з іншага, дзіўнага, свету… Час […]...

Нечаканае” натхненне У натхнення няма распрадку, Калі яно прыходзіць да цябе. Павінен звыкнуць да парадку, Яно само паказвае сябе. Ні да каго […]...

На твары мінакоў кладзеццца снег На твары мінакоў кладзецца снег, Прыгожа абсыпае іх каўнеры. З нябесных замярзаючых прарэх Выскокваюць імклівыя жаўнеры. У дрэвах затаіўшыся – […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ САХАРЧУКА (10.07.1953-27.01.2003) Цябе няма, але ты ёсць – адсутны На час, які ўжо знаеш толькі ты. Цяпер ты пэўны: ісціна і […]...

Вечар пяшчотна пяе калыханку Вечар пяшчотна пяе калыханку. Цішынёй ахінае мне плечы. Частка да часткі складаю мазаіку Пачуццяў сваіх чалавечых. Тчэцца ўзор маіх думак […]...

Няма ні месяца, ні сонца Няма ні месяца, ні сонца – Усё згубілася ў дажджы, Што лье марудна і бясконца, Куды ні глянь, ні пабяжы. […]...

Паграбае лiсце лiстапад Паграбае лiсце лiстапад… Дзень бы з промняў пяшчоты сатканы. Гэткiх дзён у жыццi выпадае няшмат, Калi ты ў цэлы свет […]...

Маё жыццё пакутай стала Маё жыццё пакутай стала, Хажу па схіле небакрая. Сустрэч шукаю – іх няма, Няма ні шчасця, ні жыцця. А думкі […]...

Маё грамадзянства Мне не рупіць вельмі пабываць Ў эміратах розных і у ханствах І з ахвотай здраднай памяняць Дадзенае лёсам грамадзянства. Не […]...

Шлях да сябе Шлях да сябе-па сцяжынках Роду, а іншага-проста няма. Няма ні надзеі, ні сілы ў народа. Ды і самога народа няма. […]...

Дэпутат Дэпутат Зайца зычаць у дэпутаты. Усе звяры і вараняты. Ды палянаю усей за, Хочуць слова усе сказаць. Кажуць – добры […]...

Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...

Ў Р А С Х О Д Сёмы дзень пасля нападу. Ёсць гарантыя, што ўсе Застануцца ў заняпаду, Не загінуць абы дзе. Супакоены і пэўна Менчукі і […]...

Ой, сяло Хатынічы Ой, сяло Хатынічы… Вёска–не сталіца, Нешта ёсць і ў нас: Лазня і бальніца, Клуб, дзе бавім час. Прыпеў: Ой, сяло […]...

Не вароціш Не вароціш ніколі, ніколі, тых сыноў, што забрала вайна. Ні Артура, ні Васі, ні Колі, іх няма, больш няма. Іх […]...