Верш На гарадзішчы

Ещё вершы:

1. Страціў лес свой зімні чуб Страціў лес свой зімні чуб, Ліст растраціў да манеты… I стаіць адзін адзеты За акном іржавы дуб. Дуб-мярзляк, скупеча-дуб Шмоццем […]...
2. Мірскі замак У КРАІНЕ ЗАМКАЎ – БЕЛАРУСІ, Есць той адзін, к яму я сэрцам рвуся. То МІРСКІ ЗАМАК… Вакол яго паданьні, таямніцы […]...
3. ЧЫМ МЕРЫЦЦА СВЯТАЯ БЕЛАРУСЬ? Бяры аловак, продак, у рукi, Ды паперы аркуш чысты. Пiшы сэрца свайго гукi Тыя, што пяе Айчына. Ад гранiц паўднёвых […]...
4. Сляза Цячэ сляза. Яна – як люстра: Я бачу ў ёй свае грахі. А навакол – мае ўспаміны Растуць, як вербы […]...
5. Вельмі кахаю Вельмі кахаю, вельмі нуджуся Я па табе, дарагая мая. Золатам славы сцяг Беларусі Гнеўна падніме, у напад рука! Мы беражом […]...
6. Рэчанька На душе так дрэнна, на дарозе лёд. Можа вінаваты высакосны год? Там далей рэчанька цячэ. Трэба ўтапіцца, каб сталася лягчэй. […]...
7. Паданне аб пакінутай варце Паданне аб пакінутай варце Што шэпчаш, вецер з глыбіні вякоў, што крыламі ўздымаў плашчы з крыжамі?.. На замак рушыць процьма […]...
8. Белая воля Мы шчыльнымі выйдзем радамі, Як продак-ліцьвін нам казаў. Штандарт бел-чырвоны зноў з намі, Нам волю ніхто не зьвязаў. Нялёгка пакрыўдзіць […]...
9. Паразмаўляйце са мной Паразмаўляйце са мной, мне млосна. Хаця пра што-небудзь, Хаця аб нейкай лухце. Паразмаўляйце, прашу вас, Мне можна верыць, Але гэтак […]...
10. Нараджаемся не для смерці Нараджаемся не для смерці, Нараджаемся мы, каб жыць, Ды страла нацэлена ў сэрца, Праз вякі ўжо страла ляціць. Чорны продак […]...
11. Між былым і наступным Значнеюць абрысы вежаў у ціхім чаканні ранка. Гуляе вятрыска свежы ў байніцах старога замка. Муры застудзілі грудзі ў глухіх лабірынтах […]...
12. Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
13. БЕЛАЯ ВЕЖА Калі туман хавае да зары Сцяжынку, што вядзе ў лес і цягнецца халодным па кары, Старыя кажуць: “Продак уваскрэс!” Сярод […]...
14. Кожны сам за сябе Кожны сам за сябе. Не чытай мае вершы, не трэба. У гадзіну цяжкую я мушу застацца адзін. У нябёсаў прашу […]...
15. У старонцы роднай я не зломкам У старонцы роднай я не зломкам Гады зыйшоўшыя пражыў, Дзе маладзік аб долі бомкаў, А лес ёй казку зваражыў. Дзе […]...
16. Кветкі бэзу Кветкі бэзу, кветкі бэзу! Вы такія ж, як тады… Расхінаю вас і лезу Ў незабыўныя гады. Пасвіў тут калісь карову, […]...
17. Салодка и шчымлива Салодка і шчымліва, бянтэжыць неяк зранку глухое рэха хваляў заўчорашняй зары, туман крадзецца моўчкі – як мімалётны насмарк, і зоркі […]...
18. Малюеш зоркі сам сабе? Малюеш зоркі сам сабе на ВЕРШЫ. РУ? І тым спрабуеш дасягнуць сусветнай славы? Але ж, дзівак, каго ты хочаш падмануць? […]...
