Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш БЯССОНЬНІЦА

Не спытаецца і не запозьніцца,
Праз сівы цыгарэтаў дым
Прыйдзе госьцяй апрыклай бяссоньніца
З позіркам непазбыўна тваім.

Толькі трохі прымружыць мне вочы,
Каб паўсталі, на яве нібы,
Плыўкіх рухаў мядовы мосенж
І чарнявыя ў смоль валасы.

Ахіне пладоў высьпелых пахамі
Недасяжных, вясёлкавых тропікаў,
Каб глыбей адбіліся ў памяці
Зыркіх радасьцяў дні кароткія.

Кругам пойдзе няўзнак галава,
Як апоеная любізьнічку кроплямі,
Будзе што падліваць яна,
Тая з вытачаным промнямі профілем.

А за вокнамі змрок. Ні душы.
З-за пляча адно месяц цікуе,
Як відзежы бяссоннай начы
Белы аркуш радкамі люструе…

Не спытаецца і не запозьніцца,
Праз сівы цыгарэтаў дым
Прыйдзе госьцяй апрыклай бяссоньніца
З позіркам непазбыўна тваім.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш БЯССОНЬНІЦА - Зьміцер Захарэвіч