Верш Фартысіма
Расклад зімы вясна ў архівы спіша.
З вясны пачнецца мой наступны год.
Фартысіма – расколатая ціша.
Фартысіма – які глабальны лёд!
Вось-вось лістоў зялёныя запалкі
Успыхнуць, салютуючы вясне.
Узбудзяцца з ліловых сноў фіялкі,
А ў далавах не хоча таяць снег.
Скажы, якім найменнем адгукнецца
Крыжасты крыгалом, нібы разбой?
Заходзіцца ў чаканні свята сэрца,
А на душы не хоча глохнуць боль.
Мы злучым незлучальныя паромы.
Мы соль з’ямо, забыўшыся на мёд.
Фартысіма… Яшчэ няма мне стомы.
Фартысіма – які бясконцы лёд!
(3 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны, І журба ахутала сэрца маё… Вось пабеглі зноў слязінак кроплі, Каб балючае прыціхла […]...
- Я губляю пачуццё быцця Я губляю пачуццё быцця. Трачу адчуванне цела й духа… Бездапаможная, нібы дзіця, Я уся – агонь, і боль, і скруха. […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Злятаюць вершы ў галаву Злятаюць вершы ў галаву – Нібы музЫка песню грае. У гэтым стане я жыву І смагай шалу патураю. І не […]...
- Капяжы Капяжы, Капяжы са стрэх. Верабей – Кіпцюркі сагрэў, Ацяжэў набрынялы снег. Ацяжэлі галіны дрэў. Нібы першы вясновы гром, Рэха кінуўшы […]...
- Як адчайна рыдае гітара Як адчайна рыдае гітара! Я такога не чула ніколі! Бы аплаквае ўсе мае мары: Аб каханні, аб шчасці, аб долі. […]...
- Бабульчын хор Аднойчы я даволі шпарка Ішла на працу – напрасткі – Праз самы цэнтр старога парку – Эстрада, дзеўкі, дзецюкі. І […]...
- Расправа Хістаецца бяроза ў двары, Выкручвае галіны-рукі вецер, Гне тонкі стан да самае травы. За што такая кара ёй на свеце? […]...
- Гарнуся да Гарнуся да роднага слова нібы да бабулькі сівой. І хораша гэтак. Бадзёра знікае з душы непакой. І гоіцца боль патаемны, […]...
- Ты цяпер немагчыма далёка Ты цяпер немагчыма далёка. Вырву з градаў палын і асот. Але воран – калючае вока – Прабівае душу навылёт. Захінуся […]...
- …Якое неба выблісне з аблок *** Якое неба выблісне з аблок!.. Нібы кране істоту раптам неруш, Нібы з душы здымае боль і немач Яго бясконцай […]...
- Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
- Ветэран Абутак шыць – заробак выпадковы, Падмётак нават драных не дастаць. А ён даноскі робіць, як абновы, I штосьці хоча перабудаваць. […]...
- Першы снег… На асенняе тло Першы снег… На асенняе тло… На прыспаныя цемрай палі… Нібы хтосьці чароўна святло Над самотнай зямлёй запаліў… Нібы ў небе […]...
- Як быў маленькі чалавек Як быў маленькі чалавек, Хадзіў ён на каленях век І прыгінацца мусіў пад “братамі”. Цяпер магутны, нібы бык, Вось толькі […]...
- Кожны дзень прачынаешся з прагаю цуду Кожны дзень прачынаешся з прагаю цуду, А яго ўсё няма – як будзёніцца ціш! I дарэмна чакаеш нязвыклага гуду, Пры […]...
- 7 лістапада 1966 года Упершыню Кастрычніцкае свята Я сустракаю тут, Дзе для мяне бальнічная палата Горш, чым астрожны кут. Адгэтуль выйсце мне закратавала Хвароба […]...
- Дзень сканаў Дзень сканаў. Закіпае вада. У чаканні гарачага чаю Адзначаю: жыццё – не бяда, Покуль простыя радасці маю: Проста дыхаю – […]...
