Верш Кавун
Ёсць ягад вялікае мноства,
і пералічыць іх няпроста:
Суніцы, чарніцы, маліны,
Парэчкі, агрэст, журавіны.
Трускалкі, каліны, брусніцы,
Ажыны, бружмель, касцяніцы…
Кавун у сям’і разнастайнай
Асобае месца займае.
Бо ягада гэта таксама,
У свеце вялікая самая.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
- Куст ажыны Ах ажыны, мае ажыны, Як кранууся шыпа рукой, Дык на памяці – твар дзяучыны, Што калісь я крануу душой Бы […]...
- Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...
- Ты пахнеш Лунінцам Ты пахнеш Лунінцам, трускалкавым дываном… Вось-вось зачырванелася першая ягада, і трэба яе неяк дастаць, пакуль ня бачыць бабуля, бо нават […]...
- Святое месца пуста не бывае Святое месца пуста не бывае Я ведаю, зусім ты не хацеў Таго, што неабачліва зрабіў. Анёл-ахоўнік, пэўна, паляцеў Па нейкіх […]...
- Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
- Мінская балада “Люблю мінчанак маладых, Ад іхніх ног займае дых…” – Гаворыць сябра, і ўздыхае, I поўны келіх выпівае. I сёння бар […]...
- Ёсць на свеце такія краіны Ёсць на свеце такія краіны, Дзе расце нават хлеб на раллі, А мне нашы бярозы, каліны, Нашы краскі ў душу […]...
- Наша планета Наша планета унікальнае тварэнне, Якое дадзена было нам Божай воляй. У нас ўсё ў ёй выклікае захапленне, І немагчыма ўявіць […]...
- Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло. У ім мерзлы бруд здаецца выстуджанай зямлёю; ягада арабіны – кропляй крыві, пажоўклыя лісты […]...
- Там, дзе зоркі цалуюцца Там, дзе зоркі цалуюцца На высокай страсе. Там, дзе травы мілуюцца У празрыстай расе. Дзе шукае дзяўчына Кветку шчасця свайго, […]...
- Дарога, вір і амфара – Дарога – прыстасаваная для хадзьбы і язды паласа зямлі, з разметкай і ўказальнымі знакамі, куды можна рухацца, а куды […]...
- Вечар асенні, вечар маўклівы Вечар асенні, вечар маўклівы Песціць, цалуе, песціць каліны. Песня зблудзіла, песня у гаі, Зоры ж у высі, зоры мігаюць. Срэбрам […]...
- Малюнкі на асфальце Каляроваю крэдай дзяўчынкі На асфальце крэсляць малюнкі: Мудрагелістыя карункі, Разнастайныя павуцінкі. Усе выходзіць так спрытна, умела. Я цікаўлюся:-Што гэта, дзеткі? […]...
- Позняе каханне Позняе каханне Каханне між намі? для сэрца забава! Лісты перапіскі, адносін гульня? Ці то памяняе, ці нешта прыбавіць. З табою […]...
- Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
- Але ж… як гэта ёй сказаць? Але ж… як гэта ёй сказаць? Я з дабрадзеямі не знаюсь, Сяброўства зь імі не вяду, Каго ж, штомоц, шчыра […]...
- Ну і вецер за акном! Ну і вецер за акном! Гнуцца тонкія бярозкі. Пасадзіла як на злом на сямі вятрах нябоскіх… А мяне хто пасадзіў […]...
- Утапічна спявае ліхтар Утапічна спявае ліхтар… Снег прысыпаў навокал будыны. Быццам белаю фарбай маляр Прыпарушыў галінкі рабіны. Яго пэндзаль крануў паліто. Датыкнуўся маёй […]...
- Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Ад тых, хто смеў, нам пагражаць і ў памяці жыве вялікая краіна Хай слаўная гісторыя грыміць […]...
- Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...
- Ты не спіш. І гэта вельмі добра Ты не спіш. І гэта вельмі добра. Бо не сплю пакуль яшчэ і я. У акенца свеціць месяц-поўня І глядзіцца […]...
- Летняй ноччу Заплюшчу вочы – бачу градкі; Пішчыць назойлівы камар: Шукае месца для пасадкі – Вось-вось апусціцца на твар. Нічога не прашу […]...
- Родная хата Сцяжын-дарог на свеце многа, Шляхоў таксама не злічыць. Маленства нашага дарога Да роднай хаты дабяжыць. Адсюль пайшлі на голас часу. […]...
- Ёсць толькі новы час Ёсць толькі новы час З кожнай першай пралескай, З першым промнем над Росным пералескам. Ёсць толькі новы час З кожным […]...
- Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...
- Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...
- Уральская восень А. Агафонаву Аскомай на зубе трашчыць рубін кіславатай брусніцы. Харыус блісне ў карчы з водмелі быстрай крыніцы. I полаз-вужака ля […]...
- Калі наўкол віхурацца завеі Калі наўкол віхурацца завеі, Перш, чым сказаць завучанае “не”, Не апускай заснежаныя веі, – Ты мерзнеш, прытуліся да мяне. У […]...
- Белая варона Белая варона жарт Ніяк не дапетрыцца белай вароне Чаму у чарадзе ей усе у забароне І дзюба і крылы у […]...
- Пра суседку і мядзведку Пра суседку і мядзведку… ******************************* У слязах прыбегла ўчора Да мяне Пятрова Лора: Гора горкае ў суседкі – У градах […]...
- Ёсць на свеце мой алень Ёсць на свеце мой алень, Ёсць і гэткае маленне: Будзь заўсёды у аленя, Цёмны мох і светлы дзень! Вы, разумныя […]...
- Палім мы маршанскую махорку Палім мы маршанскую махорку, Бачым мы Дняпроўскую граду. Будзе сёння бой. На тым узгорку, Можа, я таксама упаду. Будуць травы […]...
- Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
- БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...
- Астудзі мае крылы, мама Рассякаюць трывогі неба, Ападаюць хлябы за намі, Нібы прывіды яблынь белых. Ах, якія гарачыя крылы! На прычале сямі марэй Я […]...
- Кума Кума аднойчы прачытала у газеце, Што недзе там, у белым свеце, Быў злоўлен кіт вялізны. Пісалі, што заважыў ён Дзве […]...
- Фанатыкам Мой Бог ў адрозненне ад вашых, ў маёй душы займае кут. Яму ня трэба пакланяцца, пакліч – і ён адразу […]...
- Жаночая гордасць Ёсць звон ручая, ёсць свежасць рос, ёсць веліч вяршыні горнай. I ёсць яшчэ адно з дзівос, гэта – жаночая гордасць. […]...