19. Не жадаю цябе губляць Пагрузі мяне Ў глыбокія сны Морфій, кайф Тваё аблічча тае * Не крадзі! Стралой не працьмі Бо святло Мой палёт […]...
20. Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...
21. Камень-велікан З бабуляй на прагулку мы ідзём, За шчаўем, у канаву, што паўз вёску. І па чарзе ў торбачцы нясём Кавалак […]...
22. Забіты герой Ляжыць герой, забіты ў змаганні за жыццё. І галашэнні чуюцца на могілках бясконца. Іх вобразнасць вышэй за шчырасць слёз, Што […]...
23. Маёй дарагой расейке Ользе Ўсе словы як мечам адсекла, Б’юць у вочы бялёткія згусткі. Я другі раз па-беларуску Пішу верш для мілай расейкі. […]...
24. Два ўзгоркі вёсачка мая Два ўзгоркі вёсачка мая Галоўнейшымі лічыць: Пагост магільны і маяк – Прыцэл картаграфічны. Стаяць упоручкі яны: Адзін – прагрэсу база, […]...
25. Маленне за Рыгора Барадуліна Маленне за Рыгора Барадуліна Не запале агня ў ачагу, Не азябне ў світальным тумане, Яго думкі спаўзаюць у дугу, Не […]...
26. Стаю вясной на ўскрайку вёскі Стаю вясной на ўскрайку вёскі. З бяроз салодкі сок цячэ. Чуваць тужлівых кропель плёскі, а думка галаву пячэ. Вось дрэва […]...
27. Мястэчка Гальшаны МЯСТЭЧКА ГАЛЬШАНЫ… Недалёка ад Ашмян размясцiлася мястэчка, Тонкай стужачкай цячэ тут Гальшанка-рэчка, Плошча ёсць на скрыжаваннi, Тут легенды i паданнi… […]...
28. Не бачна Пабудаваныя сеткі дарог, А за аблокамі неба не бачна. Іду па сцежцы вялікіх трывог, Турбуюць думкі мой розум нязначна. І […]...
29. Сябрам дзяцінства Сябра мой, мы з табой апынемся яшчэ, Каб ужо не губляцца ніколі ніколі, На знаёмым мастку, дзе рачулка цячэ У […]...
30. У вечар веснавы дымок ледзь кавы ўецца У вечар веснавы дымок ледзь кавы ўецца, Суцішэў дождж, і просінь як адліга. Вось першая заззяла зорка і, здаецца, Для […]...
31. БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВiЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукi паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлiвых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгаралiся […]...
32. БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВІЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукі паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлівых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгараліся […]...
33. БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...
34. Няма узросту у паэта Няма узросту у паэта, Не будзе часу ён лічыць, Бо у сярэдзіне сусвету У вечным роздуме стаіць. Яскравы сонечны праменьчык, […]...
35. Начное неба ў задуменні Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: – Там, на зямлі, Ужо многа год […]...
36. БАЛАДА АРШАНСКАЙ БІТВЫ (8.09.1514) Не вясна, ды Крапіўна ля Воршы, Як з палону, ідзе з берагоў. І крыляе над ёй чорны коршак, Бо […]...
37. Ты маме столькі слёз прынёс Ты маме столькі слёз прынёс, Што сам акамянеў. I дзічкай горкаю ты ўзрос Між пладавітых дрэў. У дзень праменны, малады […]...
38. Точыць стачонае моль – Точыць стачонае моль – Хопіць трухі назапас. Ператрываць – гэты боль. Перамаўчаць – гэты час. Вырваўшы пальцы з вузлоў Локці […]...
39. Паэтаў засталася мала Наша жыццё празаічна. Навошта тады намагацца Рабіць яго больш паэтычным? Такімі нам лепш заставацца. Наша жыццё празаічна. Паэтаy’ засталася мала. […]...
40. Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...