Верш Зэльвенская дарога
“Кляновы лісток на падвор’ечку разаслаўся.
Малады малойчык у дарогу сабраўся.
Сеў за сталом, мёду з віном напіўся,
У дарожаньку спазьніўся”.
О, дайце рады,
і чаму гэта я
не папярэдзіў родную песьню:
затрымайся,
калі ласка.
Ещё вершы:
- Дайце Дакраніцесь да Роднай прыроды. Запаліце Святога агню. Дайце Родную Мову Народу, Тую, што ў сваім Сэрцы храню. Дайце жыць у […]...
- Разам з народам сваім застануся Разам з народам сваім застануся – Гору дамо мы рады, Дайце дарогу маёй Беларусі Да ПРАЎДЫ! Ні перад кім мой […]...
- Кукарача Кожны спіць наколькі мае свой уласны лад жыцця. Хто зязюлю ў доме ладзіць, а хто пеўня ў плоце, ля. Але […]...
- Вярнуўшыся ў родную хату Вярнуўшыся ў родную хату, На родны прысеўшы парог, Ты скажаш: “Дзень добры, мой тата! Падумаць, прайшло столькі год…” Маршчыністы твар […]...
- Затрымайся яшчэ на хвіліну Затрымайся яшчэ на хвіліну, каб даслухаць сімфонію сноў, каб наведаць са мною краіну, дзе жывуць мае вершы без слоў. Мы […]...
- Дарога, вір і амфара – Дарога – прыстасаваная для хадзьбы і язды паласа зямлі, з разметкай і ўказальнымі знакамі, куды можна рухацца, а куды […]...
- Забываюся Забываюся родную мову, Нават думаю ўжо па-руску. І душа, што была шырокай, Усё больш становіцца вузкай. Забываюся родную мову І […]...
- Гэта – дарога ў Рай Гэта – дарога ў Рай. Гэта – сцяга да Пекла. – Божа, параду дай, выбраць якую лепей. Першая – кроў […]...
- Дажджы восені Коліш вострымі абцасамі Кляновы восені дыван, А я падошвамі, як прасамі, Разпрасоўваю валан. Мяне ты раніш словамі, А я стараюся […]...
- ***Напісаўся туману Напіўся туману, нібы сырадою, схмялеў ад настою мядункі і мяты… Чаму ж на душы так балюча і гойна, як згледзеў […]...
- Палон пяшчотных вуснаў Чароўны зыход нечаканай сустрэчы Аздобіў вясёлкавай радасцю лёс. Твае цалаваў валасы, рукі, плечы, А твой пацалунак – дарунак нябёс. Душою […]...
- Ты не пытайся ў мяне Ты не пытайся ў мяне пра што я думаю калі, Сад за акном маім цвіце, спяваюць песні салаў’і? Чаму ў […]...
- Восеньская дарога Жменьку пяску, прыдняпроўскага ветру Я прынясу ўтамлёна дамоў, Радасць сваю ў свавольным паветры Выкрыкну гучна на матчынай мове. Хай мая […]...
- Ваўкалачая песьня Ваўкалачая песьня. Калі заблукаюсь па гэтаму сьвету І воўчае мяса на мне парасьце, Пачуеце Вы ваўкалачую песьню, Якую ні чулі […]...
- Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
- Чалавечы лёс – дарога да хаты Чалавечы лёс – дарога да хаты, Калі не ведаеш, што ў канцы: Ці бацька твой ляжыць паддаты, Ці золата ляціць […]...
- Бяда Бяда… яна не папярэдзіць – як злодзей завітае ў дом: калі збіраюцца суседзі за трохкілішачным сталом. Яна маланкаю і градам […]...
- Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...
- Дарога партызанская Дарога партызанская, балоцістая, гразкая, ні ўзлесся, ні прасвета, ні зоркі ў вышыні. Глядзім мы на дарогу: будзь ласкавейшай троху! Лес […]...
- Што сцяжынка, што дарога Што сцяжынка, што дарога – камяні. Няшмат часу я прайшоў жа – мазалі. Быццам роўным шляхам крочыў – заблукаў. Цяжкасцям […]...
- Тушыць агні веснавая дарога! Тушыць агні веснавая дарога! Веліч і свята бадзёрага ранку. Дрэвы, свабодныя ў замшавых тогах, выйшлі насустрач світанку. Вые паветра сцюдзёнай […]...
- Мінулага шматлікія паэты Мінулага шматлікія паэты Мову родную ў вершах шанавалі. Каб не загінула яна, было іх мэтай, Каб гэты скарб нашчадкі атрымалі. […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
- Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
- Макет будынка на тэлеэкране Макет будынка на тэлеэкране Пад лепшы ў Беларусі кнігазбор: Хто колькі можа, дайце, грамадзяне, Каб ні адзін не згінуў рэдкі […]...
- Ціха падае кляновы лісток Ціха падае кляновы лісток Над магілай салдатау, якія У люты холад, вясновы змрок Краіну і нас баранілі. Абрэзы трымалі у […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 2. Дарога Гэтым часам, калі Прамінаюць палі і вёскі (Ці на яве – ці ў сне?), Успаміны мірскія стынуць, Я спяшаю к […]...
- Пчаляры Пчаляры Напісана пад уражаннем ад раённага злёту пчаляроў Лідчыны Пчаляры закрываюць сезон: п’юць шампанскае, тушаць дымар – і бакалаў разносіцца […]...
- Скончылася лета Дзень ціхі, дзень дрымотны, як вада. Смуглява-залацісты. Цёплы промень Забавіўся на твары. Так пчала Апошні раз цалуе памяць кветак. Скупой […]...
- А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...
- Столькі шчасця аднаму Я, спадарыня, у вочы Вашы толькі паглядзеў, І забыў, куды я крочыў. Знайце:хлопец прападзе. Я цяпер ужо, здаецца, Назаўжды згубіў […]...
- Дарога У гэту ноч – без Бога, без радзімы, і бяз ззяння вечнага агню, Зноў адзін выходжу. А дарога скрозь смугу […]...
- Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
- Парадокса не было Чаму расейскі поп сябруе з камуністам…. Вельмі зразумела для мяне. Цяпер. У дзяцінстве для мяне гэта было парадоксам ))) У […]...
- Дарога дадому У безлічы шляхоў, Што лёс наканаваў, Дзе засталіся вузялкі На памяць, Не знойдзецца, бадай, Больш светлы за той шлях, Што […]...
- Горная дарога Даліну, таполі, дувалы шызая хмара закрыла. Ударылі ў твар з перавалу ветру халодныя крылы. Вяршыні пакрыты снягамі. Машыны спавіты вятрамі. […]...
- Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...