- Без мовы ты ніхто Без мовы ты ніхто – жывёла ды і толькі. Яда, работа, сон – такі расклад жыцця. А роднага ў душы […]...
- Радуніца Маім землякам – жыхарам адселенай вескі Рудня-Шлягіна Веткаўскага раёна прысвячаецца Гэты дзень ён для многіх святы, А для нас асаблівы […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...
- Чым ты надыхаўся, паэт? Чым ты надыхаўся, паэт, Што ў мітусні надзённых спраў Перакуліў на сэрца свет І на паперу пераклаў? Ці чым упіўся, […]...
- Ці вы чулі? Ці вы чулі? Ці вы чулі? Хутка свята – Новы год! У маленечкай Настулі Шмат заняткаў і турбот. То чапляе […]...
- Беларусы Штурхалі нас і распіналі На дыбах, плахах і крыжах. Мы з нежывых уваскрасалі З вялікай помстаю ў вачах. На рубяжах […]...
- Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...
- Падманваю сябе Падманваю сябе, свой дзень пусты, – Нібыта міска стравы ў ліхалецце. Пішу не вершы я – пішу лісты, Пяро макнуўшы […]...
- ВАНДРОЎКА ДА СВЯТОГА ІААНА КАРМЯНСКАГА. 1. Гомель Па горадзе, родным стаўшым, Спяшаю хадой таропкай – Туды, дзе, ноч недаспаўшы, Ішла з вінаграднай гронкай На свята – Праабражэння! […]...
- Шынок Яна сядзела і чакала, У далоні песціла каньяк… Расклад вядомы… Сумавала, Упэўненая “што” і “як”… Ён да яе прысеў: – […]...
- Я ўслаўляю жанчын Я ЎСЛАЎЛЯЮ ЖАНЧЫН. Дзень жанчын запрашае мяне да пяра, Напісаць дыфірамб. І папера гатова. Гэта значыць, сяброўкі,- прыйшла зноў пара […]...
- Мамант Адчуеш стогны, лямант, енкі і трызненні Бо кожны мамант не маленькі Ў пацяпленні пабаіцца Рашуча йсці на крыгалом на Поўні […]...
- Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
- Наталі мне душу Наталі мне душу, наталі пацалункам кармінавых вуснаў, апалі мне душу, апалі сваім позіркам вабным, спакусным. Я – на ўзлёце надзеяў […]...
- *** Я гэты боль перажыву Я гэты боль перажыву. Хоць цераз край – да дна дап’ю. Мой боль – нацятую струну Я не парву – […]...
- ДАРАГАЯ МАТУЛЯ МАЯ Я лячу да цябе як на крылах, Дарагая матуля мая. Ты святочны свій столік накрыла І чакаеш мяне ля акна. […]...
- Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...
- Што засталося? Што засталося? Прагнуць вакол цішыні, Гэтак нясталай, нібы ўначы матылі, І распавесці маўкліва аб тлумным жаданні, Спяваць без гукаў і […]...
- Ранні жаўранак неспакою За барамі, за грукатам трас рушыў лёд красавіцкай ракою, і яму адгукнуўся ў адказ ранні жаўранак неспакою. Ледзяное дыханне вады. […]...
- Радзіма пачынаецца з жанчыны Радзіма пачынаецца з жанчыны. Я гэта адчуваў, а ўразумець яшчэ не мог – дзіцём шчапаў лучыну, каб хворую матулю адагрэць, […]...
- Хачу жыць Хачу жыць, Захлынацца і верыць. Піць каханьня нязведаны боль… Дай руку мне, Дай вусны, дай сэрца, Дай мне воч тваіх […]...
- Асірацелыя хаціны Дзе я расла – зелянеюць палі, Дзе я хадзіла лясамі, Там стаяць курганы, Насыпкі зроблены намі. Дзе я жыла – […]...