Верш Пад бальдахімам студзеньскай смугі
Пад бальдахімам студзеньскай смугі
Пустэльнасьць гарадоў заснулых,
Прасторы стомай вызваленых вуліц
І ланцугі лятарняў скулі
Між собку ходнікаў стаптаных берагі.
Шурпатасьці пахілых целаў
У чорны шаль схавалі камяніцы,
Прыбраны срэбнымі карункамі ігліцаў,
Нібы ў журбе аб гэтай зрынутай сталіцы,
Хоць тая шчэ скарыцца не пасьпела.
Палёў аркy’шы церпяліва тояць
Пра што завеі малаком пісалі
І традыцыйна заняліся шнары
Гасьцінцаў, брукаванак, магістраляў,
Што зімы адспрадвеку не загояць.
А засьцілаюць лёсы, дзеі, ймёны
Марознымі, даўгімі месяцамі;
Мы й самі не пільнуем памяць,
Пасьля ж балюча сэрца апякаюць
Сьнягі ў тамох нявыдадзеных кронік.
Усьлед прыходзіць інстынктыўны досьвед
Губляць без шкадаваньня весела, імкліва
Ды ненавідзець капяжы, адлігі,
Каб лёд вачэй не раскрышыўся ў крыгі
Днём, які зьнік за брамаю аблокаў.
Ещё вершы:
- Забытыя лёсы Старэнькія хаты. Забытыя лёсы… Вятры адзіноты у комінах выюць. Дажджынкі спадаюць з высокіх нябёсаў, Далоні матуляў ад холаду стынуць. Старэнькія […]...
- Жонкам пажарнікаў, загінуўшых на Чарнобыльскай АЭС Быў Чарнобыль. Было балюча. Мора смерці было, агню… Ты праз атам смяротна калючы Не вярнуўся ка мне ўпершыню. Я чакала […]...
- Журба На могілках вецер галосіць, смутак гайдае над крыжам. Пад сонцам травеньскім рыжым жанчына у Госпада просіць: “Даруй нам Ўсявышні спакой, […]...
- Да 350-годзьдзя вайны. Ч-2 Частка 2-я. Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь… з табой што стала Пасьля гэтае вайны… Калі Сьмерць […]...
- Галінка Ты адхінула росную галінку, Адкрыла мне чаромхавыя нетры. І я да цішы белай прытуліўся I захлынуўся маладым паветрам. Пасьля вяртала […]...
- Памяць, яна жывая Памяць, яна жывая, гойсае пад рукою, памяць, яна як паля, убітая ў дно супакою – пнецца, дрэмле і енчыць, жыгае, […]...
- Я маю слова, вам панове Я маю слова, вам панове, Якому многія вякі, Зямны наклон кладу якому І як жыву, дышу якім. Не згаснуць зоркі […]...
- Беразвечча Бяроз вечалле. Беразвечча, Нібыта ўзведзены курок… Тут лёсу горкага сустрэча, Магілы, горасны Барок. Ахвяр самотная паляна, Гадамі сцёртыя груды. Тут […]...
- Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
- Роздум Стаю на скрыжаваньні, Ня ведаю куды пайсьці. Ды так далёка, Каб ніхто ня змог знайсьці. Туды, дзе хмары засьцілаюць неба, […]...
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- I без прабачэння, i без развiтання У змрочаны твар моцна харкае дождж, і вецер ірве парасон на анучы, лупцуючы бруямі ўпоперак, здоўж, і жорстка, і рэзка, […]...
- Справы Мне сягоння неяк не па сабе: Імжыць на душы дажджом несунятым. Нешта закінута і сэрца рве Сваім складніком угору узнятым. […]...
- Балюча!.. Божа, як балюча! Балюча!.. Божа, як балюча!.. Душа – напятаю струной. Дзе б адшукаць бальзам гаючы Душы параненай маной?! Калючы. Позірк твой калючы.. […]...
- Не ўсе збылося, жыцце адбылося Не ўсе збылося, жыцце адбылося… Рэальнасць і памяць пераплялося! Навошта нахлынула? Сэрца параніць? Ускалыхнула юнацкую памяць! Усе адбылося і шэпча […]...
- Я ведаю край Я ведаю край дзе “бацькай” завецца Забойца, што рушыць лёсы людзей Нi веры не мае, нi мовы, нi сэрца Жудасны […]...
- Вэрвольф Шэрыя крывіцкія нябёсы Ў восень аб’яднаюць лёсы І нашыя далоні Таксама. У сэрца і скроні Крама не цэліць, Цяпер можна […]...
- Чытае Сяргей Вераціла Чытае Сяргей Вераціла Цесна словам у строме бурлівай маўлення – напіраюць адно на другое, штурхаюць, задыхаюцца болем ці прагай натхнення, […]...
- У памяць запрасіла год далёкі У памяць запрасіла год далёкі, Той майскі дзень…(Я так вясну люблю!) Як погляд твой – блакітны і глыбокі – Заставіў […]...
- Трымаюся толькі за рукі Трымаюся толькі за рукі Твае, што дзяржу нерашуча, Услухваюся ў тахкія гукі Ад сэрца, што б’ецца балюча. Баюся ісці хуткім […]...
- Пра надзею Куляецца надзея ў роспач… Ператварылася ў злачынцы росчырк… І дэмакратыі не разабраць Мне почарк… Пытанні для чаго і чаму Так […]...
- Да 350-годзьдзя вайны Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі (1654-1667г. г.). Груган чорны дзюбку мае І,,кляўцом,, яе нясе, Якім броні шмат ламалі На […]...
- Ларысе Геніюш Пасьля прачытаньня “Споведзі” Ларысы Геніюш Памяці заступніцы пакутнай, Маці ненароджаных сыноў, На вякі Радзімаю прыкутай За сваю адданую любоў!.. Не […]...
- Цудоўныя парасткі глеба дае Цудоўныя парасткі глеба дае, Якую аздобіш ласкавай рукою, Яна, безумоўна, аддзячыць табе За клапатлівыя дзеі над ёю. І цуд гэты […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...
- Трыялет (Не глядзі так строга на мяне…) Не глядзі так строга на мяне, Позірк твой мне робіць так балюча. І ў грудзях гарыць агнём пякучым, Не глядзі […]...
- Цытаты мяне. Вучнёўскія дзённікі. Дамініканская катэдра Цытаты мяне. Месяц сакавік. Дзённікі. ” Твой Дом – таксама мой, …і толькі Тваё Сэрца- маё сэрца”. Калі не чутнае…калі […]...
- Памяць “Памяць” Добры дзень мая старонка Нарадзіўся тут я, рос Тут гучалі песні звонка Тут смяяліся да слез Тут раслі мы, […]...
- О, колькі раз прасіла прабачэння О, колькі раз прасіла прабачэння, Чакала, быццам хворы, паляпшэння І мерыла я крокамі пакой. У тварах у чужых шукала рысы, […]...
- Яна прыйшла той дзіўнаю хьвілінай Яна прыйшла той дзіўнаю хьвілінай, Калі прамень ужо першы дакрануўся да Зямлі. І сэрца верыць, стане той адзінай. Мы разам […]...
- Мімалётны анёл Прашу цябе: пакінь мяне ў спакоі!.. Вяртайся ў свой халодны шэры дом: Табе няёмка у маім спакоі, Дзе сьцены не […]...
- Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
- АЛЬБОМ Гартаю даўнішні альбом – Старонкі маладосці нашай, І ведаю цябе, альбо Запомніла як штамп на пашпарт. Вось губы, раптам на […]...
- ***Ніцее надзея Ніцее надзея. Як рошчына – роспач. Ў нядзелю ўсе дзеі нарогам – нароскрыж. Дажджынкі ў дажынкі. І росы ў дакоскі. […]...
- Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў, Тысячы скалечаных сэрцаў, Тысячы знявечаных душ На сто мільярдаў драбнічак-аскепкаў І становяцца ледзяшамі, Бо ўтвораны […]...
- А перад тым як зняць пагоны А перад тым як зняць пагоны, Вярнуцца да сваёй зямлі, У часіну ціхае пагоды Фатографа мы нанялі. Над чорнай бухтаю […]...
- Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...
- Колькi дзён Колькi дзён без цябе я сумую, Колькi доўгiх самотных начэй. Мабыць час я марную ўпустую, Не пабачыўшы гэтых вачэй. Iх […]...
- Зімовы рэпчык На плячы пляцачок – Не паходны, а модны. Пашыты недзе ў Кітаі, Набыты ўпотай. На вуснах змярзае мята. Роўны выходны, […]...
- Новая зямля “НОВАЯ ЗЯМЛЯ” Запала ў сэрца “Новая зямля”. Мне ўспомніцца не раз праз часу замець: У шостым класе з хваляваннем я […]...